Christel Provaas schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 15:05:


Kweeniet, Oakley is kruising Quarter met volgens ons iets pony-achtigs, New Forrest ofzo. Ik vind haar meer pony dan Quarter, die QH herkennen we voor geen meter in haar! Maar als je zegt dat daar een Anda of een Fries doorheen zit geloof ik het soms ook, te zien aan haar bewegingen en hoofdhouding als ze goed op dreef is.

Tijdens natte periodes waarbij de paddocks modderig zijn hebben de paarden meer moeite met lopen in de glibberige klei, en mij lijkt dat ze daardoor verkrampter gaan lopen; ook korter vanwege het uitglijden (paddocks lopen licht bergaf). Nu lijkt me dat niet direct een reden om zo'n zware spierpijn te krijgen, maar het kan natuurlijk ook zijn dat er een ander paard op haar gejaagd heeft en ze niet goed wegkon in de blub. Dat opgeteld op een toch al afgekoeld lichaam zou me zeggen dat dat mede een oorzaak kan zijn. Oaks wordt amper bereden, omdat ze nog zo veulenachtig is (ze is al 5 maar dat geef je haar niet), dus dat kan het ook niet zijn, hoewel ze wel veel in beweging is, ze speelt normaalgesproken met de andere jonge paarden en mijn dochter wandelt veel met haar (Oaks is het paard van mijn dochter).
Nu dus even niet, ze staat met haar maatje Izzy in de bak, eet gelukkig wel, maar ze kan inderdaad bijna niet lopen zonder enorm te wankelen en te strompelen.
Net wilde ze zich uitrekken en viel ze bijna om.
Ze krijgt overigens gewone mensenaspirine, 4 gram per dag, verdeeld over 2 porties (4 tabletten van 500 mg). DA zegt dat het over 3 dagen iets beter moet gaan, anders gaan we met andere medicijnen beginnen. Ik laat het maar even, mijn ervaring is dat rust en warmte in combi met pijnstilling al heel wat doen.

Ik kan je niet zeggen dat de Quarterachtigen bij ons er vatbaarder voor zijn, feit is wél dat Holly (QH) ook heel gevoelig is en Puck (Paint-Arabier) toevallig ook. BD (Arab) is jaren geleden spierbevangen geweest toen ikzelf nog zo stom was om een paard vanuit de stal met een berg haver erin direct aan het werk te zetten dus toen had ik een oorzaak.

Als het nat weer is gaat onze Holly bijvoorbeeld nergens liggen, ze durft dat niet, zij durft zowiezo niet te gaan liggen als er andere paarden in haar buurt zijn, dat maakt haar ook stijf en we moeten er dan voor zorgen dat Holly een plekje heeft waar ze droog en alleen kan gaan liggen. Nu lijkt bij Oakley de oorzaak in de plotselinge weersafkoeling te zitten. Eigenlijk zou een normaal gezond paard dit niet mogen krijgen, dus ik moet er wel iets mee....

Groet, Pien

Ons paard is 20 jaar oud.
We hebben hem ruim 2 jaar en hij is tot een paar maand geleden alleen recreatief bereden door mijn dochter en mijn man, gemiddeld 3 keer per week 1 tot 2 uur (door de vorige eigenaar werdt er weinig mee gedaan)
Sinds een paar maanden heeft mijn dochter weer vrij intentief dressuurles en ikzelf heb ook elke week les, maar ben op mijn 47e jaar een beginner.
Er wordt nu 3x per week vrij intensief dressuur met hem gereden in onze paardebak, en ook nog 1 à 2 keer een buitenrit.
Hoe kan ik zien als het voor hem wat teveel wordt.? Hij lijkt erop dat hij alles primna vindt en graag wil werken.
Hij is tenslotte al 20 dus een ouder paard. We zijn beginnende paardenbezitters zonder ervaring en/of kennis.
Kan iemand een beetje aangeven tot hoe oud een paard intensief bereden kan worden?

Evelien Tanis schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 15:51:

Als hij het allemaal nog met plezier doet zou ik me geen zorgen maken. 20 is behoorlijk op leeftijd maar ook nog niet extreem oud.