Piet schreef op woensdag 26 september 2007, 8:26:
> Het  gaat  nu  hard  met Shiny, Angela  de ook-rijdster  van
 > Don staat  elke  keer  als  ze  het  ziet  verbaasd  van zijn
 > vooruitgang, eigenlijk  meer  nog  van hoe cool  hij  nu  is.
 > Eindelijk  beginnen  al die  geinvesteerde  uren, van  stapje 
 > voor  stapje  trainen en de  wandelingen  die  we  samen 
 > buiten  maakten, vrucht  af  te  werpen. 
 > Gisteren  weer  twee uur op stap  geweest. Shiny  aan de  lange
 >  lijnen voor  me  uit  MET voor  het  eerst  een  zadel op met
 > een aangespannen singel  om. 
boswandeling gemaakt of op straat?
> Na  5  minuten  geoefend  te  hebben in de  bak (komt  nog  een
 > fotootje  van)
wanneeeeerrrr???
 waarbij  hij  mooi  met  een laag hoofdje  aan
> het  stappen  was, zijn  we  gezamenlijk  op pad  gegaan.
 > Angela op  Don, Shiny met  Piet  erachter. Hij  is  echt prima 
 > te  besturen, Van  de  weg  af, de  schuine  kant  van een dijk
 >  op, er weer  af, kleine  cirkels rond  bomen en onverschillig 
 > voor  het  feit, zonder  van pas te  veranderen, of  Don  nu 
 > voorbij  kwam  in  draf,  of  in galop. 
 > Er  stond  ook  een  flinke  wind gisteren, de  zweetbladen 
 > van het  zadeltje  klepperden flink.... geen  probleem, ook 
 > niet  in draf. Hartstikke  goed  voor  m'n  conditie trouwens,
 > achter  een paard  aanhollen  wat  draaft. Maar  hij  regelde 
 > zijn snelheid  mooi  naar de mijne.
flinke shiny!
> Was  het  in het  begin  nog  wel  eens  lastig  om  hem  te 
 > belonen  wanneer  hij  iets  goeds  gedaan  had, omdat  hij 
 > zich  bij  het  horen  van yes omdraaide  naar  me  toe en  dan
 >  de  lijnen  weer  overal  zaten natuurlijk, 
carrotstick gebruiken, wortelsnoepje aan de string hangen, wapperende dinges 

 nu  blijft  hij 
> staan waar  hij  op  dat  moment  staat. Ik  kan  nu  de
 > longeerlijn op zijn kont  leggen, hem los  laten, naar  zijn
 > hoofd  wandelen  en  hem een paar gemengde havertjes  geven,
 > rustig  terug lopen  de  lijn weer  pakken en  op  het 
 > commmando  Ga! begint  hij weer te stappen. Zo prachtig kalm 
 > en  rustig  of  hij  dat  al  jaren  zo  doet.
 > Ook  voor  me  uitlopend schrikt  hij  nergens  van, niet  van 
 > fazanten die  bij  zijn  voeten  opvliegen of  van 2  grote 
 > vrachtwagens die achterelkaar  langs zoeven. Het  enig moment 
 > dat  hij even schrok  was  van een Belg  die  tegelijkertijd 
 > met ons met  een kleregang   over  een  klein bruggetje meende 
 > te  moeten  scheuren.
Tssss die belgen!
 Hij  schrok  even  van de  verandering 
> van geluid die  de  auto op  dat  moment maakte, maar  dat  was
 >  niet  meer  dan even  wat  lager  worden en was  in een 
 > seconde  weer  voorbij.
 > Daar  beloon ik  hem  natuurlijk niet  voor. Niet  of  bijna 
 > niet schrikken is  niet  iets  waar  je  aandacht  voor  moet 
 > vragen. 
Is geen isssuuuu
Wat er  om hem heen  gebeurt  moet  allemaal  niet 
> belangrijk  genoeg zijn  om van te schrikken.
 > 
 > Morgenmiddag  komt de  osteopaat, Koen Buytaert. Iemand die hem
 > kent?  
ja ik kreeg zijn nummer als eens door van iemand, maar weet niet meer van wie...
Hij  is natuurlijk nog  steeds ontzettend scheef.
> Ondanks  de  oefeningen die we  al tijden doen, staat  zijn 
 > hoofd  nooit  helemaal  recht  voor  zijn romp. Voordat  ik 
 > hem  met  gewicht wil  belasten, wil ik weten wat  er  aan
 > gedaan  kan worden en wat  ik  er door  oefeningen zelf  nog 
 > meer  aan  kan  doen.
hartstikke verstandig!
> Enfin,  wordt  vervolgd....
 > 
 > Piet
 > 
 > "NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)" 
GEFILICITEERD