Het gaat er natuurlijk om dat je je doel bereikt, mijn manier van afstappen lijkt goed te werken omdat ik dan leiderschap overneem. Ik zie het niet als falen. Ik stap wel af voordat hij gek doet. Die timing is denk ik wel belangrijk. Soms lukt dat niet, is het te laat, omdat het onverwachts gebeurd. Ik denk wel dat je niet voor ieder wissewasje moet afstappen hoor, beter doen alsof er niets aan de hand is. Maar bij grote tractoren en opleggers stap ik af. Veiligheid gaat voor, want ik weet waar die van mij toe in staat is bij dit grootverkeer
Ik kijk overigens helemaal niet naar het object, ik negeer het en kijk voorwaarts waar IK heen wil. Als ik er nl. naar kijk, bevriest mijn paard, en dat is zeker weten voorteken van wegspurten. Aan de hand loop ik gewoon door alsof er niets aan de hand is, teugels en touw losjes. Het geeft niet als hij even schrikt en op zij springt. Gewoon doorlopen en negeren. Als de rust er weer is, beloon ik. Wel leuk om te lezen dat mensen een andere methode hebben soms, leer je altijd weer van !