Linda schreef op maandag, 2 februari 2004, 15:49:


Alvast bedankt voor de tips. Gisteren heb ik hem uit zijn stal gehaald en er meteen weer in proberen zetten. Hij ging weer hangen en ik moest even tot fase 4 gaan, maar hij deed een stap in de goede richting. Meteen losgelaten en opnieuw de druk opgebouwd; hij ging al in fase 2! Daarna buiten Friendly Game gespeeld; paraplu's vindt hij al niet meer eng! Terug naar de stal en meneer ging weer hangen. Deze keer duurde het toch weer langer en moest ik ook meer druk zetten; hij trok me bijna naar buiten... Nou ja, volhouden maar en elke dag oefenen.

Ik snap hoe jullie het zien. En ik ken het Parelli-systeem.
Ik heb met mijn paard een band van wederzijds vertrouwen. En ik ben leider. Maar een goede leider zwijgt en laat zijn teamgenoten zelf de ervaringen opdoen waardoor de band groeit. Ik bied ook altijd een weg met de minste weerstand. Maar anders.
Ik maak het 'goede' nog beter dan dat het eigenlijk al is. Ofwel ik maak geen actieve of passiefe actie ( voorzover dat kan) tijdens het 'foute'. Het is voor mensen gemakkelijker om de nadruk ( en dus de actie, druk op de teugels nemen bijv) op het negatieve te leggen. Maar uiteindelijk is dit voor een paard erg demotiverend. Gelukkig kunnen paarden enorm veel incasseren en zijn ze vergevingsgezind.........Dus nogmaals, ik vind het geen fijne manier van leiding geven. Al kan ik jullie oogpunt goed begrijpen.

Emania

emania schreef op Tue, 3 Feb 2004 09:48:25:


(je bedoelt geen actieve MAAR passieve neem ik aan?)


Dit klinkt bijzonder maar ik zou graag willen weten hoe je dit in de praktijk doet.. Leg het eens uit aan de hand van de vraag over dat voorop rijden. Hoe zou jij dat precies aanpakken?

Het goede nog beter maken is volgens mij ook wat ik zeg: dan ontspan je helemaal met de teugels compleet los (eigenlijk rijd ik altijd zo behalve als ik iets anders wil dan mijn paard). Hoe kan het nog beter? En als je paard dan voorop loopt en je doet niets actiefs maar blijft passief hoe zie jij dan dat je paard erachter komt dat het NOG fijner kan worden door uit zichzelf gas terug te nemen en naast de andere paarden te gaan lopen...

Ilona

Door tijdens het 'foute' in dit geval het naar voren willen lopen te negeren (is eigenlijk wel passieve actie inderdaad, je hebt gelijk) en met je energie aan te geven dat het niet fijn is wat je paard doet. Daarvoor hoef je alleen maar eerlijk te zijn, want je wil graag naast je vrienden rijden om te kletsen. Als het paard nu stil gaat staan beloon je hem de hemel in. Mocht hij niet stil gaan staan dan ga je gewoon iets heel anders vragen, wijken voor de kuit bijvoorbeeld. Totdat je vrienden naast je zijn en begin je weer van voor af aan. Niet vergeten te belonen. Meestal zal het paard na twee keer wijken voor de kuit bedenken dat jij graag naast je vrienden wil rijden en uitzich zelf al stoppen als het te ver naar voren gaat. Dan ben je al bij stap 1.
Hoop dat je het kan volgen want het is een beetje een raar verhaal geworden.....

Emania

emania schreef op Tue, 3 Feb 2004 11:20:40:


Het komt redelijk overeen denk ik. Jij laat dmv 'energie' merken dat het niet goed is en ik zei dat je kunt inhouden, wat eigenlijk ook een vorm van energie is. Wat je daarna zegt, als het paard toch doorloopt is eigenlijk: geef 'discomfort' door bijvoorbeeld te gaan wijken. Het wijken (of iets anders) is denk ik best een goede tip. Je legt daarmee de focus op iets anders en brengt inderdaad iets subtieler naar je paard dat het ZIJN verantwoordelijkheid is (prettiger manier van leiderschap). (dat bedoel je denk ik) Wat echter in allebei ons verhaal het allerbelangrijkste is in mijn ogen is dat je helemaal 'los' geeft als hij het goed doet (beloning).

Ben je het met bovenstaande eens?

Ilona