marianne laenen schreef op zondag 26 augustus 2007, 21:49:
> Ik vraag me af of er nog iemand dezelfde ervaring heeft.
>
> Vorige week was het heel nat. Zelfs op onze normaal droge wei
> Maar ja, wie moet er geen water in zijn wijn doen hé?
> 't Is toch spijtig...
>
> Marianne
Neem nog eens contact op met Karin (ment graag)? Bespreek nog eens hoe zij daarmee omgaan?
Jouw vraag kwam zaterdag vaar voren en ik was een beetje te afgeleid om er 100% over na te kunnen denken, sorry daarvoor. Maar ik heb het toch nog half gevolgd. Ik was het niet echt eens dat een paardenvoet in zand niet slijt. Natuurlijk, een paard weet precies waar hij zijn voeten zet, zal niet slippen bij elke stap, zoals bij een ijzer, maar hij zakt wel weg! Door deze wrijving, evenals tijdens het afwikkelen, zal hij slijten. Misschien nog wel veel meer dan op asfalt. Schuurpapier is niet voor niks "sandpaper" En dan, het bewijst zichzelf door de slijtage die je had.
Wat je ermee wel bereikt is dat de voet optimaal zal groeien om weerstand te bieden aan zo'n slijtage, maar misschien ligt bij jouw paarden inderdaad nu bij 5 uur achtereen over deze ondergrond rijden, de grens tussen belasten en overbelasten in natte periodes.
Maar Karin zal deze zaken ook tegen gekomen zijn, toen zij alle negen paarden van de ijzers haalde en klaarstoomde om een half jaar later menwedstrijden te lopen. Ik geloof dat ze een paar jaar geleden in oktober de cursus volgde en in april met 6 van de 9 probleemloos reed. De zwaarste paarden hadden nog wat meer tijd nodig.
Piet
"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"
Warboel
