Tot vanmiddag ging alles eigenlijk goed, ok Branco is nog ni helemaal geaccepteerd maar ik had een rustige kudde.
Tot nu, ksnap er helemaal niks meer van

Daarstraks heb ik ze effe op de wei gezet met lang gras, toen nog geen problemen, lekkere njamnjam

Dan heb ik ze op het voorste deel gezet (piste + 2 eerste delen van de 2 weiden), 't was effe battaklang maar ja, ze maken hun eige maar moe. Het punt is dat Branco sinds derjuist ni meer braaf op een afstandje blijft en zelf nagaat wanneer hij dichter mag komen.
Kheb spijt
da ik er geen filmke van gemaakt heb. Eerst joeg Nobody Branco weg al lopend en dan...was't stoelendans zonder stoelen. Nobody en Soraya blijven zij aan zij op een plek staan terwijl Jean rond hen aan het lopen was om Branco weg te houden, Branco liep dus in een iets grotere cirkel rond hen. Daarna wisselden Jean en Soraya van plaats.
Toen ik ging eten was er terug rust maar kwas er toch ni gerust in en ik ben juist nog is gaan kijken.
Ik zag Soraya en Nobody staan kijken richting piste (de andere 2 kon ik nog ni zien staan omdat de schuur ervoor staat). Ikke dus naar achter gelopen en daar stonden Jeanneke en Branco. Jean zag mij en wou naar mij komen en dan geloofde ik mijn ogen ni! Jean mocht ni van Branco! Ze stonden tegen de kant achteraan en Branco plakt tegen haar, elke beweging dat ze maakt doet hij ook met zijn hoofd tot op de grond en zijn oren plat in zijne nek, hij staat dus als barrière tussen haar en de rest. Soraya en Nobody waren ook dichter gekomen omdat ik daar stond en toen ze in de piste waren was't weer ambras en Jean is met de andere 2 ontsnapt naar de andere kant, terug in de wei dus. Branco vond dit ni leuk en allé terug die stoelendans met Soraya en Nobody in het midden. Tot Jean stilletjes terug afdroop (in een klein drafke, zo van allé dan...) naar de piste met Branco achter haar.
Ik dacht van , kzal der dan zelf maar effe enne wandelen hè. Amai m'n botte!! Kmocht tot juist op 1m van Jean komen en dan barstte Branco in een colère. Twee rondspringende, bokkende paarden rond mijn oren, hallow,
da mag ni hè manne. Twee keer geprobeerd en Branco heel den tijd in het oog gehouden, yep van hetzelfde laken, dorie!
Kweet ni wak moet denken. Dees gedrag is ontolereerbaar maar wa kon ik begot doen? Kheb liever geen shotten vast en 't waren der begot ferme. Als ik dit blijf toelaten zou het wel is kunnen escaleren. Of ben ik nu gewoon in één of ander paarden'spel' gestapt wat eerst uitgevochten moet worden? Maar dan nog, ik vind dat ik altijd bij mijn paarden moet kunnen komen.
Met wat geluk is morgen terug alles in orde maar zeker is
da ni hè.
Ik wou een vriendje voor Jean, maar dees is eerder ne stalker

Ze wilt ook ni bij hem blijven, ze wilt terug naar de rest (die haar ook nog roepen, ocharmkes).
Dus een oproepje aan diegenen die ervaringen hebben met vreemden in kuddes: wa doet ge hieraan? (Ow ja, Jean staat wel zo hengstig als iets)