In de Amazone van juni/juli staat een interview met Klaus Hempfling, een man met een uitgesproken, filosofische ( ik vind het vaak een onnavolgbare) mening over paarden en de omgang ermee. Hij zegt o.a. in dit artikel:
"Van onze paarden is 90% niet meer geschikt voor het werk waar ze voor gefokt worden. Je kunt een grote en lang gefokte warmbloed dan wel intensief voor de dressuur willen gebruiken, maar dat zal zijn lichaam niet aankunnen. Hetzelfde geldt voor natuurlijk bekappen: de droom van een onbeslagen paard is mooi, maar de praktijk is dat wij onze viervoeters niet meer de natuurlijke leefomgeving kunnen bieden die voor een blootsvoets bestaan nodig is. Als je je paard niet op 20 hectare land met bossen en kruiden kunt houden, dan is het houden op ijzers de beste oplossing. Haal je die er dan toch af, dan lijkt hij misschien nog rad te lopen, maar in feite loopt hij op vier benen kreupel. Wie ziet dat tegenwoordig nog?"
Nou, we kunnen wel inpakken!
(Nee, ik kan het niet inscannen).