Naar mijn ervaring is er maar een oplossing voor JKK en dat is uitgraven met de hele wortelkluit. Iedere plant of rozet die hier opduikt halen we op die manier weg en tot nu toe hebben er niet meer dan tien per jaar.
Bij uittrekken blijven stukjes wortel achter en dat worden weer nieuwe planten. Bij afknippen van de bloemen gaat de plant weer opnieuw bloeien , Het is een tweejarige plant, maar als hij verhinderd wordt om zaad te maken leeft hij rustig een paar jaar langer.
Opnieuw inzaaien helpt ook niet omdat er altijd zaad in de grond zal blijven. Omploegen helpt daar niet aan of brengt juist oude zaadbanken naar boven zodat het probleem alleen maar groter wordt.
Er zit dus niet anders op dan uitgraven en als er veel zijn kost dat heel wat vrije uren.

Een andere manier is om het gras vaak af te maaien zodat de planten geen kans krijgen om groot te worden. Dit doen de koeienboeren hier. Bovendien gaat er veel drijfmest en kunstmest op hun percelen. Desondanks staan er toch soms JKK-planten. Maar voor een paardenweide is vaak maaien en veel bemesten geen optie.

Moniek

Hey Britt !! (en iedereen)

wij steken ook braafjes alles uit en ja, 9 van de 10 kraakt dat dan, dus idd wortel afgebroken, komt dus gewoon een nieuw plantje.
Wij hebben de indruk dat hoe meer we uitsteken (we doen dit nu zo'n 3 jaar), hoe meer er het jaar daarna terugstaan. zou dat kunnen? wij hebben ook zin om hiermee te stoppen, het wakkert precies alleen maar aan... (nu meer planten, dan toen er helemaal niets aan gedaan werd)

het eerste jaar hadden wij, net zoals Britt, hier en daar een geel plantje staan.... uitsteken en de vuilbak in en mee met het groot huisvuil.
Dit jaar hebben we in totaal al zo'n 4 grote kruiwagens vol planten uitgestoken. Ik weet er geen raad mee, dus leg ze in de winter-inloopstal (die nu als traktor garage, rommelkot dient) laat ze helemaal drogen, klop dan de kluiten aarde eraf en prop ze in een vuilzak.
er ligt nu weer een hele partij te drogen. Ik denk eraan om ze nu ook maar te verbranden, vuilzakken kosten teveel centjes en daarbij, komt het zaad dan niet alsnog in 'omloop', op de vuilnisbelt en van daar ... ???

het is dweilen met de kraan open, rondom ons zie je idd overal gele plantjes staan... ik ben er zeker van dat veel mensen het niet kennen en best leuk vinden, of er alleszinds niet de moeite voor doen het te bestrijden.

ivm Bofix, schiet me niet dood, maar wij gebruiken dat produktje bijna ieder jaar (met mate, we doen al 4 jaar met 1 grote bus), in het voorjaar, het bestrijd alles behalve gras. (al werkt het niet afdoende tegen boterbloemen, staat ook vermeld op de bijsluiter). op deze manier houden we een beetje de distels en zuring in bedwang... en krijgt het gras de kans om te groeien. Ook sproeien wij 1 keer per jaar (voorjaar) onder de draden van de omheining, anders moeten we om de 2 weken alles maaien, want groeit er vanalles tegen de onderste draad en hebben we teveel stroomverlies. (batterij apparaat kan dat niet aan.... )

de rest van het jaar, gebruiken we de zeis of de bosmaaier, of de tractor.... want uiteraard duiken netels en distels overal terug op. maaien en voeren aan de paarden.

groetjes, Katrien

Katrien, het lijkt een hopeloze strijd he?? Toch heb ik 'm gewonnen... het heeft me zowat vijf seizoenen gekost. Maar ik kroop zowat met 'n vergrootglas door (gelukkig slechts 1) weiland om ook alle zaailingen eruit te vissen.

Nog een tip voor onder je stroomdraden. Je kunt vrijwel overal gratis stoep- of grindtegels ophalen. Leg die, aansluitend, in een pad onder je stroomdraden en het gras groeit er nooit meer tegenaan. Klusje voor meerdere jaren, steeds een stukje, maar het lukt je wel.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Hallo Wil, da's eigenlijk een goede tip....
ik weet dat je veel gratis dals (zo noemt dat in België, stoeptegels) kunt krijgen her en der, als je de moeite neemt om gans de provincie ervoor af te rijden in je vrijë tijd met een remorqueske (= een boedelbak, niet? )
wij doen dit geregeld, maar we gebruiken die dan om verhardingen te maken aan de schuilstallen, een pad, een plek rond de hooiruiven....enz.

als dat allemaal klaar is, zal ik jouw tip in mijn achterhoofd houden.

voorlopig toch nog maar maaien en af en toe (max 1 x/jaar) sproeien. Heb nu Tony 23/24 apart staan (niet alleen) omwille van zijn uitbreken. min. 1uurtje per dag mag hij bij de rest, als wij er zijn om een oogje op hem te houden...
het voordeel hiervan is dat ik nu de stroom heb kunnen afkoppelen van de onderste (40cm) draden die voor Tony bedoeld waren. (en hem toch niet tegen houden, ) dus nu mag het gras onder de draden best wat groeien.

groetjes, Katrien

Is een beetje zonde van de centen, onze container word gewogen, we betalen per kilo
In een aparte composthoop, met ander tuin en keuken afval, vernietig je de zaden en breken de gifstoffen af.

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Nils Vellinga schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 21:35:


Aha, op die manier . In NL betaal je een vast bedrag per jaar per container; het maakt niet uit hoeveel er in je container(s) zit als hij wordt geleegd. Vuilnisbelten kennen we hier ook niet meer voor zover ik weet. Alles gaat rechtstreeks naar de vuilverbrandingsfabriek.

Karen

In Zeeland wordt alles toch gescheiden (plastic, papier, groen en rest.) en zoveel mogelijk hergebruikt, alleen restafval gaat deels naar de fabriek en deels(overschot?) hier bijna in de achtertuin op een grote stort.
Er zijn ook een aantal milieustraten waar grof afval gescheiden kan worden ingeleverd.
Vooral sinds de plastics ook apart kunnen heb ik echt haast nix meer voor de grootste grijze bak.

Marlies Sanders schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 22:06:


Ja, ook hier in Groningen, gelukkig. Maar JKK stop ik in de grijze container, zodat het naar de vuilverbranding gaat.

Overigens, ik vind JKK in de wei niet zo'n heel groot probleem. Ik steek het wel uit in de hoop dat het geen "plaag" wordt, maar de paarden en onze andere dieren zullen er echt niet van eten zolang er ook iets anders te knabbelen is. Als je hooi wint van het weiland, dán wordt het een ander verhaal natuurlijk.

grt,
Karen.