Anita Cats schreef op zondag 21 oktober 2007, 17:57:


Sorry dat ik jouw brief even tot voorbeeld maak, het geld echter telkens voor velen. Als je eenmaal gekwets bent geraakt dan wordt je daarna blind voor de persoon waarmee je onenigheid had. Dat zien we overal, bevooroordeeldheid is heel gewoon. Het beste is dat te beseffen bij jezelf. In principe kan iedereen er rustig van uit gaan, dat elke negatieve gedachte over een ander onjuist is en blind maakt voor de ware toedracht van de kwetsuur. Alsook dat de beoordeling van die persoon niet klopt zolang als de negatieve gedachte in stand blijft. Dit zijn allemaal hele normale processen, goed daar bewust van te worden. Paarden hebben dat ook, zien spoken of zijn overgevoelig voor normale dingen zoals een zadel op shinies rug. Paarden die voor alle grote mannen bang zijn, etc. Kom kom het niet zo erg, rustig desentiseren, alles tot doel om wie dan ook niet als fout of gevaar te zien.

Ik knip hieronder even om te laten zien hoe je Eddy anders inschat als zonder kwetsing, ik snap dat je achter de knip iets van het ontstaan van die beeldvorming uitdrukt.

"... niet sociaal ....geen voldoening.... alleen maar ergenis .... Het maakt hem niks uit wat wij er van vinden ... hij strijkt alleen maar tegen de haren in.... hij komt helemaal niet sympatiek over ... arrogantie ten top! ... "

Als je al deze typeringen omdraaid in zijn tegendeel dan klopt het beeld een stuk beter van Eddy (en wie dan ook trouwens): Sociaal, geeft voldoening, maakt blij, is betrokken, leeft met je mee, sympatiek, bescheiden ten top!

En dat wil niet zeggen dat iemand zijn schrijfstijl niet onduidelijk kan zijn, en aanleiding kan geven tot foute inschattingen. Aan mij de taak om daar doorheen te kijken en mensen op waarde te schatten. Frans Veldman is daar ook een mooi voorbeeld van, of HC ... beste mensen allemaal, kan ik ze naar waarde schatten, dat is het enige wat verlichting kan geven.

Groetjes, Michiel

Esther schreef op zondag 21 oktober 2007, 20:51:

Bret vond het hek juist weer heel


Geweldig dat je van die mooie plekjes zo dicht bij huis hebt!
Heb je het zelf wel droog gehouden??

Gr Esther

Nils Vellinga schreef op zondag 21 oktober 2007, 20:59:


Is dat zo, Nils? Kan je er wat weer over vertellen? Heb je ev. een foto, naam, adres, ... ?
Groetjes,

Marcia

Hallo allemaal, ik ben geen regelmatige deelnemer aan dit forum maar heb wel een vraag waar andere paardenliefhebbers mij misschien mee kunnen helpen.

Ik heb een Arabier van 23 jaar, sinds augustus dit jaar. Bij het rijden en aan de hand lopen over de verharde weg viel mij op dat ze haar voeten niet goed optilt en daardoor met haar hoeven over de grond sleept. Zowel links als rechtsvoor, maar rechtsvoor erger.
Het komt niet doordat ze lui is, want ze is juist erg actief en lijkt verder helemaal fit. Morgen bezoek ik de dierenarts, maar misschien heeft iemand anders hier ervaring mee en enig idee hoe dit komt en of het schadelijk is.

Inger Veenstra

Risah schreef op zondag 21 oktober 2007, 20:45:


Lijkt mij een uitstekende keuze.
Heel soms is het toch handig om ze 'even' in een gesloten stalling te zetten.


Te klein om er een boom in te laten groeien. Als ie nou al 10m hoog was en de doorstede van de stam 60 cm.........


Nils en Olly

van lennep schreef op zondag 21 oktober 2007, 21:06:


Ja ikke wel Het bos is niet echt dichtbij hoor, ze moeten eerst een stukkie met de vrachtwagen. Maar dan heb je ook wel een supertrainingsplekje. Zelf kan ik nog niet mee naar het bos, dat zal wel wat jaartjes duren voor Bret zo ver is dat ze oplet voor takken. voor mij is het enkel bakwerk nog.

Inger Veenstra schreef op zondag 21 oktober 2007, 21:10:


Of het schadelijk word is afhankelijk hoe ver je het laat komen (of het paard zelf). Regelmatig stappen over cavalettie's leert het dier zijn voeten op te tillen.
Natuurlijk zijn er ook nog rijtechnische mogelijkheden, maar dat is niet mijn sterkste kant om daar advies in te geven.

Nils en Olly

Esther schreef op zondag 21 oktober 2007, 21:10:


Das jammer dat je dit soort dingen niet mee kunt beleven uit eerste hand.
Maar wie weet hoever je met Brett wel niet komt!!
Ik had ook beter moeten lezen...

Gr Esther

Michiel schreef op zondag 21 oktober 2007, 21:04:


Nou gee jij mij het idee dat ik mensen niet kan inschatten.
Eddy, wil zich graag zo profileren.
Ik vind dat een vervelende manier, en ga zo niet met mensen om.
Ook niet op internet.
Ik heb meerdere keren laten weten dat ik het jammer vind, want heb zelfs het idee dat ik goed met hem kan, ik hou van mensen die ergens achter staan, en helemaal met het welzijn van dieren.,maar over de mail komt hij niet geweldig over.
En als ik continue beschuldigt word, ga je niet meer met zo'n persoon verder, ik vind dat jammer.
Maar wint me er zeker niet over op.
Ik vind het van Eddy een tekortkoming, terwijl hij waarschijnlijk een aardige vent is.
Ik stop niemand in een hokje!

Leuk jEsther, das genieten, en een leuke afwisseling.
Hoop met Zalitha dat ook binnenkort te kunnen doen.
Even door het water en over de zandvlakte klimmen en dalen.
En even weer in de trailer.

Anita Cats schreef op zondag 21 oktober 2007, 21:42:


Ik weet aleen dat als ik een niet zo fraai beeld heb van iemand, dusdanig dat die ander zou moeten veranderen, ik het mis heb. En de ander niet goed genoeg in kan schatten.

Er mogen een aantal mensen zijn die niet duidelijk schrijven. Met tot gevolg dat er gemakkelijk ergerenis van komt, ook dat mag. Duidelijke brieven zijn vaak zo overduidelijk dat er geen enkele reactie op komt. O ja zo is het. En al snel is vergeten waar het over ging. Onduidelijkheid is het zout dat een gesprek opmerkelijk maakt. Er komt discussie van, en nadere uitleg, mensen vertellen hun ervaringen en zienswijzen. Daardoor wordt er wat mee gedaan. Onduidelijkheid motiveerd en schept energie. We kunnen niet tegen onduidelijkheid en een zoekproces komt op gang, we willen weten hoe het best ... etc etc.


Prima iedereen heeft zijn uniek taak, uitleggen hoe mooi dat is, is weer mijn taak blijkbaar


Groetjes, Michiel

vagebond schreef op zondag 21 oktober 2007, 20:23:


Nee, dat heb ik nooit gebruikt. Heb ook nog nooit geweten wat er nou precies mis is met Froukje en uiteindelijk weet ik dat nu nog steeds niet zeker.

Maar, wat ik na veel lezen te weten ben gekomen, kan je WLD (white line disease) aan de volgende symptomen herkennen:
* hol klinkende hoef, als je er aan de buitenzijde op tikt.
* donker plekken en/of gaten in de witte lijn.
* los laten buitenhoefwand van ongepigmenteerde hoefwand.
* hoefbevangenheidachtige symptomen.
* hoef die aan één zijde bol en aan de andere zijde hol (lijkt op flair) loopt.
* donker verkleurde nagelgaten.

Frouk heeft in ieder geval het 2e, 3e en 4e, en de donker verkleurde nagelgaten had ze ook toen we twee jaar terug de ijzers er onder vandaan haalde.

Vandaag voor de tweede maal "gecleantraxt". We konden duidelijk merken dat ze beter op haar voeten stond dan twee weken terug. Het koste nogal moeite de hoefzakken aan te houden. Ze deed er alles aan om ze af te schudden. Toen we haar, met de voeten nog in plastic verpakt, loslieten, ging ze er meteen in draf door de bak vandoor.
Als ze zo blijft lopen, wil ik proberen of ik haar van de week weer samen met Willem kan zetten.

Els.

Uit de nota dierenwelzijn!
De wind die is gaan waaien uit een andere hoek begint aan te trekken

------------------------------------------------------------------------------------------------------
Het is voor mij een gegeven dat de mens dieren houdt en deze in de loop der tijd heeft gedomesticeerd. Dit betekent dat we ten aanzien van de gehouden dieren niet meer terug kunnen naar de situatie en het bijbehorend natuurlijke gedrag waarbij dieren in vrijheid in de natuur rondlopen en als voedsel door de mens worden bejaagd. Domesticatie betekent echter niet dat het dier alle aspecten van zijn natuurlijke gedrag is kwijt geraakt. Zo wil een varken vandaag de dag nog altijd wroeten, een paard grazen, een papegaai kunnen vliegen en blijft de kat een dier dat jaagt op een levend prooi.

Een belangrijk aspect, samenhangend met een goed dierenwelzijn, is het kunnen uitoefenen van het natuurlijke gedrag.

Waar het paard in het verleden gehouden werd voor paardenvlees, ingezet in het leger en gebruikt voor werkzaamheden in de landbouw, is dit vandaag de dag vrijwel geheel verschoven naar recreatie- en sportdoeleinden. Dit heeft niet alleen geresulteerd in een ander fokbeleid, maar ook in andere houderijomstandigheden waarbij de dieren veel minder bewegen en buiten de stal komen.
Paarden zijn sociale dieren die van oudsher leven in kleine hiërarchische groepen en veel behoefte hebben aan beweging. De meest gehanteerde huisvestingsvormen waarbij de dieren individueel in boxen staan, volstaan niet om aan de natuurlijke behoeften, met name op het sociale vlak, tegemoet te komen. Soms is sprake van afwijkend gedrag (agressie en overactiviteit) en stereotype gedrag als kribbenbijten, luchtzuigen, stallopen, weven en houtbijten.
Onderzoek wijst uit dat dit gedrag veroorzaakt wordt door een combinatie van beperkte beweging, te weinig afleiding en een onevenwichtige rantsoensamenstelling.

De Wageningen-UR analyse wijst uit dat er een behoorlijk aantal welzijnsproblemen is binnen de paardenhouderij. Naast huisvesting wijs ik vooral op de gehanteerde trainingsmethode en de te gebruiken hulpmiddelen, het afscheren van de tastharen en het eenzijdige fokbeleid gericht op de topsport waar uiteindelijk slechts een zeer beperkt aantal paarden in terecht komt.
Welzijnsproblemen die noch de sector noch de vele houders zich in alle omvang bewust zijn. Tegelijkertijd wijst het rapport op de vele kansen, wat al begint met voorlichting, bewustwording en een betere kennisontsluiting en -overdracht. Dit wordt gestaafd door de enquête. Heel weinig mensen zijn bekend met de welzijnsproblemen bij paarden.

De sector komt binnen een jaar met een plan van aanpak om te komen tot de noodzakelijke welzijnsverbeteringen (huisvesting, voeding, transport en trainingsmethoden), waarbij ik inzet op een realisatie binnen 3 jaar. Wanneer dit niet gebeurt zal de overheid regels stellen.

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Arabesk schreef :


Ik ben benieuwd.
Was vandaag met een dochter op een open dag paardenhouderij in België, zij denkt erover om daar te gaan studeren. Natuurlijk weer veel gezien, rondgekeken en echt ALLES was zo tradi dat we er stil van werden.
Gelukkig stelde dochter zelf dat ze haar paard niet in een stal gaat zetten, niet op ijzers zal zetten en nevernooitniet met bit zal gaan rijden.
We willen het alleen aangaan als we tot een bevredigend compromis kunnen komen. Gelukkig stonden ze er daar niet negatief tegenover en zal daarover een gesprek komen, maar ik vrees dat wij en zij het niet eens zullen worden zodat Bente een andere studie zal gaan kiezen.

Op mijn voorstel om in eigen beheer een weide in de buurt van de manege te huren werd gereageerd dat ze haar paard niet met moddervoeten de piste in mag nemen, en dat het ondoenlijk is op een zulk niveau met een ongeschoren paard deel te nemen en tja, bitloos kun je nooit tot zulke prestaties komen als met bit.

Nog veel werk te doen hier in België....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 21 oktober 2007, 22:37:


Lijkt me ook heel frustrerend om je hele opleiding lang de enige 'vreemde eend in de bijt' te zijn en telkens te moeten opboksen tegen de tradi gedachten.

Ze kan nog beter hoefsmid worden, (zodat ze gecertificeerd is, want het gaat komen dat NB aan banden wordt gelegd) en dan natuurlijk bekapper worden.