Conrad van Pruijssen schreef op woensdag 30 mei 2007, 13:29:
> Piet schreef op woensdag 30 mei 2007, 12:19:
> 
>> Eva Saegerman schreef op woensdag 30 mei 2007, 11:58: 

> 
 > Ik vind het knap dat jij bent blijven kijken. Ik had je al
 > gezegd dat ik niet blijf kijken. Ik weet hoe het gaat, en gaat
 > niet zoals ik het graag zou zien. 
Ik zou  blijven  kijken  totdat ik  me  teveel  ging  ergeren, want  ik  kende  alleen  jouw  manier  van laden omdat  we  zo  het  probleem  met  Shiny  hebben  opgelost. 
Je  weet  dat  dat  ik  ook  naar  jou  in het  begin  met  argusogen  heb staan  kijken. Als  jouw  manier  "de  Monty manier"  was  geweest  dan was er  maar een  weg geweest en  die liep via  het  gat  van  de  deur naar  buiten.
Dat  ik  toch de  tweede  dag  ook  nog  gekeken heb, komt omdat  ik  exact wou  weten hoe  het  dan toch  kan  dat  die  manier  zo "beroemd" is kunnen  worden. En  denk erom  dat  ik  scherp  gekeken  heb. Eva die  een trapje  lager  zat  werd  beroerd  van  me, toen  ik bij  haar  oor elke  ruk  aan het  halster  optelde. 
Zoals  ik  eerder  schreef, het  is  vakmanschap om  dat  zo  verhullend  te  brengen, maar  nog  geniepiger dan  de  (vroegere?) "Gaus" manier  om honden  te  trainen. Die  rukte  in ieder  geval  openlijk.
> Is de angst wat groter dan gebruiken we ook nog de hekken om
 > hem op te sluiten. Daarmee krijg je elk paard overdonderd maar
 > of het een structurele, vrijwillige oplossing zonder enige vorm
 > van angst gaat worden, ik denk van niet.
> Tijdens mijn opleiding in Engeland heb ik mijn aanpak van
 > 
trailerladen (vragen ipv dwingen) ook besproken en laten zien.
 > Het voelde voor mij alsof het niet gewaardeerd werd. Op dat
 > moment heb ik besloten dat ik geen Recommended Associate wilde
 > worden van Monty Roberts. Ik ga nu eenmaal geen dingen doen
 > waar ik niet achter sta en waarvan ik vind dat ze geen bijdrage
 > leveren aan het welzijn van het paard.
Je  moet  redelijk zelfverzekerd  zijn om "zout op" te  zeggen  tegen  een  methode  waar  de halve  wereld kwijlend voor op de  knieen ligt 

> Geloof mij ik heb ook heel wat clinics mogen verzorgen met
 > 
trailerladen maar nooit ten koste van het paard. Ik vertelde
 > vaak dat ik wilde laten zien hoe de aanpak werkte en dat ik
 > niet het doel had om hem erop te zetten. Ik wilde mensen vragen
 > om naar het verschil te kijken tussen de begin situatie en de
 > eindsituatie. Doordat ik voor mezelf de druk weghaalde lukte
 > het in 80% van de gevallen alsnog om het paard er op te zetten.
> Dus niet alleen er in laten lopen maar ook de stang erachter en
 > de klep dicht en dan laten zien dat hij nog steeds niet in
 > paniek raakt.
 > Ik gebruikte hiervoor een gewone 2 paardstrailer, achteraf
 > gezien was een 3 paardstrailer ook handig geweest omdat ik dan
 > waarschijnlijk in de buurt van de 100% was gekomen.
Ah  ja, het  viel  me  mee  dat  ze  de  trailer  niet  ook  nog eens  tot zijn assen in het  zand groeven, dan  was  het  helemaal niet  meer dan met  een hoop  bombarie "op stal" zetten  geweest.
Maar nogmaals ,het  is  wel  de  manier  om  indruk  te  maken op  de  toeschouwers. Mensen  die  problemen hebben  met  het  laden   van  hun  paard zijn  gauw  geneigd  om  over  de  preciese  handelingen heen  te  kijken, omdat  die  heel  vaak  minder  erg lijken  dan  zoals  ze zelf al  bezig zijn  geweest.
Dit  zijn profs aan het  werk. De  hele  demo is zo  overdacht en  geprepareerd  dat  er  maar  1 resultaat  mogelijk is.
Of  de  toeschouwer nu  vanaf  het  begin  kijkt , of halverwege binnenkomt maakt  niks  uit: hij  zal  zien  dat  het  paard geladen wordt. Conclusie: het  is  dus  de  beste  methode, want  hij  werkt  altijd en  er  wordt  niet  geslagen.
> 
 > Bottum Line: trailermak maken kan ook vriendelijk, waardoor het
 > resultaat blijvender is.
 > 
 > Groet
 > Conrad van Pruijssen
 > SubtielTrainen
Piet