Piet schreef op donderdag 14 januari 2010, 18:29:


Hier is het net zo! Mijn grootvader was een smid in W. Vlaanderen en grote paardenman. Fungeerde tot ver in de omstreken als dierenarts omdat die bijna nog niet te vinden waren en keek een beetje neer op de DA die begonnen op te komen want die konden toch niets in de praktijk en konden vooral waaien met hun papiertje. DA's hier op het forum neem de mens het niet kwalijk, hij was den tofste opa die er bestond en als hij wist dat een van zijn kleindochters en verschillende achterkleindochters paardenliefhebbers zijn dan was hij apetrots. Misschien zou hij toch een beetje fier zijn te weten dat binnen enkele jaartjes één van die kleindochters ook met zo'n papiertje waait.

Peter Donck schreef op vrijdag 15 januari 2010, 18:02:


Klopt voor een groot stuk , bovendien zit ze in elke drafpas één tact achter de beweging waardoor ze in het zadel "ploft" terwijl de rug omhoog komt (terwijl je eigenlijk in het zadel moet komen te zitten als de rug op zijn laagst is en je laat omhoog voeren) ,dit geeft een kortere pas op dat moment en je krijgt het idee dat het paard kreupelt terwijl hij eigenlijk reageert op het verkeerde belastingsmoment door zijn pas te verkorten .Denk dat mevrouwtje in elk polleke 40kg heeft ,zowel in draf als galop (minder zichtbaar!) hoofd en halshouding hebben er minder mee te maken dan wel de ongelijke belasting door het ruitergewicht en het onevenwicht in de tact ruiter /paard .

Wat ik me al een hele tijd afvraag is hoe mensen erop komen om paarden te gaan houden?
Het gaat me niet om de wijze waarop, (natuurlijk,traditioneel,soort paarden,...) maar om de beginfase.
Is deze passie door traditie,familie,vrienden,noodzaak,... ontstaan?
Paardhouden is meer dan een hobby hé,het is een levenswijze.
Wat heeft de gemiddelde forumbezoeker hier ertoe gebracht?
Als ik vragen mag??

Koen

sandratien2 schreef op donderdag 14 januari 2010, 22:19:


In Belgie wordt " u" gewoon algemeen gebruikt toch? Het is AN. Je gebruikt het net zoveel als je of jij. Het dient natuurlijk ook als extra beleefde vorm.

Suzanne Graauw schreef op vrijdag 15 januari 2010, 20:29:

sandratien2 schreef op donderdag 14 januari 2010, 22:19:


Er is echt een groot verschil in het U en jij gebruik tussen Nederland en Belgie hoor en daar kan je niet met elkaar over redetwisten omdat de betekenis heel verschillend aanvoelt in Nederl of Belgie. Dat is trouwens ook anders voor Duitsland en Frankrijk en Belgie. Alleen Belgen gebruiken de zogenaamde uiterst beleefde vorm ook in de dagelijkse spreektaal.

Koen Theys schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:00:


Wist ik het maar, dan was ik gaan kantklossen ofzo...

Nee hoor, ik geniet elke dag weer van de paarden. :)
Ik denk zelf dat als je eenmaal aan paarden begonnen bent je graag steeds beter wilt, en dan uiteindelijk bij het hele PN-gebeuren komt. (Of daar al start, maar dat gebeurd toch minder...) En ja, dán is het een way of life. :)

Als ik naar mijzelf kijk: ik wilde op paardrijden omdat ik een sport mocht kiezen van mijn ouders en er toen een koets langkwam. (Ik was toen acht, en mijn ouders zijn bang voor paarden.) Goede reden he?

Ik denk dat vooral veel meiden op paardrijles gaan. Als het tijd voor jongens wordt haken er veel af, en als je dan nog doorgaat met paardenhouden dan blijft het voor altijd. En komt er vanzelf ook een eigen paard... Of omdat papa en mama die kopen voor hun kind (evt. mee opgegroeid zijn) of omdat zij geen vrede meer halen uit manegeles/verzorgen/bijrijden.

Coulash schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:06:


Ik rijd met open teugels (is dus gewoon 2 losse teugels, elk aan 1 kant, die je in een teugelboog vasthoudt als je op beide handen rijdt) De uiteinden hangen aan de andere kant van de hals/schouder naar beneden
Eigenlijk is het heel lastig dat ze los zijn, maar ook wel weer handig: lastig bij het relaxed met 1 hand rijden idd, omdat je veel in handen hebt, wat kan vallen als je niet oplet,
van de andere kant is het (volgens mij) bedacht om juist veiliger te zijn: als je de teugels laat vallen en ze voor het paard zouden hangen, kan hij er niet in komen met zijn voorbenen: kan er hooguit op gaan staan (en DAT doet volgens mij erg zeer met een bit in....)
Ik had laatst dichte teugels van iemand geleend en toen bleek, dat ik dichte teugels erg onhandig vond: ik probeer altijd met een heel losse teugel te rijden en dan kan je zo lekker schuiven met losse teugels: jemig wat kan je die los laten hangen en jemig wat is een dichte teugel dan kort: als ik veel teugel wilde geven moest ikzelf bijna voorover gaan zitten.

Mijn bosal heeft weer dichte teugels, maarja, daar schuif je ook niet mee: da's weer een heel andere manier van teugelvoering: die is zo ruw qua touw, die schuif je niet door je handen (auw) maar gooi je als het ware omhoog om ze korter te maken....

Lekker plastisch uitgelegd...
ALs ik dan ook nogeens zeg, dat het uiteinde van mijn teugels ook weleens handig is als zwiepeindje krijg ik vast alle anti-zweepers over me heen...

hihi

Ik denk dat het persoonlijk is: dat dit juist een verhaal is wat zo past bij paardnatuurlijk zoals ik het zie: veel om je heen kijken en lekker doen zoals jouw het het best bevalt, want paardrijden past NIET in een hokje van moet je nu met dichte of open teugels rijden: lekker proberen en doen wat je het best bevalt!

Groeten Bianca

Koen Theys schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:00:


Grasmaaien, en geiten breken uit.

Nils Vellinga schreef op vrijdag 15 januari 2010, 20:32:

Ik vind het volstrekt vergelijkbaar met de gemiddelde westerse dressuurbenadering: een paard in een afgedwongen houding laten hopsen en springen.

sandratien2 schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:27:


Omdat met dieren omgaan mijn leven,mijn ziel is ! Zonder zou ik de helft van de persoon zijn die ik nu ben .

Merel Stoffers schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:16:


Misschien nog een bijkomende vraag?
Wat doen de paarden met 'ons' terwijl we dagelijks met hen bezig zijn?
Waarom paarden en geen konijn,cavia,hond,varken,...?

Koen

Coulash schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:18:


Ja dat klopt,dat die dichte teugels tekort zijn,ik heb inderdaad zelf teugels gemaakt,waarbij hij gewoon kan grazen terwijl ik de teugels nog op zn schoft kan houden!Was ik al vergeten.....heb ze al zo lang....

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:29:


Oei, die is heel diep. Maar ik zou nu ook niets meer zijn zonder mijn meiden. Ze leren me op een andere manier kijken, denken en leven. Dus ik begrijp je wel hoor.

Koen Theys schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:30:

Ik vind t mooi dat mijn paard mij 'dwingt' om netjes met hem om te gaan:als ik gehaast ben of onredelijk of geirriteerd,draait hij gewoon zn kont naar me toe
en ben ik heel bewust met hem bezig,kan ik met m lezen en schrijven.Paarden hebben iets magisch ook,weet niet zo goed uit te leggen hoe.Maar honden halen ook t beste in me boven,maar op een andere manier.Ik ben zonder paarden en honden echt heel ongelukkig.En ook niet zo aardig