Ineke Klootwijk schreef op vrijdag, 20 mei 2005, 9:29:
>> 
>> Weet je, Elke,  en ook Ineke, het is jammer dat het
>> Westernrijden toch vaak weer in een kwaad daglicht wordt gezet. 

> doordat de paarden langer meegaan. (Als men dan toch commercieel
 > wil denken).
 > 
 > Ineke
Voor  mij heeft  het  allemaal  te maken  met  status  en het  negeren  van het  wezen waar  je  op  zit.
De  prestatiementaliteit  die  in  ieder  mens  zit  en die  bij  kleine  kindertjes  op  maneges  al  wordt  uitgebuit zorgt  ervoor  dat  het  paard  ondergeschikt  is. 
Voordat  ik  me werkelijk  overgaf  aan  een instructeur heb  ik  vier  maneges in  de  buurt bekeken en ben  er  hard weggelopen. Uiteindelijk ben ik  gaan lessen  bij iemand  die  me de  minste problemen  met  mijn gevoel  gaf.
Niet  dat  ik  het  er  altijd  mee  eens  was dus  he. Er  gebeurden  nog  dingen waarvan ik dacht  van: "zal ik  dat  jou  es flikken" Ik  weet  ook  zeker, (omdat  ik  nooit te beroerd  ben om mijn  mening te  geven  :) ),  ze  zich aangepast  hebben aan mij.  
Want  het  gekke  is,  iedereen  weet  wel ineens precies  wat je  bedoelt als  je ergens  een opmerking  over  maakt.
Voor  mij  vallen bepaalde  dingen  gewooon  af,  niet  dat  mijn paard nou  maar  altijd  kan doen  wat  ie wil,  maar  dat  mag  mijn  hond  ook  niet. Maar alles  waar  schoppen  en trekken in de  mond  mee te  maken heeft  weiger  ik  te  doen. 
Uiteindelijk  heb ik  via  het  boek "True horsemanship  through  feel" (Hoewel  ik  het  ook  met  de  schrijver Bill Dorrance , niet altijd  eens  ben) toch  een rij en  grondwerkmanier  gevonden  waar  ik  mee uit de  voeten  kon. 
Toen later  het  clikkeren  daar  nog  bij  kwam,  waarbij  de  grootste  druk   de  mate  waarin  je  paard wil  werken  voor  een  beloning kan zijn, verwacht  ik ook  op  lange  termijn een  mix  van  manieren  gevonden  te hebben waaraan ik  mijn  paard, als dier, waar  ik  verantwoording voor  draag, wil  blootstellen.
Ik  heb  het  al  eens  tegen  Pien  gezegd dat ik  wou  dat  ik  eerder  geweten had  welk  werk  zij  doet,  ik geloof  echt  dat  het  me  dan  de reis, 2 uur heen  en 2  uur  terug, waard  geweest  was  om  met  haar samen  te  werken  naar  beter  leren  rijden. 
Misschien komt  het  er  ooit  nog  eens  van.
Piet