Nick Altena schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 14:03:


... volgens mij zie je het allemaal wat somber Nick, maar je hebt wel gelijk dat je dit soort stunts niet moet doe met een groen paard. Als je een paard wilt meenemen aan de hand terwijl je zelf op een paard zit, dan moet het paard dat je rijdt behoorlijk goed luisteren en gehoorzaam zijn. Vroeger was het overigens volstrekt normaal hoor, handpaarden, iedere boer die meer paarden had ging heus niet heen en weer lopen maar haalde zijn paarden zo, of aan de fiets op.

Groet, Marianne

Moniek schreef op maandag, 3 januari 2005, 23:15:

Nee dan hier. Hebben ze een grote vijver gemaakt. Leuk voor een zwanenechtpaar. Die krijgen jongen en wat blijkt, dat vonden de enkele vossen die hier leven (en waarvan de gemeente heel erg goed wist dat ze er waren) ook interessant en ze aten wel eens een jong op.

Dat kan natuurlijk niet ... dus kwamen de jagers. Niet voor die zwanen, maar voor die vossen ... die moesten "geruimd" worden. Omgekeerde wereld.

Las overigens vandaag in Landleven dat er over 10 tot 20 jaar de Beuk in Nederland zal zijn uitgestorven (in Z-Engeland komt hij al niet meer voor) vanwege klimaatverandering. Very off-topic overigens, maar omdat ik zelf een beuk zo mooi vind, wil ik het even vermelden hier.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 12:27:

Advies kreeg ik ook eens om met Isabella te gaan fietsen. Denk dat dat niet zo'n goed idee is Wordt vast een hoopje schroot (die fiets dan) en/of ik ben heel erg snel op plaats van bestemming.

Wat denk je van pakpaarden op trektocht(vakanties)? Die kuieren ook mee en ook vaak gewoon aan een touwtje. In ijsland schijn je ook te vertrekken met weet ik hoeveel pony's om je heen die meelopen als reserve en als pakpony.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 15:17:

ben zeer geinteresseerd in dit boek, kan je me er iets meer van vertellen?
Ik heb net sinds een maand een veulen van 6 maanden uit een paardenmelkerij vandaan, niets gewend, behalve dat ze voor mensen weg moet lopen. Heel achterdochtig, ze is vorige week bekapt wat niet gelukt is maar wat wel nodig moet gebeuren. Ze steigerde, is vol angst, slaat gericht en niet rustig te krijgen. Ik krijg er nog een hele zware dobber aan.....
iedere hulp is welkom....

Cindy

Cindy B. schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 15:57:

Volgens mij gaat dit over de boeken van Emiel Voest Freestyle Training Fase 1 en 2.

In het eerst deel staat daar dacht ik weinig tot niks over in , dat behandeld zaken die je met wat oudere paarden doet.
Het 2de deel begint met het veulen, dan een stuk over enters en daarna over het eerst aanrijden van jonge paarden.
Maar beide boeken zijn intressant om te lezen al is het alleen maar om er voor je zelf uit te halen wat je aanstaat...iets wat ik overigens met vele soorten schrijvers doe.

Ik heb geen ISBN nummer kunnen vinden in het boek maar even kijken bij www.emielvoest.nl zal je vast verder helpen.

Gr. Nick
met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Nick Altena schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 14:03:


Mijn ene ijslander is verkeersmak (het handpaard), de andere niet. Ik heb het handpaardrijden toevallig ontdekt, omdat ik regelmatig met beide paarden op en neer naar de wei (500 meter verder) liep. Dus na enige tijd stapte ik op het moeilijkste paard en liet het andere ernaast lopen. Het moeilijkste paard bleek hierbij niet moeilijk meer te zijn en niet bang meer van het verkeer, dat we bij die 500 meter regelmatig tegenkwamen. Wat ik met het paard alleen toen nog niet durfde deed ik met handpaard erbij alsof er nooit een probleem geweest was.
Op deze manier ontdekte ik ook het rijden met stalhalster en zonder zadel.
Na een tijdje wilde ik deze heerlijke ritjes wel wat langer laten duren en zo begon ik op deze manier (met twee paarden, zonder bit en zonder zadel)
buitenritjes te maken.
Het zijn altijd de fijnste ritten die ik maak. Iedere verandering in de structuur van deze ritten maakt het gevoel van stabiliteit en veiligheid kleiner.
Bijv: rijden op het handpaard en het rijpaard als handpaard (is duidelijk een verkeerde rolverdeling) of: met zadel op het rijpaard (is waarschijnlijk geen goede positie). Wel gebruik ik op langere ritten zo nu en dan een bit voor je weet maar nooit-situaties. Af en toe gebeurt er wel iets. Een keer fietste een racefietser tegen mijn handpaard aan, terwijl we aan het stappen waren. Dat was natuurlijk roetsj en wegwezen,. Gelukkig rechtuit en niet de autoweg op. Na de eerste schrikreactie lieten ze zich meteen weer kalmeren. En het zijn echt geen doetjes, hoor...
Dit handpaardrijden is vanzelf gegroeid en toevallig door mij ontdekt. Ik ben er heel blij mee; hoe ik dit met andere paarden voor elkaar zou moeten krijgen, zou ik niet weten.
Ook ik ben niet zo super jong meer.

Monique

Moniek schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 16:34:

Nick Altena schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 16:33:


Bedankt voor de informatie. ik heb zojuist deel 2 besteld....

Cindy

Moniek schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 16:34:


Mijn naam is eigenlijk Monique, maar omdat die naam al in gebruik was heb ik mijzelf Moniek gedoopt. Ik vergis me nogal eens. Sorry....

Moniek

sannie schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 14:57:


Ik zou een veulen 10 tot 12 maanden bij de moeder laten.
Ik zou af en toe een week met het veulen werken; leren voeten optillen, halster aan, meelopen, alleen achter blijven (5 minuutjes) enz..... en voor de rest zou ik hem met rust laten, liefst in een kudde met paarden van allerlei leeftijden.

Moniek

Nick Altena schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 16:33:

Oeps...kleinigheidje vergeten...


Uiteraard ook een stukje over twenters..


Hier gaat het dan inmiddels om 3 jarige paarden...maar dat vind ik te vroeg om in te rijden en dit zijn dan van die zaken waar ik het dus niet met hem eens ben.


Bij nader inzien...de boeken kun je geloof ik alleen bij hem bestellen en uitgebreide omschrijving staat op de site..


met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

sannie schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 14:57:


Hai Sandra,
Wat leuk dat je een veulentje neemt! Ik heb zelf een fokmerrie gehad op een gewone stal met weidegang. De veulens bleven een half jaar bij haar en gingen toen naar een opfokstal, waar ze 's zomers dag en nacht in de wei lopen en s' winters op stal. Het veulen wehalen bij de moeder vind ik niet diervriendelijk. Zelf (het was niet m'n eigen paard) geef ik er de voorkeur aan het allemaal zo natuurlijk mogelijk te laten gaan. Het liefst dat de merrie in een kudde loopt, dag en nacht en het veulen afspeent wanneer het eraan toe is. Het veulen leert dan direkt hoe hij zich in een groep moet aanpassen.

Jij verteld dat je hem ook bekend wil maken met plastic e.d.. Niks mis mee vind ik, zolang je het veulen wel 'kind' laat. Je kan het speelsgewijs doen of een stuk zeil in het land leggen of met een paraplu door de kudde lopen.

Dus speel met hem en 'enge' dingen, maar zorg ervoor dat het veulen het ook als spel ziet en niet als iets wat moet.
Veel succes!

Groetjes Ellen

Nick Altena schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 16:33:

heeft ook een mooie video bij het boek.
erg leerzaam zeer de moeite waard.

geduld is een schone zaak

Ellen.M schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 17:23:


het spenen op een natuurlijke manier is niet altijd mogelijk maar je kunt wel zorge dat het veulen met merrie eerts bij andere paarden komen te staan en dan na een paar weken de merrie alleen weg halen, dan heeft het veulen het gezeldschap van de andere paarden. mijn ervaring is dat dit zeer goed gaat.

Jacqueline
geduld is een schone zaak

Cindy B. schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 16:40:


...trouwens, je kunt Emiel ook altijd bellen of mailen hoor als je met vragen zit!
Marianne