Wil schreef op zaterdag 2 juni 2007, 23:53:


met zo'n groot zeil van 4 x 8 m, gaat jaren mee, dr zijn ringgaten in waar je het aan wat grondbalken vastknoopt, bv wilgen'persen' van knotwilgen, eens die geschild zijn door de paarden


die halve balen kan je ook nog iet of wat 'verrollen'


die kan je ook wikkelen, kan je 'dr géén persen van zo'n 50-100kg ?

willieboy !
Spotting Pete

Huertecilla schreef op zondag 3 juni 2007, 9:16:


dat schijnt gestoofd met wat peper zout en een uitje ook nog lekker te zijn,
moet het eindelijk toch eens zelf gaan proberen,
zoveel wilde planten die goed eetbaar zijn maar die we niet meer alsdusdanig kennen, nee hoor, on-kruid !

Myriam schreef op zondag 3 juni 2007, 9:23:


ja zo schijnt het wel te zijn met die eikelszondergekheid,
ideaal om een patanegra af te mesten

Esther schreef op zondag 3 juni 2007, 9:27:


Laburnum is de gouden regen en is een kleine boom. Robinia pseudoacacia is de valse acacia kan een flinke boom worden.
Piet

Esther schreef op zondag 3 juni 2007, 9:27:


maclea ? schermbloemig en nogal wat die erop lijken ?


laburnum = gele regen, doorgaans tuinsierboom vandaar tuinafval en woonwijkperceeltjes !!!

robinia pseudoaccacia : fantastisch mooie zuideuropese boom die hier ook uitstekend groeit, hele goeie honingleverancier, prachtige bloemen, scherpe stekels, héééél mooie zonlichtversnipperaar en fantastisch mooi en duurzaam hout, groengelig na het zagen, goudbruin na drogen, helaas door zijn zigzaggroeiwijze nogal wispelturig, perfekt geschikt voor weidepalen (na ontschorsen please !), gaan langer mee dan je zelf leeft, zonder behandeling, maar..........blad en schors zo giftig als de pest al heb ik nog gelezen dat het in hongarije werd gebruikt als veevoer, waarschijnlijk dat het na drogen ontgift is maar ik neem zeker niet de proef op de som !

Peter Donck schreef op zondag 3 juni 2007, 9:09:


????

Paarden eten van naturen nagenoeg álles. Het zijn wandelsnoepers. Van veel een beetje. Die van ons zijn grote stofzuigers met allemaal een andere persoonlijke preferentie maar allemaal eten ze íets van eigenlijk alles.
Veel paarden zijn gewend aan eenzijdige voeding en proberen niets anders meer. Soort van wat de boer niet kent...
Die van ons krijgen en eten het groen, de noten en het in het najaar afgevallen blad.

Zoals ik op HN geschreven had toevallig gistermorgen een paar takken snoeigroen van de walnoot gegeven. Ik had de paarden voor beleerdoeleinden paarsgewijs in elk een veld staan. Arabella en Capricho met geiten, biggen en honden in een kruidenveld. Bor bracht ze wat takken en dat werd één groot intersoort interactief knabbel-speel-feest genaamd, walnootje-veroveren.
Vast erg hongerig en verveeld dat beestenspul van ons...

Maakt verder niet uit wat wij er van menen te moeten vínden.

HC

Peter Donck schreef op zondag 3 juni 2007, 9:46:


Tja ik had me er ook niet mee moeten bemoeien :)

Huertecilla schreef op zondag 3 juni 2007, 9:50:


Nee HC paarden eten van nature juist niet alles, ze weten zelf heel goed wat wel of niet giftig is bij voldoende voedselaanbod. Een paard zal uit zichzelf geen kruiskruid of taxus of knoflook eten. In een grote begrazingsproef hebben ze eens bestudeerd en dieren gevolgd wat ze wel en niet eten. ( Cosyns, E. 2004. Ungulate seed dispersal. Aspects of endozoochory in a semi-natural landscape. Institute of Nature Conservation, Brussels.)

Koniks eten heel af en toe een heel klein beetje boskruiskruid, maar eten beslist geen Jakobskruiskruid, misschien heeft dat met zelfmedicatie te maken. Shetlanders en runderen laten het juist weer staan.
Ik zou je paarden ook zeker geen takkenfestijn met taxus geven.

Es

Peter Donck schreef op zondag 3 juni 2007, 9:22:


Ja, en?
Je kiest er zelf voor om een hek om de paarden te zetten!
Geen geld, geen tijd, geenr ruimte, geen kennis... allemaal rédenen, geen excuus.

'Higera breva' is iets waar ik geen NL-woord voor ken. Er zijn twee soorten vijgeboom waarvan er één twee keer per jaar vrucht maakt. De ene is wat we kennen als de vijg en de andere, de 'higera breva', is een frissere variant ervan.
Beide vruchten zijn fijn voor andere jams want het zijn haast smaakverbeteraars en ze geleren erg goed.

HC

Piet schreef op zondag 3 juni 2007, 9:55:


Als ik het twee keer hoor dan kan ik het beter onthouden

Piet schreef op zaterdag 2 juni 2007, 22:50:


Ik zou inderdaad zo snel mogelijk de oorzaak achterhalen. Hem voorlopig helemaal niet meer op de wei zetten totdat het echt goed gaat met hem. Dus niet als hij een dagje iets beter loopt. Maar vooral ook zoveel mogelijk lopen. Zo veel mogelijk voor hem, dus wel kijken hoe hij er aan toe is op het moment dat je wilt lopen.

Of hij daarna weer gewoon weidegang mag hebben, kan je nu nog niet zeggen, ligt aan de oorzaak en hoe hij op gaat knappen.

Margot

Peter Donck schreef op zondag 3 juni 2007, 9:46:


Peter, ik heb helaas maar een paar Robinia's maar wel een flink aantal Leylandii's en Thuja staan. Ze zijn door omstandigheden onverkocht gebleven en zelfs tijdens de groei niet verplant. Het zijn nu dus prachtige rechte stammen van een dikte dat er mogelijk 2 palen uit kunnen. Denk je dat het de moeite van het werk waard is om ze onbehandeld daarvoor te gebruiken? Andere suggesties?