e m kraak schreef op vrijdag 28 september 2007, 12:31:

.>

Ja, Egon, ook ik grijp nooi naar chemicaliën, als ik al iets geef is het homeopathie, om het lichaam zelf te ondersteunen in z'n herstelwerk. Maar als een paard zo'n pijn heeft dat lopen bijna onmogelijk is, wordt het een spiraal naar benee, denk je niet? Bloedcirculatie is van belang, dus moeten ze lopen! Ze moeten ook nog wàt pijn voelen, om niet als idioten weer rond te denderen, dus pijnstillers met mate, net genoeg, niet teveel, en als het zonder kan,des te beter!! Dit is de eerste keer dat ik haar, 5 jaar na haar 1ste aanval, iets geef tegen de pijn, omdat ze nu een abces in haar voet heeft en helemaal scheef begint te lopen. Bij hoefbevangenheid zelf geef ik niks, moet met dieet genezen, en goede bekappingen natuurlijk! Hielen laag, toon kort, véél bewegen en dan komen ze er wel!

In de Hoefslag van 27/09/07 een intervieuw met hoefsmid Gert Jan Salm uit Yerseke waarin hij o.a. meldt dat een paard dat in de sport gebruikt wordt of je op het asfalt laat lopen je er met NB niet komt en het kwalijke van dat alles vindt hij dat er cursussen aangeboden worden waarin mensen op één dag het NB kunnen leren. Ze beloven de mensen te veel en veroorzaken hierdoor veel problemen. Ik kan dat pertinent tegen spreken!

Karin ment graag

Eva Saegerman schreef op vrijdag 28 september 2007, 15:36:


Super, echt leuk gedaan, héél leerzaam! Ik zal de text nog even helemaal lezen maar vind het zo al erg interessant, het lijkt wel of Pien ons allemaal even een privé les geeft!! Soms wilde ik dat ik nièt in frankrijk woonde............

Het paard staat er niet meer! Het gras is nogtans nog belange niet op. hmm te hopen dat hij niet dood is. Maar denk niet dat dat kan, want op 1 dag kunnen ze dat toch niet ophalen?
stuur wel een berichtje naar de eigenaar , hopelijk goed nieuws! miss dat hij het paard naar huis haald omdat hij het dan beter kan verzorgen!! hoop het echt!!!!

groetjes

Charlot

Karin ment graag schreef op vrijdag 28 september 2007, 16:08:


Dank je Karin, jammer dat het scannen niet werkt.
Maar ach, we zijn het gewend he? Hoefsmeden denken dat ze overal verstand van hebben
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Christel Provaas schreef op vrijdag 28 september 2007, 8:19:


Je laat me schrikken eerst een ramp verhaal dan een haleluja er achteraan, en allemaal op het zelfde stukje weg neem ik aan. Ik heb de reacties nog niet gelezen maar ik zou zo werken aan verbetering:

Begin altijd goed en dan schuif je heel langzaam op naar voren, waarbij je zorgt dat het goede gedrag er in blijft. Klaar dat is alles, wat geduld en vaker oefenen.

Tenminste als het probleem in de positie ligt, als het probleem ligt in "bezig gehouden willen worden" dan doe je het zelfde en zul je activiteiten moeten toevoegen. Maar ook op andere momenten en plaatsen activiteiten verminderen met behoud van rust.

Groetjes, Michiel

Piet schreef op vrijdag 28 september 2007, 16:59:


Nog even gezocht naar de man. Hij kan geweldig smeden, is daar kampioen in geworden om van een recht stuk ijzer een hoefijzer te maken en nog meer dingen zoals een leuk sierwerkje Tja, dat kun je natuurlijk niet leren op 1 cursusdagje. Gelukkig dat we dat dan ook niet hoeven
Alleen al aan het feit dat hij blijkbaar geen emailadres heeft kun je aardig afwegen hoe vooruitstrevend er gedacht wordt in Yerseke.
Wie zin heeft stuurt hem een briefje, maar vergeet de postzegel niet! Die hoor je daar op te plakken he, als ik me goed herinner.
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 28 september 2007, 11:53:


Tja een ernstig trauma dus, nu kun je kiezen gewoon geen stokje meer mee te nemen en niet meer naast de schouder te gaan lopen ... van mensen weet ik dat elke angst beter weg genomen kan worden, omdat angst de gewoonte heeft om zich te gaan hechten aan toevallige dingen.

Dus vaker oefenen met dit drama, waarbij je tijdens een heel goed gevoel bij het paard, telkens een miniem deel van het drama toevoegt. Dat kan onmerkbaar klein opgebouwd worden maar ook even heel kort, zodat het goede gevoel verbonden wordt met de angst, en dat positieve overwint dan en wist het trauma uit na verloop van tijd en oefening.

Hoe dit practisch in te vullen ... dat kan op vele manieren.
Bijvoorbeeld als je in de bak oefeningen doet zou iemand anders op afstand met een zweep mee kunnen lopen en de grens van angst even aanraken. etc. etc.

Michiel

Anita Cats schreef op vrijdag 28 september 2007, 9:17:


Ben net terug van opnieuw "dezelfde" wandeling. Nu met Nancy ernaast ook aan het halstertouw, wandelende met mijn dochter.
Winsor was nog rustiger dan gisteravond. Gestapt, halfhouden, achterwaarts,.. en reageerd super op 'Yes'. Wil het liefst in mijn jaszak duiken maar bedenkt zich gelijk en wens zijn hoofd af. Geniet van dit beestje.. had dit een paar maanden geleden niet durven dromen. Bij het mist of geringste in de achteruit en was niet te houden.
Op een gegeven moment draaide hij heel eventjes met z'n hoofd + een piepklein gilletje (wat hij ook wel eens doet als we naar de weide komen) Wat kan dit betekenen..? Schrok er heel eventjes van maar er gebeurde verder niets geks en hij bleef braaf stappen.

Karin ment graag schreef op vrijdag 28 september 2007, 16:08:


Karin : tof knap prachtige foto!! Blijf pertinent tegenspreken zou ik zeggen!!
De paarden hebben je broodnodig!
Myriam

Balans schreef op vrijdag 28 september 2007, 14:21:


Neem maar eens contact op . Denk dat de poedertoren kan bieden wat jij eist !!En aan al je eisen zal tegemoetkomen.

Karin ment graag schreef op vrijdag 28 september 2007, 16:08:


Awel doet et dan