Piet schreef op maandag 21 mei 2007, 17:21:
> Susanne Hendrix schreef op maandag 21 mei 2007, 16:49:
>
>> Hallo,
> gegevens staan erop.
> Succes!
>
> Piet
Ook ik heb les van Conrad en raad hem je van harte aan Susanne! Zijn methode werkt fantastisch. Ik heb een klophengst waarmee ik tegen wat dingen aan liep terwijl ik de NH methode van Pat
Parelli volgde.
Parelli's methode gaat via het principe van toenemende druk in fases, eigenlijk 4 maar dan is fase 4 zo veel druk als jouw paard nodig heeft om te reageren... Toenemende dwang dus eigenlijk. Ik ben daar op gegeven moment over na gaan denken en begon kanttekeningen te zetten bij dit systeem.
Als ik bij mijn paard Mike in sommige gevallen druk uitoefen, en dan heb ik het over die fase 4 die nodig is om..., dan gaat hij met de kont tegen de krib en doet gewoon niets, punt. Hij sluit me dan gewoon buiten.
Toen ben ik via dit forum bij Conrad uitgekomen en juist nu ik al 3 maanden met de gezondheid van mijn paard bezig ben (kun je vinden op dit forum en in mijn fotoalbum hier op de site) kreeg ik echt even iets te stellen met Mike. Nu hij gewond is moet diegene (ik dus) die de leiding over hem wil krijgen helemáál van goede (paarde)huize komen
Juist de afgelopen dagen boek ik het ene succes na het andere met hem. Hij begint zijn leiderschap aan mij af te geven... Zeg nog niet dat het vast staat maar ik begin er te komen! Ik denk dat de afgelopen maanden van zeer intieme omgang met hem, ik had letterlijk zijn leven (gezondheid) in mijn handen, er aan toe bijgedragen hebben dat onze band nu echt versterkt begint te worden. Geluk bij een groot ongeluk zullen we maar zeggen.
Even voorbeeld: onze staleigenaar is zo lief om Mike op het moment 2x per dag met trekzalf in te smeren. Mike staat dag en nacht op de wei, en de man vertelde me dat Mike steeds als hij eraan komt wegloopt. Nou is deze man een heel rustige makkelijke man dus die blijft rustig naar Mike toelopen tot Mike toch besluit dat het wel in orde is en hem laat naderen.
Zelfs voor mij liep Mike enkele malen een stukje weg als ik hem uit de wei ging halen, wat hij zo lang als ik hem heb nog nooit heeft gedaan. Komt heel vaak zelfs naar me toe... Maar dat doet hij nu niet meer gelukkig. Was hoogst waarschijnlijk een gevolg van de behandelingen die ik zijn wonden moest geven en dat 2x per dag. Maar dat stadium zijn we nu als het goed is voorbij. Nu ga ik 1x per dag om te controleren, alle trekzalf weg te vegen, eventueel wat ontsmetten en er dan zelf ook weer wat trekzalf op te smeren. Daarna ga ik ronde na ronde kriskras over het terrein en een stukje langs de weg met Mike lopen in de hoop dat deze extra beweging de doorbloeding in de oedemen verbeterd zodat vocht etc. beter wordt afgevoerd. Ik loop dan alleen over harde en zo effen mogelijke ondergrond. Op de wei heeft hij natuurlijk ook beweging maar echt even lekker lopen doen de paarden meestal niet. Alleen als ze even een riedel in hun kont krijgen...
Conrad is laatst geweest voor een uurtje les, normaal neem ik er 2 maar vanwege Mike's gezondheid... Ik zou Conrad de hele gang van zaken laten zien van het uit de wei halen, wonden reinigen, afspuiten met koud/warm etc. tot Mike klaar was voor wat grondwerk. In dit geval lopen langs de weg want dat ging even niet al te best meer. Conrad liep in eerste instantie mee de wei in, maar Mike zag dat ik niet alleen was en maakte dat hij weg kwam. Conrad reageerde direct goed door stil te gaan staan met zijn aandacht naar de grond gericht en toen kon ik Mike toch pakken...
Om de wonden te verzorgen moest Mike voor de hygiëne en gebruik van water op de afspoelplaats, maar dat vond hij wel wat eng. Al deze maanden, 2x per dag ging hij er op maar wel na eerst te weigeren. In het begin, omdat ik MOEST, heb ik licht geweld moeten gebruiken in de vorm van een tikje op zijn kont met het touw, wat naar Conrads methode helemaal niet mag, maar anders had ik tot sint juttemis in de gang heen en weer kunnen blijven jojojen en op dat moment moest het gewoon gedaan.
Nu hoef ik hem er niet persé meer op te behandelen, heb het water niet meer nodig, maar heb daarom van de week hem op de afspoelplaats gezet op de manier zoals het volgens Conrad eigenlijk had gemoeten: zonder geweld, in mijn geval dus dat tikje met touw. En het lukte binnen ongeveer 1 minuut! Zo ook met de stapmolen gedaan, ook gelukt: erin, enorm de hemel in geprezen, even met de deur open erin blijven staan (hij probeerde tot 2x toe eruit te lopen) en toen op mijn GA! er weer uit. Hij hoefde er geen rondjes in te lopen ik deed het alleen maar om het nu volgens Subtiel Trainen eens goed te doen.
Op de weg ging het in begin van Mike's gezondheids problemen helemaal niet goed. Hij vertrouwde mij de leiding, nu hij wist dat hij wat mankeerde , buiten het stalterrein niet toe. Dat was nu even een stap te veel voor zijn instinct. Heb ik in die les dus met Conrad nog even aangevat en mét resultaat. Volgens het 'benaderen en terug trekken'.
Afgelopen dagen heeft Mike op mijn verzoek kennis gemaakt met drie heel enge beesten (geiten) en nog andere enge (schapen). Ook heb ik op het stal terrein hem tussen enge rotzooi door (er zit tevens een timmerbedrijf) kunnen laten mee lopen nadat hij eerst weigerde. Volgens Subtiel Trainen...
Ik ben heel erg trots op mijn paard omdat hij alle zorg, in het begin de pijnlijke, afgelopen maanden, die hij niet kan begrijpen, toch steeds door mij heeft laten verrichten, en heel blij en trots dat ik nu eindelijk stap voor stap het vertrouwen krijg van hem dat ik het hém kunnen leiden waard ben... Zónder geweld!
Nu nog zien dat hij helemaal of anders bijna helemaal geneest...
Warboel
