Frans Veldman schreef op woensdag 5 oktober 2011, 9:43:


De ontdekking dat 10 kg keukenzout (en toevallig is het goedkoopste aanbod ook het beste: zonder jodium, ijzer, koper, lood, zink, cadmium en antiklontermiddel) maar maximaal 2,50 incl. BTW hoeft te kosten was een terloopse.
Leg jij anders eens uit dan waarom al die likstenen, zelfs het goedkoopste aanbod van de verontreinigde akzo-zoutsteen, blijkbaar veel te duur zijn... gewoon marktmechanisme en hebberigheid parasiterend op onwetendheid en gemakszucht?
Ook de ontdekking dat Akzo wel degelijk een perfecte zuiver-zout-steen in het assortiment heeft maar die niet beschikbaar stelt voor de NL markt was een terloopse. Vindt jij dat niet eigenaardig dan?
Ik heb nu de indruk dat het hele zoutgedoe enorm gemanipuleerd wordt... maar mijn poownie-zout komt voortaan gewoon van de AH, of de Lidl, of Aldi o.i.d.


Ik snap niet dat jij niet snapt dat er een elementair "workflow" verschil is tussen:
1) iets wat alle paarden en pony's altijd en structureel in significante hoeveelheden tekort komen, de stof natrium, waar we dus zout (= natriumchloride = NaCl) voor beschikbaar stellen, en;
2) alle andere mogelijke tekorten die individueel en in uiteenlopende omstandigheden op kunnen treden.

Jij doet dus net alsof alle ponies ook een structureel gebrek hebben aan koper, zink en vooral magnesium... maar daar heb ik in 35 jaar voor pony's zorgen nog nooit praktisch last van gehad noch blijkt dat uit jouw eigen eerder opgestelde tabel. Ik ga toch geen steen voeren die zoals jij nu voorstelt voor 15-20% bestaat uit chemicaliën die geen NaCl zijn en die ze wrsch. niet extra nodig hebben?
Als labmetingen wel een tekort bij mijn pony's zouden vaststellen, dan nog zou ik het probleem (na een tijdelijke noodoplossing via suppletie in overleg met DA) aan de bron proberen aan te pakken dus via de fourage. Allemaal al uitgelegd.

Maar ik moet je wel bedanken dat je mij beter over het zoutsteengebeuren hebt doen nadenken.

muriel schreef op woensdag 5 oktober 2011, 13:03:

http://www.j-evs.com/article/S0737-0806%2811%2900074-8/abstract
Bedankt voor de tip en link! Artikel is opgeslagen; dáár hebben we mogelijk echt iets aan
Het volledige JEVS artikel kunnen jullie hier vinden:
http://nicholsequine.net/uploads/Psyllium_lowers_blood_glucose_and_insulin.pdf
Origineel van these staat hier:
http://etd.lib.montana.edu/etd/2010/peterson/PetersonJ0510.pdf


Ach, ik heb zolang PN bestaat al een fundamenteel meningsverschil met Frans over "gras = gras" ...
Zolang Frans geen interesse heeft iets meer over vegetatiekunde te leren zal dat wel zo blijven.
De basis van het vegetatiekunde-verhaal is toch echter best simpel: planten hebben mineralen in hun voedingsbodem nodig om die mineralen te kunnen bevatten. Zo levert iedere natuurlijke situatie ("gradiënt") een specifieke verzameling van natuurlijke verdelingen op, op grond waarvan een bepaalde plantensoort juist op die plaats het beste (of minder goed, of helemaal niet) wil groeien. Extreme voorbeelden daarvan zijn zinkviooltje (Viola calaminaria) dat zoals de naam al zegt kenmerkend is voor hoge zinkgehalten en beenbreek (Narthecium ossifragum) dat kenmerkend is voor zeer kalkarme omgeving.

Frans Veldman schreef op woensdag 5 oktober 2011, 12:01:


precies


niet de lever maar de milt is primair verantwoordelijk. Bij afbraak hemoglobine in de milt ontstaat bilirubine, dit komt in de bloedbaan en wordt weer uitgefilterd door de lever. Functioneerd de lever slecht, wordt je geel omdat er te veel bilirubine oftewel galkleurstof in je lichaam blijft.


er zijn geen ijzerhoudende restanten hemoglobine in de mest. Hemoglobine is afgebroken in heem, ijzer en globine. Heem wordt omgezet in stappen tot bilirubine. De verkleuring kan komen door aanraking met de zuurstof, of door uitdroging of verandering van de structuur van de buitenkant na het vallen. Kleur is toch weer een kwestie van weerkaatsing van licht?

e m kraak schreef op woensdag 5 oktober 2011, 13:53:


Ach, zo wordt het dan meer een politieke vraag: Waarom streven bedrijven naar winstmaximalisatie? Natuurlijk omdat ze ook willen overleven, belastingen moeten betalen, verlies maken op een aantal andere producten, etc.
Ik vind het knap als ze voor 2.50 Euro een steen van 10 kilo kunnen maken, die kunnen verpakken, en voor dat geld ook nog eens naar de afnemer kunnen transporteren, en o ja, ook nog eens belastingen van moeten betalen. Veel zal er dan niet overblijven dus waar doen ze het voor? Dat zal dan weer goed gemaakt moeten worden met de meeropbrengst van een "paardensteen".


Misschien dat in Duitsland een verplichting bestaat tot het aanbieden van een steen zonder sporenelementen en dat ze daar dan maar schoorvoetend en met verlies aan voldoen, maar dat ze in Nederland er geen zin in hebben? Of misschien wordt die steen in Duitsland gemaakt maar kan het transport naar Nederland voor die 2.50 Euro er echt niet meer vanaf?


Ik kan me er al lang niet meer druk over maken hoor! Auto's zijn in Duitsland goedkoper, laptops zijn in Singapore goedkoper, CD's zijn in Amerika goedkoper, en voor zout kun je blijkbaar ook beter ergens anders gaan shoppen. Een globale wereldeconomie waarin alles overal even goedkoop is heeft zijn voordelen maar vergeet niet dat de andere kant van de medaille is dat de uitkeringen dan naar hetzelfde niveau moeten als gemiddeld over de rest van de aarde.


Pas maar op dat er geen Jodium in zit.


Ik geef ze toch ook geen gedemineraliseerd water omdat ik met water verstrekken alleen maar in de H2O-behoefte wil voorzien? Zelfs al had ik hier een bron waar zuiver water (lees: gedemineraliseerd water) uit kwam dan zou ik het ze nog niet geven, domweg omdat mineralen van nature nou eenmaal in water thuishoren en ik het mijn paarden dus ook op die manier wil aanbieden. Denk jij daar anders over? Waarom zou er dan ineens voor likstenen een argumentatie moeten gelden?


Moet je ineens in plaats van gras voor bietenpulp, luzerne en zemelen kiezen, dan zie je dat bij sommige combinaties arbeid en gewicht zink toch echt zinkt...


Dat is de bedoeling ook van de discussie. Omgekeerd geldt hetzelfde.

Frans

e m kraak schreef op woensdag 5 oktober 2011, 13:54:


Flauw.


Daar ben ik het toch nooit mee oneens geweest?

Het enige waar ik zo nu en dan bezwaar tegen maak is het idee dat gras enorm varierend is afhankelijk van de ondergrond. Terwijl ik zeg dat dit wel redelijk meevalt, omdat als er een tekort aan iets is je dit niet lineair kan doortrekken naar het gewas, maar dat je gewoon minder gewas krijgt net zoveel als de mineralen toelaten.

Om het maar weer eens over bananen te hebben:
Bananen bevatten veel magnesium.
En wat krijg je als de grond heel weinig magnesium bevat? Bananen met weinig magnesium? Nee dus: je krijgt gewoon weinig bananen (die dan nog steeds per stuk veel magnesium bevatten). Bananen zijn ook altijd geel, en altijd krom, en smaken ook altijd naar banaan, ongeacht de bodemgesteldheid. Is de bodem echt ongeschikt dan krijg je gewoon geen bananen. Kortom: een banaan is alijd een banaan, de ondergrond doet er minder toe dan je zou verwachten.

Voor gras kun je hetzelfde redeneren: Gras is (in grote lijnen) altijd gras, als er tekorten in de bodem zitten krijg je gewoon minder gras.


Dan zijn we het toch gewoon eens met elkaar?
Dus bevatten zinkviooltjes altijd veel zink, ongeacht de ondergrond. Als er te weinig zink in de grond zit dan krijg je gewoon minder (of geen) zinkviooltjes. Een zinkviooltje blijft een zinkviooltje.

En uiteraard is er wel een bepaalde variatie mogelijk binnen een bepaalde bandbreedte, dat heb ik ook nooit ontkend.

Frans

Nu het hier toch voorbijkomt: ik ben ook geinteresseerd in Psyllium. Ik bestel nu bij de paardendrogist Psyllium husk, sinds ik ipv. de houtsnipperbodem gewoon zand heb liggen maak ik me daar wel zorgen om. Ik zie er geen zand uitkomen - is dat omdat het in de paarden blijft zitten, of omdat ze weinig zand opnemen? Geen idee. Dus geef ik af en toe vlozaad. Er is nogal verschil in prijzen, sommige hebben ook weer suikers toegevoegd ed. Dus dat zou in doordachte vorm ook niet misstaan in jullie webshop!

joop schreef op dinsdag 4 oktober 2011, 10:31:


Yep, ik vind het soms ook onbegrijpelijk. Niet alleen met hooi of voordroog, ook met gras. OK, mestplekken daar eten ze niet , maar daarbuiten is er ook nog een heel verschil met stukjes die tot aan de grond afgekloven worden en andere die echt halflang blijven.

Nu, het is ook maar bij relatieve overvloed dat dit speelt. Als mijn paarden 's winters geen gras meer hebben dan kan ik nog wel zien of een portie voordrrog meer of minder lekker is, maar het wordt uiteindelijk evengoed opgegeten - er is niets anders. Het enige wat ze expliciet laten liggen is beschimmeld spul, als ik een schimmelrand niet zelf gezien heb.

Frans Veldman schreef op woensdag 5 oktober 2011, 14:39:


Wat jij steeds negeert is dat er, alleen al in NL, dik over de 100 soorten gras groeien, floristisch dus, minus exoten en garden-(escapes). Net als de zinkviooltjes en beenbreek kun je aan de soorten gras die ergens groeien afleiden hoe het milieu aldaar ongeveer in elkaar moet zitten. Sommige soorten gras zijn uiteraard meer kieskeurig over waar het wil groeien dan andere.

Je zou helemaal gelijk hebben als je zou zeggen "engels raaigras = engels raaigras" i.p.v "gras = gras"
Het is al de tigste keer dat ik dit op PN tiep.

Het huidige probleem heet biodiversiteit-verarming met als extreem "monocultuur".
Minder extreem dan de monocultuur van het grasland van mijn buurman koeienboer is de toch aanmerkelijke verarming van duurzaam grasland. Dat had enige tijd terug over de 100 plantensoorten, nu nog maar een stuk of 10, 20... de reikwijdte (prima dicteewoord) ervan is duidelijk nog totaal maatschappelijk niet doorgedrongen.
Ik doe niet voor niets ieder jaar weer mijn stinkende best iets fatsoenlijks te vreten te vinden voor mijn ponies! Op een "boerenwei" in NL lukt dat gegarandeerd niet meer


Waarom ga je eigenlijk geen zinkviooltjes verkopen aan de ponyhouders met een zinktekort? En bananen voor magnesium?
Toch meen ik de achtergrond ervan wel serieus. Ik zie veel meer in (toevallig duikt dat net op - vanavond heb ik wat te lezen ) psyllium-research dan in een integraal verstrekken van MgO als het over magnesium en insulinegevoeligheid moet gaan.

Ennuhhhhh....... Zit het lievelingsvoedsel van Els, salamipizza met veel olijven, al in je calculator? En wat doet een kom pinot grigio om het door te spoelen?

e m kraak schreef op vrijdag 30 september 2011, 11:57:

Ik heb inmiddels het e.e.a. gelezen over dat pentobarbituraat. Ik zal ff een stukje plakken:
" Pentobarbital behoort farmacologisch tot de groep van de euthanatica, middelen die een pijnloze dood zonder onnodige angst of stress moeten veroorzaken. Pentobarbital voldoet grotendeels aan deze eisen. Intraveneuze toediening van hoge doses pentobarbital leidt snel en zonder bijverschijnselen tot coma en uitval van centrale ademhalingscentra en vasomotorische centra. Na toediening kan er gedurende enkele minuten nog cardiovasculaire activiteit aanwezig zijn. Perivasculaire toediening kan tot gevolg hebben dat de dood laat of helemaal niet intreedt. Bij geagiteerde dieren en dieren met pijn kan het zinvol zijn het dier te sederen alvorens pentobarbital wordt toegediend."

Ik neem aan dat het euthanaseren altijd intraveneus gedaan wordt toch? En dus niet perivasculair?
Weet je toevallig ook waarom er soms toch wordt aangeraden om geagiteerde dieren en dieren met pijn vooraf te sederen?
Ik zou willen dat ik dierengeneeskunde had gestudeerd .

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op woensdag 5 oktober 2011, 16:15:

Hmmm... geen diergeneeskunde, maar toch wat medisch geschoold hier. Het enige wat ik me zo kan voorstellen is dat het bij een geagiteerd dier niet zomaar lukt om goed een infuus te plaatsen. Als je dan wel nog een tube pasta kan toedienen of een intramusculaire spuit zetten (in de spier, dus niet zo'n nauwkeurigheid nodig als bij een bloedvat aanprikken) dan doe je dat eerst tot het dier rustig genoeg is dat de ader kan aangeprikt worden en een infuus mooi bevestigd. Zoiets?

Nuttig topic trouwens. Ik zeg wel al een tijd dat de paarden naar mijn vriendinnen moeten gaan maar heb daar niks voor geregeld, laat staan een som geld voor opzij gezet. Moet ik misschien eens gaan doen.

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 5 oktober 2011, 15:34:


Hier eten ze gras dat onder de bomen groeit niet graag. dat wordt nu mondjesmaat naar binnen gewerkt omdat de rest nu erg kort staat op het stuk waar ze nu staan.
Qua hooi is het erger, en ja, zelfs in de winter wanneer ze echt wel hongeriger zijn. Player vertikt te eten als het niet "lekker" is en wanneer ik van mijn hart een steen maak en het keer op keer terug aanbied - zoverre dat het niet ondergepist is oid
houdt ze stug vol. Ze eet dan zo weinig dat ik ze gewonn zie vermageren. Ze heeft een snelwerkend metabolisme en heeft veel eten (hooi) nodig om mooi op gewicht te blijven.
Ik vind het vreselijk als haar ribben te zien zijn. Ze valt dan achter haar ribben dan zo lelijk in, bah
Dus nu heb ik er blijkbaar twee zo
Nazyra heeft wel meer reserve en komt ook met minder toe , voor haar is die kieskeurigheid niet iets waar ik me druk in hoef te maken
.
Elk paard heeft recht op een staart

Unartica schreef op woensdag 5 oktober 2011, 16:15:


Lijkt mij wel


Ik neem aan dat dit vanwege praktische redenen kan zijn; het valt niet mee het juiste bloedvat goed te prikken als de patient onvoldoende meewerkt.
Ik heb echter ook gelezen dat sedatie afgeraden wordt omdat het sedeermiddel ongewenste invloed heeft op de werking.
Ik ben ook geen DA of farmacoloog en weet niet precies hoe dat in elkaar steekt. Zover mijn ervaring reikt is niet apart vooraf gesedeerd.

Over euthanasie bij het paard: schieten klinkt op zich ook wel goed en snel als ik het zo lees (geen eigen ervaring), maar kan de dierenarts dat ook? Want ik vind het zelf geen optie om met mijn zieke dier naar en slachthuis te rijden, en dan nog, ze zijn alledrie ofiicieel als 'niet voor de slacht' ingeschreven dus ik vermoed dat ze me daar niet eens willen.
Ik hoop het nog in geen jaren in de praktijk te moeten zien, maar twee van de drie zijn natuurlijk wel de twintig gepasseerd intussen.

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 5 oktober 2011, 16:31:


Ik denk dat dat inderdaad de reden is.
Carmen had zodanig veel pijn, ze zou waarschijnlijk panikeren. na haar eerste sedatie voelde ik haar helemaal rustig worden in mijn handen. Ze zette haar 4 benen wel wijd om niet te vallen maar we hebben haar zachtjes kunnen omduwen en opvangen zodat ze vrij normaal is komen te liggen, ze is niet hard neergevallen. Daarna is ze aangeprikt in haar ader onder narcose gebracht en pas als ze sliep is via dezelfde weg het euthanasie middel toegediend.
Ik weet niet welke middelen er zijn gebruikt, ik ga dat nu wel eens navragen als ik haar nog eens zie, Katrien.
Wil het eigenlijk graag weten met het oog op onvermijdelijke dingen die ooit gaan komen....

e m kraak schreef op vrijdag 30 september 2011, 11:57:


Juist... Dat doet me denken, waar is jouw avatar eigenlijk gebleven?

Owkeeee ik snap em beter nu.
Zo zie je maar weer hoe perceptie kleurt. Ik ken Rachael namelijk wel, en weet dat ze een hele lieve meid is die heel veel van haar paard houdt. Zij kan er ook niet aan doen dat ze eens een professionele filmploeg op haar dak kreeg.
Zij was zo'n meisje die helemaal in de ban was van de film 'the Black Stallion', waar het jongetje met die prachtige arabische hengst over het strand galoppeert... dus toen ze een arabier gratis kon krijgen was ze meteen verkocht. Alleen bleek toen natuurlijk waarom hij gratis was: geen land mee te bezeilen. Dat ze zoveel jaar later een dusdanige band met hem heeft opgebouwd dat haar meisjesdroom eigenlijk uitkomt vind ik toch wel mooi. Maar kijk, mijn perceptie is natuurlijk ook gekleurd!