Wil schreef op zaterdag 8 mei 2010, 0:02:


Ja, dat klopt wel met het beeld dat ik gekregen heb door de info die http://www.myopathieatypique.be geeft. Zij zeggen:
"- Adverse climatic conditions (low sunshine, strong winds, heavy rain…) favour outbreaks of atypical myopathy
- Outbreaks occur mainly with a minimum daily temperature between 0°C and 8°C (no heavy frost)"

Dat soort omstandigheden in het voorjaar, dat gaat vaak samen met een weeromslag (koude voorjaarsnachten maar geen echte vorst, dat is van dat weer dat we de afgelopen circa 1 1/2 week in NL hebben, met bakken met regen (behalve in Pekela...).
Weinig zonneschijn en harde wind hebben denk ik geen oorzakelijk verband met de ziekteverwekker; maar bij dat soort omstandigheden valt meestal veel regen. En vocht/nattigheid, in combinatie met een lage PH, dát zijn denk ik de omstandigheden waarin de ziekmaker kennelijk floreert.

Kaalgegraasde weides zijn een risico; ik denk dat dat is omdat paarden normaal gesproken vermijden om te eten op plekken die verzuurd zijn. Precies daarom ontstaan in paardenweides van die plekken waar het gras hoog blijft staan; dat zijn de vaste mestplekken vd dieren en dus vreten ze daar niet.
Maar als de wei kaalgevreten is en de paarden hebben honger / trek; dan zullen ze eerder geneigd zijn gras te eten dat eigenlijk niet zo smakelijk is. Dat kan zijn op of dichtbij mestplekken, of op plekken waar de grond verzuurd is door veel humus (bladafval). In een wei die vanwege de grondsoort (zoals veengrond) en/of door geen (kalk)bemesting tóch al zuur is, is de verzuring op mest- en humusplekken éxtra groot.

Had ik nu maar een Paddock Paradise! Die wil ik al een tijdje, maar door allerlei omstandigheden is het daadwerkelijk realiseren daarvan nog niet van de grond gekomen .

Vanwege fructaangevaar staan onze paarden een groot deel vd tijd op een kaalgevreten weide. Het was me al opgevallen dat ze daar de plekken die ze vorig jaar nog onbegraasd lieten (mestplekken) nu wél afgrazen. Ik ben ivm fructaangevaar en gevaren van overgewicht en IR dit (voor)jaar voor het eerst strenger dan ooit qua graasbeleid, voor m'n paarden. En hoewel ik dat strenge graasbeleid terécht vind (!), is het gevolg nu dat m'n ene wei zo kort enorm begraasd is dat-ie nu niet meer fructaangevaarlijk is, maar éxtra gevaarlijk in het licht van AM.

De andere wei, daar staat het gras zo dat dat wel prima kan om Fálki en Donna 's nachts op te laten als de nachttemp. 5 graden of meer is (die kunnen beter tegen wat fructaan en tegen aardig wat kilo's bij elkaar grazen dan de rest). Maar voor de ezels en shet Joris is die wei taboe (zeker als het langer is dan een uurtje of zo); véél te veel gras voor hun..

Maar juist 's nachts is het gevaar op AM besmetting groter dan overdag; dus om die reden staan Fálki en Donna op dit moment niet in die wei te grazen, maar lopen ze nu met Joris in de paddock bij de (inloop)stallen, met hooi.

Ook in andere opzichten zijn een aantal dingen die zorgen voor fructaangevaar juist tegengesteld aan de omstandigheden die zorgen voor AM-gevaar . Bijv. nachtvorst en dan overdag stralende zon = veel fructaangevaar en weinig AM gevaar. En andersom geldt het ook: bewolkt weer met regen en 's nachts tussen de 5 en 10 graden is fructaanveilig, maar juist AM-gevaarlijk.

Onze ezels staan altijd al, zomer en winter, 's nachts in hun eigen paddock met inloopstal. Maar overdag lopen daar onze twee varkens... En de ezels en varkens samen is géén succes (zucht).

En o ja, al onze weides zijn verzuurd (hebben een te lage PH). Ik had dus beter moeten bemesten (kalk), veel efficienter mest moeten weghalen en eerder een PP moeten bouwen. Maar ja, da's een typisch geval van achteraf een koe in z'n kont kunnen kijken. Shit.

Ik moet nog even de opties en de gevaren/risico's rustig op een rijtje zetten (ik ben nu niet rustig, ik ben heel ongerust). Maar ik denk dat het er op neerkomt dat onze paarden niet meer de wei opgaan, totdat de nachttemp. 10 graden of meer is. Ondertussen bemesten (maar het duurt wel even voordat dat een goed effect heeft op de bodem), en een PP aanleggen. Nou, heb ik genoeg te doen de komende tijd . En waar de paarden en ezels en varkens dán moeten lopen zonder dat ze elkaar letterlijk de hersens in slaan; dat weet ik nog niet. Misschien kan volgende week een loonwerker de kort-afgegraasde wei volledig omploegen, bemesten met vloeibare magnesium/kalk en daarna egaliseren. Niet ideaal, maar wel de snelste manier om zsm méér ruimte te hebben om m'n paarden op zand te laten lopen. En het gras dat dan uiteindelijk weer opkomt groeit dan op minder verzuurde grond.

Hoe zit 't qua zorgen bij andere forumdeelnemers? En qua omstandigheden (risicofactoren zoals ph van de weide, en hebben jullie voldoende paddocks of, zoals ik, vooral kort afgegraasd grasland)?

Ik hoop voor álle paarden en hun eigenaren dat deze kl*te ziekte zsm bestreden kan worden.

Karen

Ik heb hetzelfde probleem; ik kan al een tijdje (een kleine week, ongeveer?) geen reacties meer toevoegen bij foto's of advertenties.

Karen

Karen Koomans schreef op zaterdag 8 mei 2010, 1:46:



Hoe zit 't qua zorgen bij andere forumdeelnemers? En qua omstandigheden (risicofactoren zoals ph van de weide, en hebben jullie voldoende paddocks of, zoals ik, vooral kort afgegraasd grasland)?

Als deze onderzoekers gelijk hebben, wordt AM dus veroorzaakt door een bacterie.
Die ook nog overal voorkomt, zeker in de aarde. Het is dezelfde familie bacteriën die o.a. Tetanus en botulisme veroorzaken. Althans: de toxinen die ze aanmaken.

Tsja... zorgen. Zou ik nog in NL wonen, op leemgrond, verzuurd, bende's eikenblad in het land... meestal kort afgegraasd.... zou ik nu niet zo lekker slapen denk ik.
Zou me wel zorgen maken.
Bij onze blauwe buren loopt er een topic over:

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=11&t=1283637&hilit=atypische+myopathie

En als je Googled kom je voldoende info tegen. Blijkt ook dat deze aandoening toch al langer bekend is.

Wil.

Maria Delavega schreef op vrijdag 7 mei 2010, 22:57:



In dit geval zou je paard zich aan de buitenzijde verkorten, lijkt mij niet kloppen op een volte. Buitenzijde is altijd de lange gestrekte zijde.De binnenheup komt juist naar voren omdat dát de korte zijde van je paard is op een volte.


Niet echt dus...probeer het maar een uit.

Yep dat klopt, en klopt dus niet

Hoe 'zeg' jij dat dan? Als je in je rijrichting kijkt bij het afwenden dan gaat toch je buitenheup automatisch naar achteren...en je buitenschouder naar voren, net als bij het paard?

Om dat gevoel te krijgen moet je zelf gewoon even een volte lopen en dan weet je hoe het zit en hoe je moet zitten.
Ga eerst maar ééns gewoon recht staan (zitten op beide zitbeenknobbels). Draai dan je buitenheup maar naar voren (linker heup bij volte naar rechts zgn. linkszit) en loop in die houding de rechter volte. Gáát dat makkelijk?
Draai daarna op dezelfde rechter volte, je binnenheup eens naar voren (rechter heup zgn. rechtszit) en loop weer een volte.
Wat gaat makkelijker?
Je kan het ook op de handen en knieën proberen, dan weet je ook gelijk hoe de positie van je schouders moet zijn en hoe je paard op de volte inbuigt.

Pff, het is net of ik het wel ff weet allemaal, maar ik ben hier toevallig ook mee bezig op dit moment en dat rondjes lopen met de linkszit en rechtszit heb ik van Marijke de Jong geleerd hoor. Dus het is gewoon even een goede oefening voor mijzelf om de theorie nog eens door te nemen op deze manier.

Wil schreef op zaterdag 8 mei 2010, 2:20:


Vooral via Bokt krijg ik het één en ander mee...

Ik vind het griezelig, zoals meer van dit soort dingen, maar probeer mij er niet te veel door te laten leiden en het zelfs een beetje 'links te laten liggen'.
Ik geloof niet dat ik er op het moment erg veel aan kan doen, dus dan zou ik me gek lopen maken 'voor niets'.
Dit soort zaken zijn heel erg rot, maar ik hoop altijd gewoon maar dat het aan mij voorbij trekt, hoe rot ook...

Ik denk dat je zo realistisch mogelijk moet blijven... De kans dat je paard am krijgt is niet zo heel erg groot. Het rotte is vooral dat je er weinig aan kunt doen, en dat boezemt angst in... Maar om nu voor al die rotziektes zoveel schrik te hebben... Nee, da's paniek...
Daar wil ik niet aan meedoen...

Weet je wat het is, je kunt het haast nooit goeddoen. Oppassen met fructaan, niet oppassen met fructaan, enz. Het moet wel reëel blijven. Ik kan mijn pony ook echt niet steeds verhuizen van paddock naar land en omgekeerd. En dat wil ik niet ook...

Maar het lijkt me hard, heel hard, om je paard zo te verliezen. Heel veel sterkte...

Merel Stoffers schreef op zaterdag 8 mei 2010, 0:30:


Goeie woorden, vind ik, Merel! Ik sluit me er graag bij aan (en voeg er m'n persoonlijke visie aan toe).

Voor de duidelijkheid (dat schrijft Merel eigenlijk ook al, maar toch...): ik vind Eddy de kampioen ongenuanceerd zijn en keihard afkraken, maar hij is niet de énige die dat vaak of soms doet.

Eddy op het fórum bedoel ik, vanzelfsprekend. Want op basis van de vele getuigen geloof ik dat "Eddy in 't wild" veel sympathieker is dan dat ik op basis van alleen de forumberichten zou denken. En dat Eddy rete-goed is met paarden, qua trainen, daar twijfelt volgens mij niemand over, op dit forum.

Nu, laat ik voor mezelf spreken: IK twijfel daar niet over. En ik twijfel er ook niet over dat Eddy een héél groot hart heeft voor paarden. Als het gaat over voeding en gezondheid, dan heb ik wel wat twijfels t.a.v. Eddy's kennis/kunde. Dat is best hard om te zeggen, aan de andere kant wél eerlijk . Ik heb die twijfels toch al eens laten doorschemeren, en dan is er eerlijk/duidelijk over zijn eigenlijk beter - hoop ik.
Ik hoop Eddy dat je dit niet meteen opvat als een zware belediging. Ik kan er ook náást zitten. Ik zeg daarom niet dat ik zéker weet dat je op dat punt soms tekortschiet, maar op basis van verschillende forumdraden heb ik twijfels daarover. Als je daar *prijs op stelt* wil ik dat natuurlijk best toelichten, hoe ik daarbij kom.

Maar goed, zo heeft iedereen zijn minder sterke punt, denk ik. Mijn minder sterke punten zijn rijden en léf hebben met rijden. Vroeger heb ik tot in de Z-dressuur gereden, maar op een manier die ik nu nooit meer zou willen (kopsjorren met bit, sporen). En vroeger had ik zoveel lef dat ik - terugkijkend - niet snap dat ik nooit een vreselijk ongeval heb gehad. Ik klom met veel bravour op zo'n beetje élk paard.
Maar ja, dat was vroeger. NU is lef óp een paard m'n sterke punt niet meer; integendeel. En rijden ook niet; vooral omdat het lastig rijden is als je (door ziekte van Lyme) vaak zere spieren en gewrichten hebt, soms een gestoorde motoriek, en als het tegen zit van je paard afdondert met een epilepsie aanval. De ervaringen met epilepsie in combinatie met paardrijden is één van de belangrijkste oorzaken dat ik weinig lef meer heb, met paardrijden. En ach, ik zal ook wel gewoon een "oud wijf' worden hoor, dat zal ook best meespelen ! De mate van "bravoure" die ik had als tiener/begin twintiger, die zou waarschijnlijk ook grotendeels weg zijn, lós van mijn ziekte.
Of ik met de methodes die ik nú voorsta, nog steeds een paard tot Z-dressuur zou kunnen rijden, als ik niet ziek was, dat weet ik niet. Ik zou het graag proberen - hoewel dressuur niet meer in dezelfde mate als vroeger mijn belangstelling heeft - maar dat proberen behoort domweg niet meer tot m'n mogelijkheden.

Ik zeg de dingen over mijn ziek zijn niet om zielig te doen; ik voel mij op veruit de meeste dagen een werkelijk gelukkig mens en beschouw mezelf dus niet als zielig. Ik zeg het om open te zijn (en ja, natuurlijk hoop ik dat door open te zijn mensen meer begripvol worden, voor zover ze dat nog niet waren). Dus ik vraag niet om medelijden, maar wel om wat meer begrip; met name van Eddy en van Anja.

Naast de Kampioen zijn er dus ook een aantal andere forumdeelnemers die in meer of mindere mate in mijn ogen soms te ongenuanceerd zijn. Het niet (altijd) respecteren dat er mensen zijn die dingen net even anders doen uit volle overtuiging, of die dingen nu nog anders doen omdat ze nog lerende/zoekende zijn.
Qua hoeven, of voeding, of gebruikte tuigage, of gymnastiseren, of trainingsmethode, castreren, houding/zit; eigenlijk bij álle onderwerpen die hier regelmatig langskomen wordt er nog al eens scherp veroordeeld; m.i. té scherp. Niet alleen door Eddy.

Natuurlijk zijn er ook mensen die zich aan míjn schrijfsels ergeren. Ik vind dat jammer/vervelend, maar in 't echte leven kan ook niet iedereen met iedereen opschieten, dat is nu eenmaal zo.
Ik doe serieus mijn best om geen mensen persoonlijk te kwetsen of te scherp te veroordelen; hoewel ik soms behoorlijk kritisch en eigenwijs kan zijn. Als ik dat tóch eens doe, te scherp, wijs me er dan op alsjeblieft (maar wel heel concreet graag ).

Karen

Afschuwelijk. Mijn medeleven, van harte....

Isabel van der Made schreef op zaterdag 8 mei 2010, 0:50:


Het kan verkeren zei Bredero

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 7 mei 2010, 23:37:

Ollanders zeggen geen oe ist.
Alles is dikke zever of brol Eddy, álles wat een ander schrijft.
Je zou als geen ander kunnen weten dat ik nóóít m'n bek hou als ik vind dat ik iets op moet merken. Al is degene die tegenover me staat 3 meter groot. Wil is ook zo'n tiepje, Pien, Ilona ook en zo zijn er nog veel meer hier.
Allemaal mensen die zich serieus afvragen: "Eddy, waarom nou?"
En nu zal ik maar alvast even bukken, want ik zal het wel weer over me uitgestort krijgen,
De opoes, extremisme, geldwolf ..... (hoewel dat laatste de laatste tijd wel mee valt, omdat je zelf een aardig -natuurlijk weer doorgeschoten- voorbeeld gaf wat werken op locatie eigenlijk zou moeten kosten. )

Ans Jondral schreef op zaterdag 8 mei 2010, 0:31:


Helemaal niet moeilijk. Ik pak Nancy gewoon uit de weide en ga een stukje met haar wandelen op het fietspad (langs de straat)

Ook al zou het maar 10 min. tot een kwartier zijn wat je dan doet. Heeft altijd waarde (volgens mij )

Ik begrijp je uitspraak dat je haar alleen maar los kunt krijgen door te rijden niet

van lennep schreef op vrijdag 7 mei 2010, 11:48:


Dank je!

Nancy leek vanmorgen weer ietsje soepeler te lopen toen ik haar in de weide deed met haar maatje Winsor. Nog wel iets kreupel, maar vlotter in haar algehele beweging.

Gistermiddag met haar aan de hand een klein wandelingetje gemaakt op het fietspad (± kwartier) Wil dat als het goed blijft gaan uitbreiden naar meer. Misschien eens kijken of ze tzt ook naast de fiets wil lopen.

Dat wandelen doen we al vaker, net als longeren of lange lijnen. In de weide loopt ze gemakkelijker dan in de bak (zand) Misschien omdat de weide harder aanvoelt?

Zit nu te twijfelen of ik de gekochte muesli laat staan of toch nog een handje blijf bijvoeren Paar bietenpulp korrels (geweekt) + tarwezemelen + scheutje lijnzaadolie blijf ik geven (bietenpulp kreeg ze al)

Isabel van der Made schreef op zaterdag 8 mei 2010, 0:50:


Zal ik ook wel doen hoor.
Maar dat heeft gewoon 0 effect. (Of ik zie het in ieder geval niet)
En ik leer zo'n dingen niet ff op een weekje. (Ik heb met zoiets toch echt wel behoorlijk wat tijd nodig.)
En ik weet dat Pête opstijft als ik haar niet af en toe aan't lopen zet. Gewoon stappen, doet daar niks aan.

Van een kwartiertje rechtuit wandelen wordt een paard niet los. En al helemaal niet een paard dat zijn lendenen vastzet en een ondefinieerbaar spierprobleem heeft. Het gaat niet om de kilometers, het gaat om gericht spiergebruik.
Lendenen maak je los met zijgangen, de dvd van Piet Bakker laat dat uitstekend zien. Vraag Cindy nog eens, Ans? Zij kan de combinatie massage/werk aan de hand aan je uitleggen. Piet Bakker vertelde mij de laatste keer dat vele blessures en stijfheden voorkomen zouden kunnen worden als men paardenhouders verplichtte om 2x per week de oefening tête-au-mûr ('schouderbuitenwaarts') uit te voeren.
Wordt ze losser naarmate ze langer aan het werk is?

En what about het lymfe-verhaal van Koen? Zit daar nog wat in, houd het eens tegen je voedingsvriendin aan?

Ik antwoord vanavond mensen. Ik moet nu de baas gaan verblijden met mijn aanwezigheid

groetjes
Ans