Esther schreef op woensdag 23 mei 2007, 23:10:


En dat is de bedoeling van mijn topicstart en heeft betrekking op de páárdenhouder. Die gorilla is alleen maar de schijnwerper.

Ja, ook als een malloot in jouw wei stapt en omver gelopen wordt ben je in en uit principe aansprakelijk.
Of dat wel/niet terecht is in de ogen van de eigenaar is irrelevant. Het is de wét. Je kan er maar beter op voorbereid zijn.
In dit voorbeeld houdt dit in dat je een bordje VERBODEN TOEGANG moet plaatsen en dan nóg vrijwaart dit je niet automatisch noch voor alles.

Ik schreef een tijd terug bijvoorbeeld hier op het forum over dat/hoe/waarom ik derden op afstand van mijn hengst hou en daarop werd vooral gereageert met de opmerking dat dit juist vooroordeelbevestigend zou zijn.
Wordt nú een beetje duidelijk waarom ik dit doe en dat ik het eventuele vooroordeelbevestigende prima vind?! Laat mensen in vredesnaam respectvol uit de buurt van een paard blijven. JIJ bent aansprakelijk voor hún domheid. Dat is gewoon wét.

¡WÉT! Compleet met uitspraak van de Hoge Raad. Laat je dus niet door je eigen normbesef en dat van anderen in de war brengen, maar hou er rekening mee.

HC

marjolijn schreef op woensdag 23 mei 2007, 23:43:


en je kiest dan zelf voor boetes en 'pakstress'.

Ook is het hypocriet om dit te stellen.
Piepklein voorbeeldje is het 'gorilla-topic'. De regel is dat een onbevoegde niet bij jou over het hek op het land bij jouw paarden staat.....

HC

Spirithorses schreef op woensdag 23 mei 2007, 22:53:


Jij snapt het Pien.
Met betrekking tot jou als ondernemer met paarden als bedrijfsmiddel is jouw aansprakelijkheid nog enigzins 'begrijpelijk' te maken omdat jij tenslotte derden werft om bij jou te komen om geld te betalen aan jou en jíj kiest om paarden uit te baten.

Ook bij het uitlenen van een paard en helemaal als dat tegen een vergoeding is kan ik de redenering nog volgen.
Dat wordt wat lastiger als iemand een paard bij jou zet en jij het als betaling in natura als lesmateriaal inzet maar dan nóg is dit nog te volgen omdat het een optelling is.

Persoonlijk vind ik het vreemder als een vreemde op het land van een ánder met dieren van een ánder dom gaat doen en je dán aansprakelijk wordt gehouden.
Het enige wat je hiertegen enigzins 'beschermd' is dat die vreemde een strafbaar feit pleegde. Dáár hoef jij als particulier eigenaar niet op voorbereid te zijn omdat jij er van uit mag gaan dat iedereen zich aan de wet houdt.
Het probleem is dat de bewijslast bij de eigenaar ligt. Wees je er bewust van en daarop voorbereid.

HC

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 23 mei 2007, 13:35:

KNIP
Eddy, ik wil even proberen om vanuit een wetenschappelijk oogpunt te reageren, zie hieronder mijn reactie.

De leerstadia van Maslow bieden weer een ander raamwerk om het proces van leren te begrijpen. Maslow beschrijft hoe leren uit vier stappen bestaat:

Stap 1.
Onbewust-onbekwaam–
Stap 2.
Bewust-onbekwaam–
Je kunt het niet en dat weet je ook. Veel mensen geven het in deze fase op, maar voor
diegenen die door-zetten wordt het trainen van paarden langzaam maar zeker toch mogelijk.
Stap 3.
Bewust-bekwaam–
Je kunt het, maar je moet er wel de hele tijd met je gedachten bij zijn om het te kunnen.
Er zijn mensen die in deze fase opgeven en zeggen:
“Goed, ik kan het, maar het is veel eenvoudiger om op mijn oude manier te doen, op de manier die ik gewend was. Misschien werkt het wel voor sommige
mensen, maar ik voel me er niet echt lekker bij.” Als je SubtielTrainer bent, en je studenten doen hun eerste SubtielTrainen oefeningen, hoor je soms van dit soort dingen. En daar schuilt een waarheid in, want wat ze doen en hoe ze doen is waarschijnlijk vrij star, meer gebonden aan de regels dan hoe een expert het zou doen. Het is belangrijk om het hier noch mee eens te zijn noch om er tegen in te gaan (tegen de klachten), maar om die opmerkingen “uit” te kaderen, want uiteindelijk bereiken ze:
Stap 4.
Onbewust-bekwaam–
Het is gewoon oefening en practische ervaring die je tot stap 4 brengen: expertise. (niet te verwarren met gevoel) Heb je het met fietsen kunnen doen? Kun je fietsen terwijl je aan iets anders denkt?, terwijl je een tas vasthoudt, of naar iemand wuift? Als je dat kunt dan is het eigenlijke werk van jezelf op de fiets in balans houden iets wat je zo goed kunt, dat het onbewust gaat. Je kunt het zonder er aan of over te denken.

Het is interessant te weten dat men dit in het oude Japan goed begreep. De 16de eeuwse Zenleraar Takuan legt de gang uit die leidt van onbewuste onbekwaamheid, door bewuste onbekwaamheid en bewuste bekwaamheid naar bewuste bekwaamheid: “Laat me uitleggen in termen van de vechtkunst,” zegt hij. “Als beginneling weet je niets van houding of van zwaardpositie, dus heb je van jezelf niets om mentaal op te steunen. Als iemand een slag op je zou richten, zou je gewoon vechten, zonder ergens aan te denken. Wanneer je meerdere dingen leert, zoals positie, hoe met het zwaard te zwaaien, waar de aandacht op te richten, enzovoort, dan stokt je aandacht op meerdere punten en voel je jezelf verstrikt wanneer je wilt toeslaan. Maar als je dag na dag oefent, en maand na maand, hangen positie en zwaardspel uiteindelijk niet meer aan je geest, en ben je als een beginner die niets weet. De kenniszijde van je verstand zal verdwijnen en je raakt in een staat van rust waarin zorgen geen plaats meer hebben.”
Heb je ooit iemand gekend die ging trouwen maar nog onbewust-onbekwaam was in het
opbouwen van een relatie, iemand die vond dat er niets te leren viel? Let maar eens op
hoe snel zij nieuw gedrag aanleren! Waarschijnlijk voelt het voor hun eerst wat onecht
aan wanneer zij proberen op een nieuwe manier te handelen: zij zijn dan bewust bekwaam.
Er is veel oefening voor nodig om helemaal te veranderen. Vast en zeker
zullen ze af en toe “van de fiets vallen”, in de beginfase. Maar uiteindelijk zullen zij
succes oogsten. De vraag voor ons als trainers, is hoe we mensen kunnen begeleiden in hun gang van bewust-bekwaam naar onbewust-bekwaam. En dat is waar het Expertisemodel van Deyfrus, inpast. John Overdurf en Julie Silverthorn tonen aan dat er nog een stap bestaat ná onbewust-bekwaam:

Stap 5
Bewust-onbewust-bekwaam
Dit is het niveau wat je bereikt moet hebben om les te geven. Je kunt de vaardigheid
onbewust uitvoeren, en je WEET bewust hoe je dat onbewust doet (niet te verwarren met gevoel). In termen van het zelf leren van bekwaamheden bestond geen probleem, maar wat betreft het leren van die bekwaamheden aan anderen bestond de noodzaak om zich meer bewust te worden van wat (onbewust) gebeurde wanneer je lesgeeft.
Zorg ervoor dat je mensen kan trainen om bewust te worden van je onbewuste
Bekwaamheden alleen dan kan je mensen leren hoe ze paarden kunnen trainen.

De kans is vrij groot dat deze mensen dan eindigen in STAP4 maar daar is helemaal niets mis mee. Zij hebben geen behoefte om de te leren om deze kennis aan andere mensen over te dragen. Er is dus helemaal geen noodzaak om door te gaan naar STAP5.

Mensen in stap4 zijn dan vergeten dat ook zij ooit zijn begonnen om volgens een gestructureerde wijze met heel duidelijke richtlijnen en criteria te trainen. Door de tand des tijds zijn zij het gevoel gaan noemen omdat ze niet meer in staat zijn om uit te leggen hoe zij trainen en waarop hun beslissing om iets wel / niet of anders te doen is gebaseerd.

Wat ik heb geleerd tijdens het vijfdaagse chicken camp van Bob Bailey is om (het begin van) de transitie te maken om van onbewust bekwaam naar STAP 5 te gaan te weten BEWUST ONBEWUST BEKWAAM.

Groet
Conrad van Pruijssen
SubtielTrainen

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 24 mei 2007, 0:19:


Kan dat clownerieke oergezellige gewek aub per pb? Iemand stelde een serieuze vraag.

Spirithorses schreef op donderdag 24 mei 2007, 0:57:


Ja en hierin komen we toch wel heel dicht bij elkaar. Aan bijna elke tempo en koers verandering gaat wel een vraag aan vooraf (schrik sprongen uitgezonderd). Heel vaak geef ik dan ook toestemming of komt mijn vraag om door te lopen, al op het moment als Jur nog draafd. Zo hoef je geen paard te "verpesten" en kun je toch meegaan met de vraag, als je dit wilt.
Blijft staan: wordt een paard ongehoorzamer als je meegaat met zijn vraag???

Fijne dag en groetjes.
De discussie nog wel weer eens terug komen.
Michiel

Conrad van Pruijssen schreef op donderdag 24 mei 2007, 9:40:

.

Duidelijk verhaal, die stap 5 kwam ik tegen toen ik laatst mijn zoon in de auto op een grote parkeerplaats rijles heb gegeven. Telkens zag ik welke vaardigheid hij miste om iets goed te kunnen. O ja hij kan niet remmen O ja hij kan niet super zachtjes rijden, o ja hij mist de vaardigheid om te sturen als hij achterwaarts rijd. Zo kon ik hem telkens de passende opdrachten geven waardoor hij vaardig en soepel de auto leerde bestuuren. We zijn zo 5 keer bezig geweest, en toen is hij met een instructeur de weg op gegaan. Echt een vak hoor iemand rijles geven, je moet weten welk klein bouwsteentje eerst komt, om daarop verder te bouwen.

Groetjes, Michiel

Ik ga pas zondag naar equistyle, dus kan ik pas zondag de badges meebrengen! Is er iemand die Gent iets of wat passeert zaterdag om de badges bij mij op te halen, of ik kan ze komen brengen tot aan de afrit van de autostrade of zo?

marjolijn schreef op woensdag 23 mei 2007, 23:43:


Vandaar dat de overheid voor ongelijke monniken ongelijke kappen heeft gedefinieerd en voor de hobbyhouder andere normen stelt dan voor bedrijfsmatig houders.
Opdat een sámen-leving kan functioneren ziet de overheid op naleving van het monnikenonderscheid toe.
Omdat er altijd individuen zijn die menen naar eigen believen een kap op te kunnen zetten moet de overheid scheppen met belastinggeld uitgeven om met helicopters rond te vliegen.

HC

Michiel schreef op donderdag 24 mei 2007, 10:27:


Plus op te letten op o.a. het oliepeil en veiligheid aanleren. Zaken waar je onbewust bekwaam in bent, maar waarvan je eerst weer bewust moet worden om ze aan te kunnen leren. Die rijinstructeurs hebben daar een hele methode voor, maar het lijkt wel alsof ze het op het gevoel doen.

Eva Saegerman schreef op donderdag 24 mei 2007, 10:39:


Volgens mij gaat iedereen zondag pas?

Wow wat een mooi verhaal. Ik wens je nog heel veel mooie jaren met je paard. Overigens zei onze dierenarts ook dat paarden na de castratie nog een tijdje vruchtbaar kunnen zijn. "restzaad"...

Huertecilla schreef :

Hmmm, strafbaar feit, dat is er één om te onthouden.
Daar kan ik wel wat mee.

Groet, Pien