jan seykens schreef op vrijdag 15 juni 2007, 7:17:
> Spirithorses schreef op donderdag 14 juni 2007, 15:02:
>
>>
> dat echt willen, en dan soms zelfs net iets meer dan ze willen.
> En, tot nu toe werkt dit prima.
>
> jan.
Hoi Jan, dat heb ik ook wel eens geprobeerd. Al lang geleden hoor, Frouk was toen zo oud nog niet. Hele Schoorlse bos doorgestormd, met mijn knie op een boom geknald en ze stopte niet. Fjordson, de andere fjord die ik toen had, er op zijn tandvlees achteraan. Het is gewoon een erg poestige tante. Ook als je gegaloppeerd hebt. Fjordson was altijd zo weer rustig, Froukje blijft nog een hele tijd druk en springerig.
Ik heb ooit eens een ruiterkamp met haar gedaan. (Fjordson kreupel, dus ik moest met Frouk.) Eerste vier dagen iedere keer de hele groep bokkend en springend voorbij stormen. Waren ze niet zo blij mee, maar het ging Froukje niet hard genoeg. Aan het eind van de vijfde dag, toen de andere paarden met hangende hoofden en losse teugels liepen, ging Froukje eindelijk een beetje "normaal" doen.
En dan voor de wagen. Ging ze er in het begin ook nogal eens vandoor. Heeft John haar kilometers laten galopperen, zo van: "Jij wilt galopperen, dan mag je ook galopperen." Ze eindigden in een hek naast een sloot. Bijrijder in de sloot, John half naast de kar.
Nu, met ons experiment met
bitloos, ook weer. Ze stopt écht niet uit haar zelf. Ik heb altijd gehoopt dat met de jaren het verstand wel bij haar zou komen, maar dat gaat niet gebeuren, vrees ik. We moeten haar niet de kans geven te gaan lopen, da's het beste. En zo blijven we zoeken...
Els.
Warboel
