Piet schreef
> Knip....Iedereen is het erover eens dat een bit
> dient om lichte aanwijzingen te geven en dat hij het
> nodig heeft voor de aanleuning, er sporen zijn om een
> paard precieser te laten reageren en een zweep is er om
> even met het touwtje aan het uiteinde te kietelen.
> Ik vraag me daarom wel eens af hoe het toch komt dat
> ik zo vaak paarden gezien heb met ingescheurde
> mondhoeken, kapotte flanken en het kletsen van zwepen
> gehoord heb.
Ik vind wel dat er een verschil is, Piet, tussen een zweep als aanwijsstok, als de carrotstick, en sporen om lichte aanwijzingen te geven in plaats van je paard de lucht uit zijn longen te trappen.
Want een
bitloos hoofdstel kan net zo goed de neus beschadigen als je er te hard aan trekt, dus je kunt niet generaliseren.
Waar ik veel meer moeite mee heb is de kortzichtigheid van veel ruiters, de insnoerende neusriemen, het gehang aan teugels, getrap tegen ribben, het paard heel kort vasthouden (leiden) : vingers bijna aan het bit als je ernaast loopt, het plotselinge getrek bij aansingelen zodat alle lucht uit het paard geduwd wordt, denken dat je een paard de bocht om moet trekken ipv leiden, hetzelfde bij achteruit gaan, dat soort dingen.
Mensen die niet snappen dat paarden in een groep gelukkiger zijn, die alleen maar de modder zien, maar niet die bergen hooi en tevreden etende paarden.(Want het is vet balen als je je lespaard uit de blub moet halen....en hem vervolgens moet poetsen).
Ik zeg altijd : Een vies paard heeft plezier gehad met zijn vriendjes.
Wees blij dat ie dat kan!
Nu we het toch over NH hebben :
Dat is NH voor mij, geen geduw, geen getrek, maar nadenken bij wat je doet, en vooral :
Waarom je dingen zo doet, jezelf vragen stellen, open staan voor nieuwe zaken.
Ik zie het nog zo vaak om me heen als er nieuwe mensen hier komen rijden. Eigenlijk komt iedereen hier van een traditionele manege waar "slam, bam, thank you ma'm" de normaalste zaak van de wereld is.
Om een voorbeeld te geven :
Nooit gehoord van aansingelen voor je opstapt, (maar wel de hoeven uitkrabben tot treurens toe want dat is ze zo geleerd).
Opstappen en aansporen om paard aan de gang te krijgen, desnoods klapje met de teugel op de kont, zo van hoppa....
Paard moet
gelijk 'actief' wegstappen, maar mag niet even warm draaien, gelijk aan de teugel, desnoods met trekken en stampen. (Zafir kan dat zo mooi laten zien, die kan de rondste krul van de hele wereld maken terwijl ie finaal op de voorhand loopt, haha).
Wat ik ook merk is dat veel rijders in het begin moeite hebben hun benen stil te houden en niet constant te drijven, hebben ze zo ook geleerd op hun manege.
En de teugels zijn er om je aan op te hijsen.
Aan de lange teugel is moeilijk, dan hebben ze immers 'niks in hun handen'....
"Paarden horen aan de teugel te lopen, want anders struikelen ze...."
Achterwaarts gaan : Paard aan de teugel naar achteren trekken.
Veel rijders die bij ons komen rijden technisch, vanuit hun hoofd, en zijn niet verbonden met het paard vanuit hun gevoel.
Daar heb ik wat trucjes voor hoor, maar het valt me wel telkens weer op.
Wanneer ik dit ter sprake breng in de les wordt dit wel herkend en begrepen. En er wordt altijd wat mee gedaan, dat onderscheid mijn methode van het traditionele.
Je ziet het ook aan de kleding : Zelf lopen wij met groene laarzen en oude truien, ook rijd ik zo. Zal mij een worst wezen....
Nieuwelingen komen meestal mooi uitgedost met rijbroek en nette chaps, veels te nette schoenen en kleding die niet weersbestendig is (maar wel mooi uitziet). Wij hebben niet voor niks een voorraad truien en jassen hangen voor algemeen gebruik....
Dat is ook een onderdeel van NH voor mij.
Het gaat niet alleen om de huisvesting, voeding, leefomstandigheden, het ijzerloze, leven in de kudde, wat voor mij allemaal allang vanzelfsprekend is....
Het gaat er net zo goed om dat je je paard tijdens het 'werk' de ruimte blijft geven om paard te zijn, om zich te blijven uiten, je met je gevoel met hem te verbinden.
Technisch goed rijden zegt mij allang niet meer zoveel.
Ik vind het belangrijker te zien hoe die rijder zich verbindt met het paard, ook al rijdt ie misschien nog niet zo perfect.
Iemand die Holly of Fanny rustig en ontspannen kan rijden zegt mij veel meer dan die perfecte volte of manoevre.
Want aan hun kun je zien wat de rijder doet.
Zie ik BD met haar staart lopen te zwiepen, dan weet ik dat de ruiter teveel druk op haar legt. Simpel.
Zit de ruiter in zijn hoofd dan heb je een probleem met deze paarden.
Zit ie in zijn gevoel dan kun je alles met ze !!!!
Het verbaast me telkens weer....
> Het is hoog tijd dat de scholing van jonge kindertjes
> aangepakt wordt en dat er wat verandert. Wat je niet
> hebt kun je niet gebruiken. En dat we kunnen zeggen
> tegen iemand die hier komt met vragen over bv
bitloos > mennen: Ga die of die cursus volgen! Daar kun je het leren
> en ervaring opdoen.
Weet je dat velen niet eens in de gaten hebben dat ze bij ons
bitloos rijden tot ik ze erover aanspreek?
Zo erg zit dat tussen de oren van de mens.
Hetzelfde met de ijzers.
Ik ben het volledig met je eens dat het een stuk 'opvoeding' is.
Niet van het paard, maar van de mens!
En de jeugd heeft de toekomst.
Groet, Pien
(oeffff, ik ben er weer he....zit weer op mijn praatstoel)
Warboel
