marjolijn schreef op zondag 5 augustus 2007, 13:24:
> Piet schreef op zondag 5 augustus 2007, 8:22:
>> We zijn vrijdag met een hele delegatie terug geweest naar
>> het paard.
> Onze oude Shiremerrie was toen ze hier kwam ongeveer
> vergelijkbaar en dat is ook helemaal goed gekomen. Duurde wel
> wat langer, eenmaal zulk echt ernstig beschadigd vertrouwen
> clicker je niet altijd zo snel weer terug.
Dat wordt echt niet slachten
We hadden besloten nog een trainingsmiddag in te voegen voordat we verder proberen de achtervoeten te bekappen. Vanmiddag dus.
De houding van de merrie is totaal veranderd - er is geen spoortje agressiviteit meer te zien in het paard.
Haar voorvoeten geeft ze alsof ze haar leven niet anders gedaan heeft.
Eva heeft nog even "gewoon" met haar geclikkerd en slaagde erin haar 'voetje' te laten geven op stemcue en op aanraking van net beneden haar schouder met een vinger.. Hop , been omhoog en daar houden
Ik ben erin geslaagd om de tijd dat ik de achterbenen in de lucht vast te mogen houden uit te breiden naar 30 seconden en ze daarna weer neer te zetten.
Een volgend keer zal het naar mijn verwachting net zo gaan als met de voorbenen. Haar houding is veranderd. Omdat het nu niet meer gaat van " je werkt mee of anders!" ( waarop ze besloot dan het 'anders' maar te ondergaan en terug te vechten), Nu wil ze meewerken.
Ze wil haar vertrouwen geven.
Je kunt het vergelijken met zoals een kind kan zeggen " Dat durf ik niet" en jij zegt, "kom maar, je kunt het best" waarop ze zegt" ok, maar heel even dan" Dan ontdekt ze dat het helemaal niet zo moeilijk is en met elke poging wordt ze moediger......
Ik heb echt genoten vanmiddag. Zo'n mooi groot paard zo haar best zien doen!
Piet
"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"
Warboel
