Spirit schreef op maandag, 13 juni 2005, 9:46:


Zo te horen was de eerste cursus een geslaagde dag. Gefeliciteerd dus! Het blijft altijd wat eng om je geesteskind aan anderen toe te vertrouwen maar hoewel ik zelf niet aanwezig was heb ik er alle vertrouwen in dat de cursus even volledig en compleet is uitgevoerd als bij ons.


Ook hier was bij de cursussen van de afgelopen dagen weer de verbijstering van de cursisten goed waarneembaar. Je hoeft geen expert te zijn om te kunnen zien wat er aan de slachthoeven gedaan had moeten worden. Het meest schrijnende is dat we die hoeven niet met opzet uitzoeken maar dat we juist ons best doen om zoveel mogelijk normale hoeven te verzamelen, want daar hebben de cursisten het meeste aan.


Aan de hoeven is het gemiddelde geduld van de paardeneigenaar af te meten. Dat is in geval van hoefbevangenheid zo'n 3 tot 6 maanden, terwijl je ongeveer 9 maanden moet wachten voor dat het paard pas weer normaal "gebruikt" kan worden. Na 3 tot 6 maanden gaat het paard dus naar de slacht, terwijl met 3 maanden meer geduld het paard genezen zou zijn. Laten we dus ons best doen om zoveel mogelijk mensen bewust te maken van wat er gaande is.

Groeten en gefeliciteerd,
Frans

Felicia Lobo schreef op maandag, 13 juni 2005, 11:10:


Door wie?


Is de hoefkatrolontsteking officieel door een dierenarts gediagnosticeerd? Zijn er foto's gemaakt?


Tsja, dat ze pijn heeft verbaast me niks. Je paard is net van de ijzers af begrijp ik en vervolgens (hopelijk) behoorlijk bekapt. Dat betekent dat na jaren (?) de doorbloeding in de hoef nu op gang komt en dat je paard nu kan voelen wat er allemaal loos is in haar hoeven. Heeft degene die je paard bekapt heeft je hier niet voor gewaarschuwd?


En de rest van de dag? Ze staat toch niet op stal hoop ik? Want in dat geval kan het op gang brengen van het hoefmechanisme potentieel meer kwaad dan goed doen. Natuurlijk bekappen gaat niet slechts over de hoeven maar is een integrale aanpak waarbij natuurlijke leefomstandigheden een vereiste zijn. Als het paard niet 24 uur per dag kan bewegen (en ook daadwerkelijk beweegt) is genezing nauwelijks mogelijk. Ziekte en zelfs dood als gevolg van metabolische overbelasting behoren dan echter wel tot de mogelijkheden.


Het is heel spijtig maar een feit dat verandering in het lijf eigenlijk altijd gepaard gaat met pijn. De kunst is om de pijn tot een voor het paard hanteerbaar niveau te beperken, en er voor te zorgen dat de verandering zo snel mogelijk verloopt zodat de pijn zo kort mogelijk duurt. Dat is althans mijn mening.


Stal? Oh o . . .


Had ze dikke benen? Hoe weet je dat het de harde ondergrond was waar ze bang voor was? Wij mensen hebben erg de neiging allerlei zaken voor onze dieren in te vullen. Da's vaak niet zo'n goed idee.


Ik heb enige ervaring met hoefbevangenheid en hoefkatrol en meer ervaring met paarden die gevoelig lopen. Maar in principe is het de taak van je bekapper om dit samen met jou aan te pakken.

Succes er mee!

Met vriendelijke groeten,
drs. Karen Drost SHP

Spirithorses schreef op maandag, 13 juni 2005, 12:10:


En dan ben je 5 jaar ouder

Felicia Lobo schreef op maandag, 13 juni 2005, 11:10:


Hallo,

een hoefbevangen paardje moet je niet in één dag willen genezen, dat kan de beste dierenarts ook niet. Mijn ervaring met hoefbevangen paarden is dat je ze inderdaad moet kappen in een natuurlijke vorm, maar (en nu heb je een kapper nodig die weet wat hij doet) je moet er een zodanige roll in raspen, dat er net druppeltjes vocht uit de hoefwand beginnen te parelen. Dat lijkt nogal drastisch en pijnlijk, maar het is kiezen tussen twee kwaden. Enerzijds is er kans op het kantelen van het hoefbeen (en dat overleeft ie misschien niet), anderzijds heeft ie tijdelijk pijn, maar dan haal je ook de inwendige druk uit zijn hoeven (en dat moet). Nu heb je de samenwerking nodig van én je dierenarts én je hoefsmid (of jijzelf, als je dat kan). De hoefverzorger zorgt voor de vorm van de hoef zodat het beentje niet kantelt, de dierenarts moet het paard ontstekingsremmers, bloedverdunners en pijnstillers geven.
De medicijnen heeft het paard zeker 10 dagen nodig, vooral de pijnstillers. Je doet er goed aan om het paardje tot over zijn kogels in het water te zetten; Dat koelt af, en verlicht de pijn. Verder is het nodig om elke 10 dagen te laten raspen.

Maar nu heb jij nog het extra probleem dat er ook hoefkatrolontsteking in het spel is, en hier moet je normaal anders op reageren. Namelijk de hoef moet achteraan wat hoger gezet worden. En als het paard geen pijn meer heeft, kan je dan de hielen weer wat laten zakken.

Ik denk dat het een lange weg wordt, maar als je hoefverzorger en je dierenarts willen samnwerken, dan moet het lukken.

Veel succes.

Hoefsmid Rik

Hoefsmid Rik schreef op maandag, 13 juni 2005, 13:16:


Beste Rik, de schrijfster heeft het niet over een hoefbevangen paardje maar over een paard dat *in het verleden* hoefbevangen is geweest.


Kantelen van het hoefbeen is iets dat per definitie voorkomt bij hoefbevangenheid maar dat met een natuurlijke bekapping wel degelijk oplosbaar is.


Wij zijn van mening dat die medicijnen niet alleen overbodig zijn maar de genezing ook nog eens vertragen. Het enige dat je kan geven is bute, maar dat heeft volgens recente onderzoeken als neveneffect dat het de witte lijn vatbaarder maakt voor infecties dus dat is eigenlijk ook al geen goed idee.


Hier zijn wij falikant op tegen. De hielen hoger zetten bij hoefkatrolontsteking is volledig achterhaald en uiterst schadelijk. Wat nog erger is is dat het bij hoefbevangenheid volledig contraproductief is en de kans op hoefbeenperforatie e.d. enorm verhoogt. Ik vind dit een onverantwoord advies.
Als je graag de weg van "natuurlijk bekapper" opgaat zou ik je willen aanraden om je eerst eens te verdiepen in de enorme hoeveelheid literatuur die op dit gebied voorhanden is. Of je nu de boeken van Strasser, Jaime Jackson, of wie dan ook leest, kun je zien dat die het over bovenstaande punten unaniem eens zijn. Ook op deze website wordt uitgebreid uitgelegd hoe te handelen bij hoefkatrolontsteking en hoefbevangenheid.

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef op maandag, 13 juni 2005, 12:10:


Niks schrijven over m'n petekind he, of dorst je Bay niet mee te nemen ? :)

Karen Drost schreef op maandag, 13 juni 2005, 12:32:


Hai Karen
Ik heb je homepage gekeken en kan niet anders zeggen dan: hmm, zeer interessant. Mooie duidelijke site. Uitgebreid ook. Maar de link www.horsemanship.org doet het niet??
Wat is nou precies het verschil tussen de strasser methode en natuurlijk bekappen? Ben ik erg benieuwd naar.
groetjes, trea

Spirit schreef op maandag, 13 juni 2005, 11:36:


Hoi,

Even voor de duidelijkheid, een kwartierboogje kun je toch alleen maken als er ook een boogje in zool zit?

groetjes Lilian

trea hoex schreef op maandag, 13 juni 2005, 14:18:


Nou ja zeg, vanaf deze site doet de link het wel, terwijl ik vanaf Karen's site er niet op kan!! Computers...

Lilian Boon schreef :

Ja, klopt.
Maar ik kan vanuit hier niet zien of dat ook het geval is bij Bollie van Liesbeth, dus vandaar dat ik ernaar vroeg een foto te maken, dan wordt het zichtbaar.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Piet schreef :

Piet, I'm sorry to inform you, maar we vrezen dat Bay hoefkatrolontsteking
heeft. Ze kan nu echt niet mee.
Ik wil er best over schrijven, maar dan op HN, goed?

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Hoi Piet, tja ik begrijp niet dat het de vorige eigenaars nooit opgevallen is, maar Bay liep vanaf het begin dat we haar kregen, nu 2 maanden geleden, niet lekker.
(Ter info : We hebben Bay, onze 21 jarige Quarter gekregen via contacten die Piet heeft)

Ze had al de naam moeilijk te zijn bij het hoeven verzorgen.
Ook wij hebben onze handen vol aan haar te bekappen : Bay is absoluut van goede wil, daaraan ligt het niet. Ze is een heel erg lief paard met een enorme 'will to please' , maar ze kan gewoonweg niet op 1 voorbeen staan terwijl je het andere optilt.
Haar achterhoeven doen is overigens geen enkel probleem.

Voor zakt ze erdoor, daar kan ze niks aan doen, en ze heeft daarbij veel pijn aan.
Ze staat krom, en ze had giga ondergeschoven verzenen, dikke steunsels en lange tonen met een fikse scheur erin, die scheur heb je gezien toen we haar kwamen halen - weet je nog ?
Uiteraard is hij er nu uit aan het groeien.
Daaraan hebben we wel al verlichting kunnen brengen, maar het gaat in zeer langzame sessies, waarbij we haar hoeven eerst in natte handdoeken voorweken en haar op zachte ondergrond bekappen.

Ze loopt wisselend kreupel en goed. Dan weer echts, dan weer links.
Soms zie je haar door de wei rennen (energie heeft ze genoeg !) terwijl ze een uur later strompelt.

Doordat ze erg ondergeschoven verzenen had is ze denk ik, de toon meer gaan belasten. Ze is geen toonlander (meer?) want je ziet als ze aan komt lopen heel duidelijk dat ze 'omklapt' voor het neerzetten.
We willen binnenkort Wim een diagnose laten stellen en tot die tijd behandelen we haar hoeven alsof het Hoefkatrolonsteking]">HKO is.
Maar het komt wel goed hoor
Dus is ze voorlopig even kinder- wandelpaard, want dat doet ze fantastisch. Ze moet nou eenmaal blijven bewegen.
Geen betere leermerrie als Bay!

Groet, Pien
www.spirithorses.be

trea hoex schreef op maandag, 13 juni 2005, 14:18:


Dank je. In een niet zo heel grijs verleden was ik webdesigner. Dat was zeker een voordeel toen ik besloot het roer om te gooien en daar een passende website bij te publiceren.


Bekappen volgens de Strasser Methode is een vorm van natuurlijk bekappen. De overeenkomsten zijn groter dan de verschillen, laat ik dat voorop stellen.

Een belangrijk verschil in het bekappen is dat wij de steunsels dieper uitsnijden en ook wel aan de zool komen als dat nodig is. En dat vinden we bijna altijd nodig. Een te dikke zool belemmert namelijk de bewegingsmogelijkheden van de hoef en dus het hoefmechanisme.

Verder brengen wij geen mustang roll aan. Wat wel verschrikkelijk belangrijk is, is dat de kroonrand een hoek van 30 graden met de grond maakt. Want alleen als dat het geval is is het hoefbeen grondparallel. Dit is iets dat zeer nauw luistert en wordt opgemeten met een stuk plexiglas waarop de diverse hoeken e.d. staan aangegeven. Je kunt SHP's dus regelmatig op hun buik liggend naast een paard aantreffen om hun werk te controleren. De teen van een voorhoef moet een hoek van ca. 45 graden maken met de grond en die van de achterhoef ca. 55. Ook dat controleren we a.d.h.v. het plexiglas.

Vaak hebben hoeven als je er voor het eerst aan komt te vlakke teen-hoeken. Als je een 30-graden kroonrand hebt bereikt controleer je de teen-hoek. Is deze te vlak, dan rasp je de teen terug tot het punt waarop het afwikkelpunt zou liggen bij een correcte teen-hoek. Echter, i.t.t. de NB-ers, doe je dit in een rechte hoek t.o.v. de grond. Er wordt dus geen mustang roll gemaakt.

De reden hiertoe is de volgende: de mustang roll komt van nature voor op hoeven van wilde paarden die op (zeer) harde bodem leven. Onder die omstandigheden ontstaat de mustang roll geheel vanzelf als gevolg van slijtage. Onze paarden leven over het algemeen op veel zachtere grond (vaak zelfs op te zachte grond). Zou je bij zo'n paard een mustang roll aanbrengen, dan ontneem je hem een deel van zijn grip op zachte bodem. Als een paard een mustang roll nodig heeft, dan onstaat die vanzelf wel als gevolg van slijtage.

Een ander verschil is dat we een opleiding van een jaar volgen waarin we een heleboel leren over fysiologie en pathologie van m.n. de hoef, en dat we ieder jaar een "recertificatie" moeten doen om de titel SHP te mogen blijven voeren. Ook moeten we minimaal eens per 3 maanden een serie foto's opsturen naar Dr. Strasser zodat zij in de gaten kan houden of we ons werk nog wel goed doen. Daar staat tegenover dat we ook op ieder moment bij haar terecht kunnen met vragen. Vooral in de beginfase, als je nog niet zoveel ervaring hebt, is dat natuurlijk erg prettig.

Spirithorses schreef op maandag, 13 juni 2005, 12:10:


fantastisch Pien, een echt voorbeeld voor ons allen....

groeten,
Liesbet

Karen Drost schreef op maandag, 13 juni 2005, 14:52:


Oké, duidelijk

dank je, Trea