Hier een niet gedraineerde paddock met zand bovenop de klei gegooid. Een baggerterrein dus. Het is geen eigen grond dus ik kan er niets ingrijpends aan veranderen. Ik heb een stukje laten bestraten met stoeptegels, wat ik schoon houd en waarop ik de paarden voer. Ze zoeken zelf uit waar ze willen staan en dat is doorgaans daar waar de bodem vast is: op de tegels of op een zich vanzelf ontwikkelend harder paadje waar ze veel lopen, tussen de bomen. In 11 jaar hebben we nooit last gehad met mok of rainrot oid.
Ik heb het idee dat het er erger uitziet dan het is. 's Nachts mogen ze de stal in, die uren kunnen ze naar wens droog staan.

Piet schreef op woensdag 26 september 2007, 8:55:


Er zijn nog enkele stukjes waar ze droog kunnen staan zag ik net (het afgezette stuk is ± 400 m2) Alleen wanneer het meer gaat regenen vrees ik dat dat niet zo blijft.


In dat afgezette stuk rijden de meiden ook wanneer het niet nat/modderig is. Is dan niet zo'n heel goed idee om er een bult zand neer te gooien.

Maar op zich een goed idee.. eens over nadenken.


Misschien toch hier thuis eens overleggen om ze in ieder geval 's nachts een plekje op het plein te geven... (... denkt nu heeeeel zachtjes... en dan nog een kleine overkapping en ze hoeven helemaaaal niet op stal)

Fred schreef op dinsdag 25 september 2007, 23:51:


Doe niet zo onnozel. Tussen de frames zit 1/50 seconde. Je wil toch niet beweren dat jij serieus denkt dat binnen 0.02 seconde de hoef ineens drastisch van stand verandert, landt, en dan weer recht staat?


Grappig toch hoe jij altijd je net aangekochte speeltjes verheft tot "de enige methode".