Piet schreef op woensdag 18 juli 2007, 8:52:


Ben het met Egon en jou eens. Achterstallig onderhoud zou dan niet moeten kunnen.
De leefomstandigheden optimaliseren, door verhardingen, grind, zodat een natuurlijke slijtage optreedt zal vele malen beter functioneren als 1 x per week zelf raspen.
Zelf ben ik ontzettend nieuwsgierig hoe mijn eigen 2 Walkers zich straks zelf zullen gaan trimmen en hoefontwikkelingen gaan doormaken op de Portugese keien.
Want reken maar, zodra wij onze vaste stek gevonden hebben, dat ze nooit meer permanent op een zachte ondergrond zullen lopen. Zoals nu wel gebeurd, in onze boterzachte en modderige weilandjes.

De voet zal zich ontwikkelen zoals er geleefd wordt.
Na al die jaren besef ik ook dat wij het vroeger met onze veulens al verkeerd deden.
Die kwamen nooit op het verharde, groeiden de eerste 6 maanden ook op in diezelfde weilandjes... Nu zou ik dat heel anders doen!!
Wil.

Wil schreef op woensdag 18 juli 2007, 11:42:


Excuus Will heb me verkeerd uitgedrukt . Eerste stap in stijgbeugel niet zozeer voor het paard maar voor de berijder.
Synthese = Ervaren paard , nieuwe eigenaar . Grondwerk prima. Leiderschap vastgesteld en geaccepteerd .
Eigenaar erop = Whole different ball game.

Ah , het probleem is dus niet het paard, maar de ruiter

Piet schreef op woensdag 18 juli 2007, 11:51:


In 99% van de gevallen

Pheenix en Mira hebben er ook van! 'k Heb al geprobeerd om de eitjes te verwijderen met een luizenkam en met m'n nagels maar ik krijg ze niet weg!! Met een scheermesje durf ik niet.
'k Ga sebiet een mengseltje maken van een plantaardige olie met EO's, de paarden daar plaatselijk mee insmeren en hopen dat de eitjes dan na een tijdje gemakkelijker los te krijgen zijn. Eigenlijk een beetje zoals menselijk haar luizen/neten vrij gemaakt wordt. Hopelijk lukt dit.



De larven, die na 5 tot 10 dagen uit de eitjes komen, zouden volgens mijn opzoekingen zodanig jeuk veroorzaken zodat paardlief op die plaatsen zichzelf gaat bijten en likken waardoor de larven toch in de mondholte, en zo verder de maag in, terecht komen.
Mira heeft heel veel eitjes in haar manen zitten, nét daar waar ze gekroeld wordt door Rasta. Volgens mij zullen er meer eitjes opgenomen worden dan dat er blijven zitten.
Bah, vieze bedoening!

Piet schreef op woensdag 18 juli 2007, 8:59:


Erg natuurlijk, maar als je ziet dat het zo moet gaan, zou ik me terugtrekken... Ik vind 3 jaar te jong om druk aan de slag te gaan (= meteen in de krul) met een paard, helaas is het merendeel van de mensen er van overtuigd dat het zo hoort. Dat wil echter niet zeggen dat je er aan moet meewerken.

Plus: een paard opleren met zn tweëen gaat in mijn ogen niet. Je hebt hoogstens eens een helper nodig om het paard te longeren terwijl je er voor het eerst op zit... Het is allemaal al moeilijk genoeg voor dat dier, als je dan nog eens met twee mensen die niet 100% overeen komen de klus moet klaren...

Marcia schreef op woensdag 18 juli 2007, 12:44:


met een puimsteentje krijg je ze er ook goed uit! en anders doe ik het met een scheermesje....

Kynshiri schreef op woensdag 18 juli 2007, 12:50:


Oké, 'k zal sebiet es om zo'n puimsteentje gaan en toch maar met een mesje haar manen onder handen nemen.
Is wel een gevaarlijk karweitje voor mij, 'k zal goed moeten opletten dat ik haar niet kaal 'scheer' want ik ken mezelf: éénmaal ik begin met snoeien, bosmaaien, knippen, ... blijf ik bezig !!! Het lijkt alsof ik dan in trance geraak ...

Monique Meijer schreef op woensdag 18 juli 2007, 8:14:



Hoe brouw je dat in elkaar...

Anita Cats schreef op woensdag 18 juli 2007, 8:15:


ja, leuk he, ik ben ook altijd zo bezig, vooral als je buiten rijdt. Focussen of juist niet focussen, zonder beenaandrijving rijden. Wow ik wist niet dat t kon, veel beter, lekker bitloos. Toen ik mijn 1st adb les kreeg, moest ik leren niet meer met de benen te rijden. Weet je hoe moeilijk dat is!! Heerlijk nu rijbroekie met gympen en toch heel serieus rijden. T ziet er natuurlijk belachelijk uit als je mij ziet rijden hier. Vandaar dat die tutjes die hier langskomen met paard in de krul, dressuurlaarzen met sporen ook amper nog wat zeggen. Vorige week kwam ik er een tegen, goofy had zijn schoenen aan, helaas is ie weer wat gevoelig, ik zag haar kijken en fronsen, hihi. Ik vraag me af of ze t bitloos zien, in ieder geval heeft ie een groot stuk bont op zijn neusriem zitten. Nou ja, vanmorgen kon ik weer zonder schoenen naar buiten, scheelt weer. T zal me ook allemaal een worst wezen wat ze denken hier. Ik vind t helemaal geweldig en de paarden en de ponies ook.