Ik schreef van de week al dat mijn maatje een attitude laat zien, een beetje dwars doet de laatste tijd. Altijd heb ik er nog wel een oplossing voor, maar vandaag.....
Shiny heeft altijd een halster om, omdat m'n vader, bij wie m'n paarden staan, dat graag wil. Want , zegt ie, dan kan ik de paarden pakken als er wat gebeurt.
Nou was hij zijn halster kwijtgespeeld en pa had geprobeerd dat weer om te doen.... Niet gelukt.... "Ik heb het een kwartier geprobeerd, maar kom er niet eens bij Piet"
Van gedachte zijnde dat dat allemaal wel zou meevallen, nam ik het halster en ging ermee naar meneer toe.
Ja, forget it! Hij liep naar de draad van me weg en bleef daar staan , terwijl ik langs hem liep en zei dat ie zich niet zo aan moest stellen, draaide hij mee met zijn kont naar me toe. Naar de andere kant .. en zijn kont ging mee.
Toen hij het idee had dat dat niet snel genoeg ging, liep hij dwars op de draad zijwaarts met voor en achterbenen tegelijk gekruist, een pracht van een oefening, alles om te voorkomen dat ik voorbij zijn kont en aan zijn hoofd kon komen.
De bak is een twintig meter breed en die afstand liep ie ook haaks zijwaarts, mij tussen zijn achterwerk en zijn hoofd houdend.
Kortom mijn pa had hem in één keer geleerd hoe hij het aandoen van een halster kon voorkomen. Fascinerend om te zien hoe slim dat paard bezig was.
Maar goed er komt een eind aan de breedte van een bak en toen liep ie fijn weg.
Op dat moment dacht ik als ik dit gewoon laat doen krijg ik hem nooit meer te pakken.
Omdat ik geloof dat er altijd uitzonderingen zijn op regels heb ik hem een kwartier van me weg laten lopen, wat langer en harder dan ie zelf wilde eigenlijk. Toen zag je hem denken: "Shit waar ben ik mee bezig... bij m'n baas zijn is eigenlijk veel leuker dan moeten weglopen van hem" Ik liet hem stoppen, vroeg of ie naar me toe kwam en kon hem net als altijd zijn halster om doen.
Ben niet gecharmeerd van deze oplossing, maar zag even geen andere en houd me voor een andere, meer in mijn lijn liggende, van harte aanbevolen.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Ik heb dat met mijn eigen paarden nog nooit meegemaakt, maar hem gewoon bij je roepen als altijd? Bij mij is dat een fluitje en een boooeefjjeee, kom maaaaaaarrr. Of desnoods iets wat je doet als je eten gaat geven (als je dat al doet).
Of middenin de bak op de grond gaan zitten.....Of héél druk met iets zogenaamds heel interessants bezig zijn? Of zijn favoriete oefening vragen?

Waarom niet je gebruikelijke methode van het clickeren? Mijn merrie liep toen ik haar net had altijd van mij weg. Belonen na het aantrekken van het halster doet wonderen en ze steekt nu braaf zelf haar neus erin. Ook bij het afdoen heb ik haar geleerd braaf te blijven staan met haar hoofd laag. Erg prettig. Dus gewoon regelmatig even halster uit en dan weer aan, 'yes' en beloning. Of natuurlijk iets leuks gaan doen als hij het halster aankrijgt. .

Ik hanteer dat ook wel eens bij het bekappen.
Ik bekap Queenie altijd los, nooit zet ik haar vast en nooit hoeft dat.
Maar soms, heel af en toe, is ze het zat en gaat ze stappen
Opeens is Mevrouw wandelen.
Als ik dan ga belonen als ze terugkomt is ze wel slim hoor, dan gaat ze weer wandelen en komt ze weer gauw terug om voedselbeloning te krijgen.

Ik zou dan weer kunnen trainen op duur maar ze gaat gewoon graag wandelen (en terugkomen ) en opnieuw op duur trainen terwijl het al aangeleerd is, en ze verdomd goed weet dat ze moet wachten tot ik "gedaan" zeg, doe ik dus niet.

Dus ik doe het zo:

Gaat mevrouw wandelen, ok, maar dan wel net iets harder en langer dan zij had gewild.
Meestal verschiet ze zich een bult als ze dan niet MG terug bij mij komen en dan gaat ze echt proberen terug te komen wat ik tegenhou! Ik draai mijn rug naar haar toe en ze mag pas dichter komen als ik dat wil.

En dan, dan blijft ze weer netjes staan.

Zucht

Piet schreef :

Eva schreef:

Oeioeioeioei..... Piet en Eva hebben druk gebruikt.... ......
Pien

Tja, ik vroeg om een oplossing van iemand omdat dit niet mijn manier is.... Maar jij hebt hem ook niet dus?
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef op donderdag 24 maart 2011, 23:19:


jij had toch ALTIJD een oplossing
uit jouw mandje.......

Als Storm besluit dat ik even niet interessant genoeg ben dan ga ik altijd in het midden van de bak op de grond zitten/hurken. Dan is hij altijd binnen no time bij me en kunnen we weer verder gaan waar we gebleven waren.

Piet schreef:


Was geen kritiek Piet, alleen een constatering.
Maar ik ben nog niet in de gelegenheid geweest om de filmpjes te bekijken.
Ik meld me zeker nog!

Groet, Pien

Tja, hebben hier onze Enno met zijn verleden en demonen die soms eens de kop opsteken. Als hij weet dat hij naar de weide mag, nou dan heb je geen problemen met hem een halster aan te doen. Maar dat paard kan je verdomd goed lezen. Als je komt voor iets anders kan je maar beter veel tijd nemen, goed bij jezelfs zijn en geen verwachtingen hebben.
Wat ik doe is hem eerst vriendelijk vragen (de manier van benaderen is al heel erg belangrijk voor hem). Laat hij merken dat hij geen zin heeft, blijf ik het vriendelijk vragen. Elke stap in de goede richting beloon ik met stem (en voertje als hij dicht genoeg bij me is). Ik heb ook het commando "Touch (handkus)" om hem tot bij ons weer te krijgen.
Als hij de draak met ons begint te steken en er een overdreven heftig en peilsnel "kat en muisspel" begint van te maken, bepaal ik richting en snelheid net iets meer dan hij zelf wou. Als ik me plots wegdraai en hij komt naar me toe, beginnen we weer te belonen.
Wat vroeger 20-30 min duurde, duurt nu niet langer dan 5 minuten meer.
Vroeger zorgde hij dan ook wel eens dat Rock tussen ons in bleef (welke duidelijk aangeeft wie volgens hem niet in zijn recht is: soms Enno en soms ik), maar die witte weet nu al wel dat hij zich niet moet gaan moeien en best of niets doet of Enno ver genoeg wegstuurt.
Om mezelf meer op succes te doen slaan, sluit ik soms een deel van de paddock af nog voor ik een halster neem
Halstertje aan is Jackpot aan beloning.
Bij het uitdoen van het halster ervaren we op dit moment geen problemen meer, vroeger ging hij aan de kletter met alles erop en eraan. Van standby naar turbo in 1 seconde. Het enige waarschuwingssignaal was de blik in zijn oog.

succes slaan = slagen

Ik heb net op Pête op de trailer gereageerd en Silja als voorbeeld gebruikt en besef nu dat Silja eigenlijk een heel erg leerzaam paard is.
Want ja... ik herken dit dus echt wel bij haar.

De manier waarop jij nu te werk bent gegaan, heb ik ook wel gedaan bij haar hoor. Maar bij haar moet je dan verdraaid goed oppassen dat je geen hoeven om je oren krijgt. Ze houdt niet zo van druk toepassen

Wat ik tegenwoordig doe (want ja... van tijd tot tijd moet ze dat gewoon uitproberen, ook al doen we meestal iets wat ze keileuk vindt)
Ik kom met het halster, wil het omdoen en zij zegt 'nop' Oortjes naar achteren, vies gezicht, wegdraaien. Draai ik mee, dan draait ze net wat sneller, kont mijn kant uit, oortjes naar achteren.

Als het echt moet, kan ik haar echt wel wegsturen en ver genoeg van me af dat ze mij ook in een pissige bui echt niet trapt. (pik ik ook niet)
Maar ik wil het helemaal niet tot daar laten komen. (bovendien is wegsturen best vermoeiend, gezien ze op 6 ha staan)

Maar goed.... ik los het dus liever gewoon op dus tja... ga eens tegen een paal leunen, halster in de hand.
Kijkt ze toch om. Ga je mij niet pakken?
Hé, je keek naar mij. Click. Beloning. Wel ff komen halen.
Dat doet ze dan ook, soms na een aarzeling, maar ik probeer haar niet te pakken als ze de beloning aanneemt. Ze krijgt haar brokje en dat is dat.
Ik laat het halster zien; zij draait zich weer weg. Whatever. Doet ze dat toch. Weer is lekker en als ze niet komt, komt ze toch lekker niet.
Kijkt ze weer om. Click, beloning (wel komen halen)
Na een paar keer (soms al na 2 keer) draait ze zich niet meer van mij af, maar hooguit koppie weg. Vaak loop ik dan weg. Met halster. Na een korte bedenktijd komt ze dan toch achter mij aan. Click, beloning. Weglopen.
Uiteindelijk kan ik haar dan gewoon het halster omdoen zonder probleem. Uiteraard krijgt ze ook dan een vette beloning.
Bij zeer weinig tijd leg ik ook wel een leidtouw om haar hals, beloon, en doe dat het halster om. Dan kan ze niet weglopen. (ik heb het touw dan losjes vast, maar kan net iets tegendruk geven als ze weg wil draaien) Dit gaat eigenlijk altijd zonder problemen.
Maar ik doe het dus niet altijd zo. Ik hou wel van een uitdaging

Ik ben natuurlijk geen trainer en dit probleem ken ik gelukkig ook niet bij mijn paarden, maar deze oplossing van Sandra lijkt me wel iets dat in Piets straatje past en zeker bij veel paarden zal kunnen werken, dus bij deze een ster van mij.

Ja Peter inderdaad, dat had ik zeker.... (en ik heb er ook geen moeite mee dat hier te schrijven. Misschien geeft het een aardige discussie ).
totdat je een situatie tegenkomt waar je er met het gereedschap dat je wilt gebruiken en wat je tot dan toe overal succesvol voor hebt ingezet, niet komt.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef op donderdag 24 maart 2011, 23:19:


Piet toch

Om jou woorden aan te halen: 'Ander gedrag vragen, welk gedrag mag jezelf invullen/kiezen....'