Spirithorses schreef op woensdag 23 mei 2007, 17:05:
> hahaha, goed, ik geef het je gewoon terug:
> Stel je gaat met een heel klupje paarden uit rijden; de een
> gaat grazen, de ander stilstaan, die weer heeft die dag net
> geen zin om in draf te gaan, de ander besluit zijn voorganger
> in de kont te bijten, en weer een heeft al helemaal geen zin om
> mee te gaan of er besluit er een dat hij toch liever draaft dan
> dat duffe stappen.
> Stel nou dat dat allemaal míjn paarden waren. Met rijders op
> hun rug. Onervaren rijders. Mooie boel zou dat zijn. Als ik met
> een heel gezelschap rijd wil ik dat mijn paarden redelijk
> volgens een veilig patroon reageren, maar dat maakt ze beslist
> niet monddood, of willoos. Welnee....
Het is een verouderd systeem Pienlief, zelfs in het leger willen ze tegenwoordig individualiteit en meedenkende soldaten. Daar heb je gewoon veel meer aan, dan de knipmessen van vroeger. Je voorbeelden zijn louter theoretisch .. al heb jij de groepservaring en ik niet ... de meeste paarden willen toch het liefst samen blijven. En als de hardlopers wat afgeremd worden, dan blijft de club aardig bij elkaar, waarbinnen ruimte is voor individueel gedrag. Daar heb je echt niet zo'n poging voor nodig dat een paard niets in te brengen heeft voor een uurtje. Veiligheid en goede gehoorzaamheid, dat zijn de grenzen waarbinnen elk individueel gedrag aangemoedigt en beloont mag worden. Veel leuker rijden zo dan die manege mensen die ik hier in rij voorbij zie komen, het lijkt wel synchroon rijden, oef zo ver ga je toch niet hé ?
Groetjes, Michiel
Warboel
