Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 28 januari 2004, 22:53:
> Hester schreef op woensdag, 28 januari 2004, 21:44:
>
Haha, dat ging nu weer te snel. 1 Verkeerde toets en het is al verzonden. Maar goed.
Ik wilde nog zeggen dat degene waar ik het mennen van leer een 4 span pony's had waar hij jaren wedstrijden mee reed. Echter twee ervan zijn met pensioen gegaan. Nu bracht hij onlangs na 5 jaar een van die pony's weer naar de manege (deze pensioen-klant staat in de wei aan huis, de andere 3 staan op de manege). Afijn, deze pony ziet haar span genoten en leefde helemaal op. En een van de andere pony's die onder het huifbed stond, herkende direct haar spangenoot (na 5 jaar dus!!!) dat ze bijna onder het bed uit wilde kruipen. Erg ontroerend. Toen werd een andere van het 4 span uit de stal gehaald en ging even samen met die oude pony voor de wagen. En ook hij, volop hinniken en snuffelen en elkaar begroeten. Ook hij had die pony 5 jaar niet gezien.
Ze kennen elkaar dus na al die jaren nog altijd. Dat verbaasde mij ook heel erg. Aan de geur? Of toch de kleur of zo?
Groeten,
Ingrid