Piet schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 11:22:
> Ik ben nu een beetje aan het filosoferen in de hoop dat
> iemand me vertelt over 5 minuten vertelt wat ik over het
> hoofd zie.
Nee dat kan ik je niet vertellen
.
Wel kan ik even met je meefilosoferen.
Omdat het verhaal op punten overeenkomt met dat van onze oude shiredame.
Het behandelen van de mijt, ik vraag me ook ernstig af hoe hij dat gedaan heeft. Wil je dat goed doen moet je namelijk de benen van onder tot boven grondig kunnen aanraken en insmeren. Daar gebeuren dan 2 dingen die jouw trainingsresultaten weer ondermijnen:
1. de eigenaar doet dat met een hoop angst, onzekerheid of geweld
2. het behandelen van door mijt beschadigde benen met "spul" (meestal venijnig spul) kan nogal pijnlijk zijn. Smeer zelf maar eens een flesje anti-insecticide in een open wond.
Dus jammer dat de eigenaar dit dier niet met een injectie of pour-on spul heeft behandeld, wat trouwens vaak ook nog veel effectiever is.
Toen onze oude Shiredame bij ons kwam had ze de restanten van een ernstig verwaarloosde en vervolgens zo aggressief behandelde mok aan haar achterbenen. Wel, je mocht er niet eens naar wijzen!
Verder weet ik niet zeker of de snelheid waarmee je met klikkeren dingen voor elkaar kunt krijgen, ook zo snel het vertrouwen kan laten groeien. Bij een ernstig geval van vertrouwenverlies kan het wel eens erg lang duren voordat de vertrouwensband weer is opgebouwd.
En vertrouwen is een belangrijke factor om mensen met enge gereedschappen aan je voeten te laten werken, want wie weet wat ze uithalen! (ineens brandend spul in je wonden smeren bijvoorbeeld....)
Warboel
