Spirithorses schreef op maandag 18 juni 2007, 11:12:


Het ligt er dus enorm aan hoe je je als bedrijf op stelt.
Aan de ene kant is de klant koning, aan de andere kant koop je geen brood bij de slager.
Als er geen behoefte aan bakkers is op een bepaalde plek had je maar een slagerij moeten openen...
Ook ik leer bij.

En toch... (ook ik heb naar beneden gescrolld): ook jullie doen er kinderfeestjes, examenfeestjes, cowboyfeest zelfs bij. "De gasten mogen zelf onder onze leiding paardrijden". Leuk en gezellig voor je gasten, minder leuk (denk ik) voor de paarden en totaal bezijden je bedrijfsrichting zoals ik die ondertussen begrijp.

Schiet nu niet meteen weer in de verdediging etc. want ik vind het maar knap hoe je alles tot nog toe voor elkaar gekregen hebt. Mij lukt dat voor geen centimeter (kijk nog maar eens terug op HN, over mijn laatste poging iets IN PRAKTIJK voor een paard te betekenen...). Mijn karma schijnt echt meer in de richting te liggen van "trek je terug op een zo hoog mogelijke berg".

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Piet schreef op maandag 18 juni 2007, 13:17:


En hoe verklaar jij dan dat een hoop paarden geen kik geven terwijl je over landweggetjes hobbelt en tussen de vrachtwagens over de snelweg raast? En achteraf ook nog (relatief) rustig en ontspannen uit die trailer komen? Maar alleen moeilijk doen wanneer ze erop moeten.
Als ze het rijden zelf vreselijk zouden vinden, zouden ze dan dit dan ook niet tijdens de rit dit tonen?

e m kraak schreef op maandag 18 juni 2007, 13:36:


?
Ik denk niet dat je daar gehoord wordt.....

Risah schreef op maandag 18 juni 2007, 9:42:


Hoe heeft je dierenarts op Cushing getest?

BELANGRIJK: 'Kortisol' is de benaming die de Duisers gebruiken! Is misschien Cortison? Kan het woord in het D-N woordenboek niet vinden:

De beste testresultaten geeft de Dexamethason-supressionstest (volgens de artsen van de 'Tierärztlichen Hochschule Hannover'). Hierbij laat de dierenarts in het lab de Kortisol grondwaarde meten en spuit daarna Dexamethason, dat gelijkwaardig is aan het lichaamseigen Kortisol. Na enkele uren wordt opnieuw de Kortisol grondwaarde getest. Is deze gedaald dan heeft het paard geen Cushing. Omdat de zelfregulerende mechanismen van de Hersenaanhangselklier (op z'n Duits: Hirnanhangsdrüse), waar Cushing Syndroom ontstaat, de Kortisol productie doen afnemen wat in het geval van Cushing Syndoom niet zou gebeuren.

Ik zou geen veulen met haar fokken als ze Cushing heeft! Een paard met Cushing is in toenemende mate ziek. En o.a. het immuunsysteem heeft te lijden. Dan ook nog een nieuw leven in het toch al zieke lichaam laten groeien lijkt mij daardoor foute boel. Met een ziek dier fok je niet!

Heeft ze nog meer symptomen van Cushing? Overmatig veel drinken en dus vaak veel urineren doordat de Insuline productie wordt afgeremd waardoor de bloedsuikerspiegel stijgt, spierverlies, hoefbevangenheid meestal wel in milde vorm, eet meer maar vermagert toch, alleen bij de schoft, kruis en boven de ogen vormen zich vetlagen.

Piet schreef op maandag 18 juni 2007, 13:13:


Ja?
Als een eskimo een zeehond doodt voor voedsel en kleding, om te overleven of een jager idem voor een bontjas van een westerse miep is dat hetzelfde?
Een scharensliep die zijn gezin maar netaan van de rand van de hongersnood kan houden door met zijn trekhond onder de handkar door de stad te trekken of een klondike-racer hetzelfde?
Idem de boer op zijn akker achter het paard meezwoegend en de rammer op de marathonbok nu.
Zie je dat niet of wíl je dat niet zien?!

Ik neem de egoïstische beslissing om voor mijn lól op een paard te gaan zitten waarbij ik wéét dat dit niet goed is voor mijn paard.
Waar ligt de grens ten opzichte van een endurancerijder?
Het verschil met een daadwerkelijk functioneel gebruiksdoel daarentegen is fundamenteel.

In mijn ogen kun je pas aan een inhoudelijke invulling van normen mbt welzijn toekomen als je de ethische grondvragen beantwoord hebt.
Ná het erkennen van een ethische compromis mbt het berijden van een paard kun je zonder vingerwijzen over het gebruik praten.

Er wordt vaak gesproken en geschreven over 'weerstandsloos' en dat is ook hierbij de crux.
Waarom een zweep wreed noemen? Dat roept emotionele tegenreactie op (en is ook nog incorrect).
Pas met onderkennen en begrijpen dat dit geen kwestie van hogere moraal is, kan je weerstandsloos op de inhoud van communiceren ingaan.

Zo ook het héle rijpaard houden wat feitelijk slechts posities op een glijdende schaal kent.

HC

e m kraak schreef :

Mijn karma ligt waarschijnlijk meer in de educatieve richting en ja; ook ik leer telkens bij, zoals afgelopen weekend met Conrad.

Weet je wat de cowboyfeestjes of verjaardagsfeestjes bij ons zijn?
Dat we met een paar paarden en evenzoveel begeleiders een wandeling door de omgeving maken. In stap, met westershelmen op en op westernzadels
Of we bouwen een trailparcourtje op en de mensen mogen (vastgehouden) om de pionnen, over de balken tussen de tonnen ed heenlaveren (, sssjjjt....waarbij wij sturen en de mensen het idee hebben dat ze het Helemaal Zelf gedaan hebben).
En dat de mensen daarna de paarden mogen poetsen, manen invlechten, wassen, hoeven mogen uitkrabben waarbij wij de paarden zelf vasthouden en het ze voordoen. Steken we daarna ook nog de BBQ aan met wat lekkers is het helemáál feest.
Vergeet niet dat de meeste mensen dit nooit ervaren, dat het voor hen echt een uitje is en de paarden een uurtje mee uit wandelen gaan, da's alles.

Wie nemen we daarvoor mee? De koudies, die vinden alles even gezellig!
Met BD hoef ik zoiets niet te proberen
Pien

Huertecilla schreef op maandag 18 juni 2007, 13:52:


Ik ben het met je eens HC

Juist omdat we het paard voor ons plezier hebben vind ik ook dat mensen andere keuzes zouden kunnen maken voor hun paard. Immers ze verdienen hun brood er niet (meer) mee.

In een discussie met een endurance ruiter die beweerde dat je boven klasse III echt niet meer zonder ijzers kunt, gaf ik aan dat je dan ook kunt stoppen als de hoeven van je paard het niet aankunnen. Vervolgens ging ze over de emmer; stoppen??? Dat kon haar ambitie niet verwerken

Piet schreef op maandag 18 juni 2007, 13:13:


Wat is daar de relevantie van? en inderdaad dit is nodeloos en persoonlijk met daarbij een naar vooroordeel als bonus.


Wederom vooroordeel en irrelevantie.
'Gelijk' is relatief en altijd te zien in het licht van het vele waarvan je weet dat je het niet weet.
Waarom is jouw uitgangspunt dat dit nagestreefd kán worden??


De kern is Piet dat 'zo goed mogelijk' grijs is.

Verder heb ik de tijd en moeite genomen een site vol met voorlichtend bedoelde informatie te delen.
Daar staat ook te lezen dat ik niet stel dat het 'is' maar wat ik doé.

Kijk Piet als mensen geen paard rijpaard zouden houden, zouden ze ook geen hoefonderhoud hoeven doen. Wélk onderhoud een ruiter moet, laten, doen en wát 'zo goed mogelijk' is, is een diffuus als-dit-dan-zo. Erken het diffuse.

HC

Huertecilla schreef op maandag 18 juni 2007, 14:06:


Diffuus uitlegske

clarissa ruijgrok schreef op maandag 18 juni 2007, 12:12:

Misschien moet je dan dus doorzoeken, en niet

Ja, maar hoe kom ik er achter wat het is?

Groetjes,
Böske

Zal je nog laten weten wat de Duitsers van de behandeling vinden (het medische paardenboek wat ik heb is namelijk Duits

Cushing Syndroom is ongeneeslijk. Maar dat betekend niet dat een paard wat hieraan lijdt afgemaakt of tot aan de dood lijden moet!
Met medicatie zijn de symptomen goed in de hand te houden.

Één van de medicaties is Bromocriptine. Dit doet zijn werk maar kan echter koliekachtige darmproblemen veroorzaken, met nog talrijke andere bijwerkingen.

Daarom gebruiken ze in Hannover liever het beter verdraagbare Pergolid. In Duitsland (hoe zit dat in ons land?) is dit medicijn echter alleen voor mensen verkrijgbaar. Bij mensen wordt er de Ziekte van Parkinson mee behandeld.

Dierenartsen kunnen ook Pergolid tabletten (voor mensen) leveren maar deze zijn erg duur. In Hannover maken ze daarom Pergolid zelf aan voor Cushing paarden, waar wel wat ervaring bij komt kijken. (Misschien kan dat in Nederland b.v. Veeartsenijschool Utrecht ook?)

Even over de dosering (dit heb ik van internet):
Dr. Gerhard Assmann: In de Vakliteratuur worden twee zeer verschillende waarden genoemd: een hoge dosis tot aan 0,01 en een lage van 0,002 Milligram per Kilogram lichaamsgewicht per dag. Een 500 Kilo zwaar paard heeft bij de hoge dosering tot 5 mg, bij de lagere dosering daarentegen maar 1 mg Pergolid per dag nodig.
De meeste dierenartsen vinden de hoge dosering nodig. Naar mijn (dr. Gerhard Assmann) mening is de laagste dosering genoeg om in de meeste gevallen werkzaam te zijn, wat de kosten enorm drukt.
Belangrijk: Als de lage dosering na zes tot acht weken niet werkt, zal de hoge dosering ook niet helpen.

Als 2e middel wordt Trilostan genoemd.

Met Sulfur en andere Homeopathische medicijnen kan de afweer van het aan Cushing Syndroom lijdende paard versterkt worden. Homeopathie kan echter niets aan de gevolgen van het Cushing Syndroom doen.

Piet schreef op maandag 18 juni 2007, 13:13:


Interessant visie op dierenrechten Piet.

HC

Arabesk schreef op maandag 18 juni 2007, 13:59:


Jij hebt hem.
Overleven is een evolutionair argument, plezier juist een éxtra verplichting.
Maar goed, dit alles bezien vanuit hedendaagse westerse ethiek en ook dat is slechts één perceptie.

HC

Huertecilla schreef op maandag 18 juni 2007, 14:24:


Wat maakt nou dat jij denkt dat het merendeel niets snapt? Dat is hetgene dat mensen triggert, je gaat er vaak vanuit dat andere mensen niet kunnen nadenken en dat jij het ons moet bijbrengen.
Natuurlijk denken mensen wel na over ethiek en welzijn van hun gehouden dieren. Daar maaktieder ook bewuste keuzes in. Iedereen is zich bewust dat paarden houden niets natuurlijks is, maar iedereen probeert het zo goed mogelijk naar eer en geweten te benaderen, waar iedere situatie gewoon weer andere mogelijkheden biedt.