van lennep schreef op vrijdag 29 juni 2007, 13:17:


zat er mooi nog niet in, toen mijn gezicht een maankraterlandschap was

Piet schreef op vrijdag 29 juni 2007, 13:23:



je raakt er alleen zo uitgedroogd van

trea hoex schreef op vrijdag 29 juni 2007, 12:18:


ik grrrrrrr mee als ik die dingen zie gebeuren!

van lennep schreef op vrijdag 29 juni 2007, 13:15:


T'is dus moeilijk? Oei, en ik ben al zo'n klungel als het op zulke dingen aankomt. T'is dus niet op enkele weken gefikst.

Ja bij entingen pakt hij het meteen al mee. Maar ze is dan ook wel weer slim genoeg om te merken dat hij iets in z'n handen heeft of iets van plan is.
Een enkele keer kon hij haar ermee verassen. Maar zodra ze dan die naald voelt, flipt ze alsnog. Dan steigert ze of begint met haar voorbenen te slagen zodat je wel afstand moet nemen. En dan valt die naald er weer uit. (Ze is allergisch aan entvloeistof dus moet sowieso in haar borst geënt worden) Tja, en om er dan nog opnieuw aan te beginnen. Dan weet ze natuurlijk wat we van plan zijn.

Tja, liever zonder natuurlijk. Maar als ik moet kiezen tussen een paard dat volledig over haar toeren is omwille van zo'n inimini naaldje en het zichzelf daardoor moeilijk maakt en een gevaar is voor haar omgeving.
Of even die praam erop. Dan heb ik eerlijk gezegd snel gekozen.
Maar nu ook met die wonden op haar hoofd en hals. Moet ik haar elke dag bij haar lip nemen en haar dwingen zich te laten verzorgen. Daar baal ik echt van.

Ans

van lennep schreef op vrijdag 29 juni 2007, 13:15:


Slim paard toch? hij kent de dierenarts en weet dat er weinig plezierigs uit de auto zal komen. Een keer een praam is daarvoor voldoende.
Het targetten is nu net iets wat je niet "uit een boekie" kunt leren.
Op zich zijn de handelingen ook simpel. en alles zou dus makkelijk moeten zijn als je niet met een paard te maken had, dat plotseling op zijn slimst gaat acteren om het "je moet er iets voor doen, om beloond te worden", te omzeilen. Soms zo sluw en snel dat de trainer het niet merkt omdat die ff niet gefocused was.
Het is een manier van trainen waarbij eigenlijk meer gevraagd wordt van de trainer dan van het paard. Consequent, alert, duidelijk en altijd geconcentreerd. Dat is, hoewel ze het al tig keer gezien heeft, he esther? waar Esther nu ook weer op vastliep.
Ben je eenmaal deze klip omzeild, dan is er niks( tijd, geduld, doorzettingsvermogen van de trainer buiten beschouwing gelaten), wat je een paard niet kunt leren. Hoe beter de trainer, hoe sneller het resultaat.
Piet