Hoi,
Vandaag weer met mijn mafkees aan het wandelen. Waarom weet ik niet, maar altijd als we richting een industriegebiedje lopen, flipt ze bijna, zo ook vandaag. Vrolijk galopje aan de hand over het asfalt, en omdat ze dat niet mocht uitte zich dat in een aantal malen boos gebok. En zo dus richting huis gestuitert.
Ondanks het zwiepende touw voor haar neus, bleef madame goed door stuiteren. Moesten we een tractor passeren die een wagen aan het laden was. Afijn, ze stapte er keurig langs als een braaf gemanierd paardje en daarna weer hoppa die beentjes de lucht in en ik maar zwiepen met het touw om haar enigszins achter me te houden.

Roepen die mannen achter me (waar iets kennelijk misging) ineens luidkeels HO.
En hoep; Isabella stond direct stil. Heel braaf. Ze had een duidelijke HO gehoord en HO is stoppen.
Ik moest er toch mee lachen; daar stond mijn mafkees, braaf stil te wachten tot ze het commando kreeg verder te lopen.

Groeten,
Ingrid