Monique Meijer schreef op maandag 22 oktober 2007, 10:16:


Ze blijft toch een bijzonder paard, die Indy.

Tjonge Monique, ben jij nou ook niet iedere morgen bang om wat je vandaag weer bij haar aan zult treffen.
Ik ga, na al het gekreupel van van de zomer, nog aldoor heel voorzichtig kijken (en ben dus blij als ze luid staat te hinnikken als de achterdeur opengaat) hoe Froukje er nu weer voorstaat.

Groetjes, Els.

Monique Meijer schreef op maandag 22 oktober 2007, 10:16:


Hoe is 't mogelijk he, een beestje wat zoveel moet afzien.....
Waar komt nu die hoefzweer vandaan, heb je een idee Monique?
Natuurlijk ben ik, zoals iedereen hier denk ik, heel blij voor je dat de dreiging die boven jullie hoofd hing verdwenen is

Piet
Natuurlijk bekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf (s)!

Monique Meijer schreef op maandag 22 oktober 2007, 10:16:


Die knieën zou ik me niet teveel zorgen om maken, Monique.
Dat heb je al snel bij van die gespierde rassen zoals quarters. Als die hun spiermassa verliezen, is dat een stuk drastischer dan bij bijvoorbeeld een arabje. (En uit de foto's die ik van Indy gezien heb, was dat toch wel een tankje hé ; ) )
Pête heeft dat ook gehad na haar operatie. 6 maanden op stal gestaan en bijgevolg ook al haar spiermassa kwijt. (en een stuk magerder) Die blokkeerde daarna ook in haar achterhand. (en viel ook om enzo) Veel moeite erin gestoken om de oorzaak te vinden. Maar sinds ze weer aan het werk is, en weer veel gespierder en sterker is geworden, heeft ze dit niet meer gehad.
Zal bij Indy dan ook wel in orde komen.
Veel succes hoor, jammer van de hoefzweer. (maar die heeft ze wel vaker hé?)
Ik hoop voor jou en Indy dat de stijgende lijn van de laatste tijd doorzet!

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op maandag 22 oktober 2007, 10:38:


Ik ben al jaren elke keer dat ik weer thuiskom bang wat ik nu weer zal aantreffen. Maar goed, we zijn er nog elke keer weer uitgekomen. Waar deze zweer vandaan komt, geen idee. In elk geval geen kneuzing aan de buitenkant, ik heb alles afgezocht en er was geen pijnreactie. Ik heb het vermoeden (o.a. door die rare plek in de rug) dat haar lichaam iets aan het opruimen is en op zo'n manier naar buiten moest komen.

Deze zweer was gelukkig niet erg, we hebben veel ergere gehad, met een zwellend been tot aan de schouder, dampende hoeven, pijnstillers, ontstekingsremmers, e.d. brrrrrr.....

Indy was inderdaad altijd een tank, nu is daar weinig meer van over. We zullen zien hoe ze er over enkele maanden weer uitziet en in welke mate haar knieen weer herstellen. Rechts achter was altijd al niet helemaal in orde, maar door voldoende beweging en training nooit een probleem.

Indy heeft trouwens ook kennisgemaakt met een nieuwe buurman, "Ben". De ruin van een nieuwe buurvrouw. Liefde op het eerste gezicht, het is een schat van een paard. We kunnen elke dag even bij hem op visite. Indy vindt het in ieder geval prachtig. Ze hebben elkaar vol overgave besnuffeld en beknabbeld.

Monique

Monique Meijer schreef op maandag 22 oktober 2007, 10:57:

.>

ah, liefde geneest zoveel!! Het zal haar genezingsproces zéker goed doen, dat ze een vriendje heeft! Op naar een goede gezondheid!
Caatje

Monique Meijer schreef op maandag 22 oktober 2007, 10:16:


Met die knie komt het vast wel goed. Weinig wendingen laten lopen, dat overbelast de zwakke knieën, maar veel rechtuit is de beste remedie voor slappe knieën, constant en gelijkmatig. Wat goed dat het herstel van dat Ene Hele Erge probleem door lijkt te zetten...!

Monique Meijer schreef op maandag 22 oktober 2007, 10:16:


Het zal toch niet wáár zijn?? Oooo als dat wondertje toch eens waarheid mocht blijken!
Die hoefzweer?? Restanten van medicatie misschien?
Ik zou me ook niet zo'n zorgen maken over die knie. Spieren kan je weer opbouwen zodat Indy zichzelf straks weer kan dragen.

Fijn dat ze sjans heeft met de buurman! Psychische blijheid geneest!

trea hoex schreef op maandag 22 oktober 2007, 11:50:


Ja, ze heeft behoorlijk sjans met de buurman. Als de buurvrouw met hem langs komt rijden hinniken ze naar elkaar. Gisteren is hij bijna tegen een boom gelopen, zo verdraaide hij zijn nek om haar maar te kunnen zien.

Hij is heel voorzichtig en behandelt Indy zeer respectvol. Ze hebben nog samen een wortel gegeten, beide keurig wachtend tot ze hun stuk kregen, niks geen gulzigheid. Prachtig om te zien. En Indy toog daarna gelijk richting zijn schuilstal. Even kijken hoe de buurman woont, want dat is ook belangrijk nietwaar....

Ik hoop dat Indy mag genezen.

Monique

Monique Meijer schreef op maandag 22 oktober 2007, 12:24:


Ik hoop het ook voor dat ze beter zal worden.
Maar ik denk dat dat het hele forum wel zou willen.
Ik heb het verhaal van Indy een beetje gevolgd, wat een pech kan een paard in z'n leven hebben zeg!

Karin

MissGoldwyn schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 10:42:


Het schijnt dat de hoefzweer zo acuut als die gekomen is ook weer verdwenen is. Ik heb Indy gisteravond nog een paar rondjes in de bak laten stappen en dat zag er al heel goed uit. De hoef is niet meer warm, alleen de hoefbal is nog wat gevoelig op ongelijke ondergrond. Nu dus weer langzaam spieren opbouwen.......

Monique