Spirithorses schreef :
>
> Ook wij voeren volledig 'op het oog' en ik kijk niet naar
> schema's maar naar mijn paarden; hoe ze in hun vel zitten, niet
> te mager worden, of ze glanzen, blij zijn, voldoende energie
> hebben, of ze goed herstellen na inspanning etc.
Je zult merken:
Hoe meer je met voeding en gezondheid bezigbent, hoe meer er op je af komt en je gaat twijfelen. Ik tenminste wel.
Bijvoorbeeld of de weide genoeg voedingswaarde bevat, je kunt niet even een paar zakken kalk op je weide strooien als er te weinig kalk in de bodem zit want dat kan weer ten koste gaan van andere voedingsstoffen (onbalans in mineralen en micro-organismen). Bovendien kun je wel vanalles aan het gras toevoegen maar daarmee is zeker niet beweerd dat het gras dat ook daadwerkelijk vrij geeft én je paard het ook nog eens goed kan opnemen.
Kijkt een paard niet goed uit zijn ogen dan ben je snel geneigd er een supplement bij te geven of schemaatjes te raadplegen, maar je weet niet wat je paard ook nog uit de bodem haalt en hoe de bodemgesteldheid dus is (hooi, gras). Ik denk dat bloedonderzoek bij het paard veel beter beeld zou kunnen geven, al weet je natuurlijk ook weer niet of alles in het bloed aantoonbaar is. Ik heb me voorgenomen dat ik dat zou doen wanneer er hier een paard is waarbij ik twijfel of hij/zij genoeg binnenkrijgt.
En dan nóg schijnt magnesium bijvoorbeeld niet in het bloed aantoonbaar te zijn, maar daarvoor zou je een spierbiopt moeten laten nemen, nogal heftig dus.
Wat ook sterk meespeelt en daar zijn we zelf heel erg mee bezig, is dat je paard aantoonbaar (bloed, röntgenfoto's, lichamelijke onderzoeken ed) wel gezond kan zijn, maar in praktijk tóch steeds ziek of niet lekker is. Onze Puck is daar een goed voorbeeld van. Zij is bij ons gekomen omdat ze oa telkens
hoefbevangen was, terwijl haar hele systeem gezond blijkt na diverse onderzoeken. Ziekten/onbalans van een lichaam kunnen ook ontstaan door stress, oude trauma's etc, psychosomatisch dus, ook bij paarden , ik raak daarvan meer en meer overtuigd en zoiets is nou eenmaal moeilijker op te sporen in een lichamelijk onderzoek. Ik kom ook steeds meer paarden tegen waarvan een ziektebeeld of gedragsstoornis een psychosomatische oorzaak heeft en er dus eigenlijk geen lichamelijke oorzaak voor te geven is.
Zomaar wat gedachten....
Hier een link naar het verhaal van Puck, metwie het momenteel fantastisch gaat, ondanks haar
hoefbevangenheidsverleden loopt ze nu gewoon in de kudde op de weide:
http://www.spirithorses.be/puck.htmlNu snap je misschien dat hoe meer je weet, hoe meer je kunt gaan twijfelen.
Groet, Pien