Celia schreef op maandag 30 april 2007, 23:54:
>>
>> Bedankt allemaal voor jullie reacties! Eva Saegerman gaat mij
>> helpen en hopelijk slagen we er zo in om een paar zaken te
> wie de leider is. We zijn anderhalf uur bezig geweest en dit
> was echt wel de moeite waard. Hij blijft proberen, maar ik heb
> geleerd hoe ik consequent moet zijn en hem mij moet leren
> respecteren.
Het is hiermee weer eens aangetoond dat hoe "lief en zachtaardig" je kan zijn tegen een paard (lees: nanny, inside joke) hoe weining je paard je als echte leider aanvaardt. Filou is een ruin dat naar mijn gevoel, als het dominantiespel niet omgedraaid wordt, wel eens zijn "baasje" zou slaan of op gaan steigeren. Celia heeft dit gelukkig voelen aankomen en kunnen voorkomen. Toch als ze nu verder zo consequent haar eigen persoonlijke ruimte bewaart! Maar dat zal ze wel doen. Ze heeft zelf ondervonden hoe comfortabel en aangenaam het is als je paard alleen naar je toekomt als je het vraagt of toestaat als hij dat wilt, zonder geknabbel aan de kledij etc
Door mijn persoonlijke ruimte op te eisen heeft Filou mij geen enkele keer gebeten! Celia en Jolien wel tog keer
Nadat ik heel streng tegen hem zei dat ik het absoluut niet wil hebben dat hij zo dicht kom, en ik liep door de piste rond, dan volgde hij heel onderdanig, hoofd laag, al kauwend.
Af en toe schoot hij als een bezetene rond in de piste, bokken en dreigen op ons afkomen: blijven staan, rustig in je buik ademen (dank je pien!) en je ruimte blijven opeisen --> sleutel voor succes: filou ziet wat een standvastige zekere mens we zijn, en aanvaardt onze leiderschap.
> Het probleem is ook dat hij gedurende de hele winter op stal
> heeft gezeten en dus geen contact heeft gehad met andere
> paarden. Hij kan dus niet spelen en krijgt de kans niet om
> 'paard' te zijn. Hij heeft nood aan een voorwerp met dewelke
> hij kan bezig zijn en ik ga hiervoor een oplossing zoeken om
> dit probleem een beetje te kunnen verhelpen in de mate van het
> mogelijke (doordat dit een proefpony is, mag ik daar niet mee
> doen wat ik wil en hoe ik wil, wat soms wel frusterend kan
> zijn, wanneer je het goed voorhebt met de paarden).
Jammer dat een paard een paard niet kan zijn, en dan onstaan allerlei "ondeugden" waar het paard geen gram schuld aan treft.
Filou wilt spelen, maar heeft nooit een kameraadje om dat te doen (hij is 5 bij god!). Als celia dan komt kan hij eindelijk eens spelen: trui happen, touw bijten, vel bijten, celia achteruit duwen, wegdrijven, enz
"Hee wat een leuk speelgoedje is dat, die celia"
ik ben de man... ik duw haar weg en zie ze loopt weg
Joepie, er achteraan, hee ze speelt mee: ze hapt me terug als ik haar bijt
Vriendje om mee te spelen, dat als het er op aankomt ik toch altijd win
Want ik ben de man...
Het is uiteraard geen oplossing om dat spelgedrag weg te clickeren of iets dergelijks. Het spelgedrag moet in dat paard aanwezig blijven, anders wordt het echt wel een dood paard, maar dus niet bij celia, het moet omgevormd worden naar iets dat filou leuk vind om mee te spelen.
Iets oraal, das heel duidelijk.
"Geef hem nu, dat hij tien meter van je blijft staan, iets om mee te spelen"
Toen gaven we het zijn eigen halster en plezier dat hij had:
mee schudden,
rondraaien,
weggooien,
gaan halen,
onder het zand vegen,
weer boven halen,
enz...
Man man man was dat leuk om dat paard te zien genieten van dat spel.
Ik gaf als raad ook mee aann celia: hoe leuk dit spel met halster ook is, hij moét op afstand blijven ook al zou je hem op dat moment willen kussen van genot. Heel moeilijk, maar behoud elke seconde je afstand en leiderschap.
Het was echt geweldig dit te zien gebeuren.
In de stal hangt helemaal niets waarmee Filou oraal kan spelen. Hooinetten worden vervangen omdat paard het kapottrekt door ijzeren hooirekken. (lekker hoog zodat tanden verkeerd slijten, stofdeeltjes in de neus, enz) Maar goed, dierenartsen horen dat te weten, dus ik ga er van uit dat we op een eiland vol mongolen zitten. Dat ter zijde.
Celia gaat een paar leuke speeltjes geven waar hij zich mee kan amuseren in de stal. Met dat halster ging hij nu nog door hadden we hem gerustgelaten denk ik
En uiteraard dé oplossing voor alles is buiten tussen de andere paarden
Maar dat is geen optie daar.
Al goed dat celia het welzijn van haar verzorgpaard een beetje veel aantrekt
het is meer dan zielig daar en wens dat onze paarden er nooit heen moeten!
> Eva heeft ook gezien dat zijn hoeven niet in orde waren. Ik heb
> haar namelijk gezegd dat ik moeite heb om zijn hoeven te
> kuisen, maar dit is helemaal niet verwonderlijk als het hem
> pijn doet. Deze week zal ik dus zeker met hem nog naar de
> hoefsmid proberen te gaan. Spijtig genoeg werkt deze hoefsmid
> volgens de traditionele manier, maar misschien ga ik mij
> verdiepen in het natuurlijk bekappen zodat ik Filou zelf zou
> kunnen bekappen.
hele erge platte pannenkoeken voeten
Hoefwand veel te lang natuurlijk
Flares tot in jeruzalem en aan de kwartieren een gat van twee centimeter tussen de hoefwand en zool.
Geen wonder...
Arme dieren...
> Zo dit was het voor deze keer, nogmaals hartelijk bedankt Eva!
>
> Tot de volgende!
> Celia
Graag gedaan, en ik help je graag nog als je dat wilt
Groetjes
Warboel
