Malenka schreef op vrijdag 8 juni 2007, 16:49:
> Ruinen zijn over het algemeen wat speelser. Ze dagen vaker een
> ander paard uit om te spelen en ze kunnen in de regel ook
> lekker wild spelen. Vooral jonge ruinen en hengsten bijten
> veel. Het maakt daarvoor niet uit of ze nou gecastreerd zijn of
> niet. Merries doen dit echter over het algemeen wat minder. Ik
> heb de ervaring dat de meeste ruinen inderdaad niet weten wat
> ze met een hengstige merrie aan moeten. Maar sommige ruinen
> dekken maar al te graag. Ik weet niet waar dat vandaan komt...
> wat het verschil maakt.
Ligt ook niet zo simpel.
Deels hormonaal (niet alleen de afgehakte delen produceerden hormonen, maar ook de bijnieren en hypofyse hebben een deel daarin).
Anderdeels ervaring/voorbeeld/omgeving. De timing hiervan koppelt ook weer terug naar de hormoonspiegel.
Eén en ander maakt ruinen nmm nogal sociaal-ongeleide projectielen, een derde geslacht wordt het ook wel genoemd. Daarom wil ik geen ruinen en hou die ook nog steeds buiten mijn studie, of op zijn minst apart.
Toch krijg ik langzamerhand meer het idee dat de paardsociale wanverhoudingen in de houderij van nog grotere invloed zijn dan het al dan niet sexueel/gedragsmatig verminkt zijn.
Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey
Warboel
