Huertecilla schreef op zondag 16 april 2006, 13:43:


Bedankt voor je reactie. Ik heb je antwoordt bij 'bokken' alleen niet gevonden...

Chocolaatje schreef op zondag 16 april 2006, 16:56:


Zelf heb ik ook zo'n dominante tante. Het is altijd een spel, voor zij bereidt is met mij mee te werken. Je bent al bekent met het Natural Horsemanship.
Voor mij, is Monty Roberts hét grote voorbeeld geweest om anders met paarden om te gaan, door ze te verstaan. Zijn join-up, is gebaseerd op de taal van paarden onderling. In plaats van iets te verlangen, stuur je hem weg. Het boek is zeker de moeite waard om te kopen, want al jouw problemen worden erin besproken!! Door zijn uitleg, leer je de paardentaal kennen, die zij onderling gebruiken en verstaan.
Een paard, wat jou niet respecteerd als leider, blijft moeilijk om mee te werken, laat staan samenwerken. Daar helpt geen slof-of thiedemanteugel tegen. Dat geeft bij zo'n paard altijd verzet en zij winnen het toch.
Heel veel succes. Het boek heet; "mijn trainingsmethoden in woord en beeld"en al jouw problemen komen dáárin aan bod en hóe je ze op moet lossen!! Groeten Lijdia

Piet schreef op zondag 16 april 2006, 20:44:


Door het equus te leren, van Monty Roberts, kon ik mijn blinde veulen leren zien door de ogen van een paard en inspelen op háár behoeftes en tekortkomingen. Een zeer dominant paard, waar ze niks meer mee konden, wat ik "kado" door de deur geschoven kreeg, heb ik hiermee goed gekregen. De join-up betekend; het paard uitnodigen om met je samen te werken. Monty beschrijft dit in details waar je op moet letten en heeft niks met geweld of dwang te maken!! Ik gebruik zelf de duelly en op de dvd, die je daarbij krijgt, zegt Monty;" het zijn de hánden, die het gebruiken !!!!"

Piet schreef:

Dát, lieve Piet, is een heel andere manier van bokken dan die uit protest.
Dit wat jouw Shiny doet heeft niks met angst of verzet of disrespect te maken, maar dat is echt een blije gast, die Shiny van jou!

Het is net als mijn BD die wél af en toe een hap gras mag nemen tijdens het rijden, of zij die wel haar hoofd tegen mij aan mag schuren na het rijden. Bij haar weet ik dat het gewoon een 'delen' is, een vriendschappelijk iets, dat er niks tussen ons in staat.
De ene keer ben ik het die wat extra's van haar krijgt; de andere keer is zij het die ditzelfde van mij krijgt.
Lief he....

Pien

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 11 april 2006, 16:30:


Als ik dit zo lees, denk ik dat deze man best wel opstaat voor "vernieuwingen", anders was hij boos geworden na je uitleg. Het zijn jonge meisjes die de paarden rijden. Zij zijn vast heel trots op wat ze kunnen. Met een geduldige uitleg én het aanbieden van een alternatief hoe het ook zou kunnen { en dan op jouw manier} en daar allen bij betrekt, kom je vast waar je ze hebben wilt en doelstellingen maken en opdrachten geven, waar zij die week naartoe moeten werken en als je daar veel ontlastende arbeid {grondwerk of eens longeren ipv rijden en uitleggen hoe goed dat wel niet is} worden de paarden niet nog meer overbelast.
Misschien wéét deze meneer helemaal niets van anatomie en wat dit voor de dieren betekend op de lange duur. Die meisjes moeten wel een zachte hand hebben, anders is een touwhalster ook niet vriendelijk; dan is een dubbelgebroken trens misschien een optie.
Veel sterkte; bewaar je geduld!

Spirithorses schreef op zondag 16 april 2006, 22:30:

Kun je je voorstellen dat ik met hem ooit zou gaan join-uppen? :)
Och erm!
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

mairim schreef op zondag 16 april 2006, 12:17:


Van staken is geen sprake meer. Alleen op kruispunten loopt hij soms niet vlot door. het lijkt erop dat hij democratisch wil besluiten welke kant we opgaan, maar omdat we dan maar met zijn tweeen zijn, kunnen we dan alleen maar verder als we het eens zijn. En we worden het altijd wel eens.
We rijden dus 'alleen met zijn tweeen', maar vaak neem ik ook mijn andere paard mee als handpaard. dat houdt de vrolijkheid er een beetje in.
Maar met zijn tweeen is ook goed mogelijk.

Moniek

mairim schreef op zondag 16 april 2006, 12:17:


o ja en de mijne is een mannetje die twee merries in de wei achter moet laten en daar soms wel wat boos over wordt.

ja, dat is helemaal waar.
Maar het gekke is dat ik nog nooit iemand gesproken heb die zegt: "Ja ik trek mijn paard in zijn mond , soms maar een beetje geschaafd, maar soms tot het bloed eruit loopt, ja, ik schop mijn paard met sporen, kijk maar naar de lidtekens waar ik hem goed geraakt heb, Ja ik doe hem een soort slipketting rond zijn neus en ik trek er keihard aan"

We weten allemaal, dat in de verhalen een bit iets is om net dat kleine beetje meer precisie te krijgen, dus een pink oplichten is genoeg. Die spoor? een aaitje om hem net dat ietsje allerter te laten reageren. Net als een "slipketting" rond zijn neus? die zit er wel, maar wie gebruikt die nou?
Niemand toch?

Anke heeft een haflinger die vroeger steeds maar steigerde, bokte, trapte, beet het hele lijstje gewoon..
Zij is meteen met join up begonnen.
Tijdens die join up fases werd het paard steeds rustiger en begon steeds meer anke als haar leider en betrouwbaar persoon te accepteren.
Na die join up fase had ze een paard die niet meer steeds trapte of bokte etc.
Toen is ze pas begonnen met het echte grondwerk wijken voor druk etc.
En nu na 4,5 jaar heeft ze een paard die ze gewoon los kan laten zonder problemen, die haar als enigste vertrouwd als er iets 'engs' is en ze zou nu geen vlieg meer kwaad doen!!!

Ik heb nu ook een 'dominante?' haflinger die bij Pien staat.
zoals ik begrepen heb had Pien tijdens fanny's eerste join up geweldig veel bokproblemen.
Na haar tweede sessie heeft ze maar nog een keer gebokt!!
ze is dan wel nog niet toe aan een echt join up (dat het paard jou als betrouwbaar en leider ziet) maar daar moet je de tijd voor nemen.

En Piet vind jij dat nou onderdrukking???
Dan noem ik het onderdrukking wat fanny met die andere paarden doet!!
Ik kom eraan dus jullie moeten maar opzij!!!
Dan laat je het toch liever op zo een manier weten dat jij de baas bent dat ze naar jou moet luisteren, dat jij betrouwbaar bent en haar niks wilt doen!!
De meeste zeggen dan gewoon pak een zweep en duw die sporen er maar in dan leert die dat bokken van zelf wel af!!
Sorry maar ik heb liever een dier dat weet dat ik betrouwbaar ben en dat ik hem de weg leidt (op een vriendelijke manier!!) aanstat een paard te hebben dat maar denkt dat die doen en laten kan wat die maar wil (en ze kan al de hele dag doen wat ze zelf wil een uurtje van haar vragen is toch niet erg?)
En ik wil ook niet dat ik als laatste op de ranglijst kom te staan!!
Een stukje zekerheid is nog altijd beter dan zonder.

Piet schreef op zondag 16 april 2006, 23:17:

Het is wel zo dat ik het niet helemaal eens ben met de methodes van Monty!!
De join up methode vind ik goed maar ik vraag me toch steeds maar af wat een man die steeds zulke wilde paarden zag nou over hoefijzers gaat beginnen?
En dan al die verhaaltjes over dat bit en dat andere gespuis van hem... Brrrrrrrrrr,,,,,,,krijg er maar de rillingen van hoor als ik me al die buckstopper voor me zie en dan nog paarden voor rodeo's trainen en denken dat het er altijd zo vriendelijk eraan toe gaat bij rodeo's??
Haha had die gedacht!!!
Sorry geef mij maar zijn join up methode en zijn paardetaal studie maar van die andere dingen blijf ik er mooi vanaf (de 2er longe is wel nog in orde).

Greetz Sky/Chantal

Sky schreef op zondag 16 april 2006, 23:43:


Kan je uitleggen wat je nou zo geweldig vindt aan de join-up.
Als het enige is: paardentaal, dan ben ik het meteen al niet met je eens.

Dus behalve dat het paardentaal zou zijn, wat het volgens mij niet is, waarom denk je dat het een slimme manier van omgaan met paarden is?

Isabel

Isabel van der Made schreef op zondag 16 april 2006, 23:47:


Ik zei paardentaal studie niet dat join up paardentaal is.
Om echt 'paards' te kunnen praten moet je een paard zijn logisch...
Maar ik wat ik nou goed vind aan de join up methode is het effect wat het uitoefent en dat je op zo een manier kunt laten zien dat je een 'leider' bent of betrouwbaar bent.
Ik bedoel daarmee dat je het paard kunt laten zien 'kom maar ik doe je niks je kunt me gerust vertouwen.'
Zeker zullen er ook andere methodes zijn waarmee je het zelfde kunt bereiken maar ik hoop dat je begrijpt dat ik tot nu toe maar die methode heb gekend waarmee je zoiets kunt bereiken (dus dat jij als leider word aanbeschouwd).
En ik heb al vaker een join up gezien met niet steeds dezelfde paarden en heb gemerkt hoe rustig en relaxed ze het allemaal beeindigen.
Of het nou tot een echt join up gekomen is of niet!!
Dus paardentaal word in mijn ogen niet gebruikt tijdens een join up wel lichaamstaal.
Ik laat met mijn vinger zien waar die naartoe moet (paarden hebben geen vingers).

Hoop dit was genoeg uitleg:)

Greetz Sky/Chantal

Ik wil mijn paard eigenlijk niet op ijzers hebben.
Ik bekap haar zelfg natuurlijk. Haar hoeven zijn beter als ooit.
Ik ben in de B dressuur bloedvoets begonnen. dta ging goed. maar in de l1 ging ze af en toe echt glijden. zelfs zo erg dat ze viel. En met logisch gevolg niet meer te durven lopen. Toen had ik die kwartier bogen er nog niet in. Scheeld dit ook on grip. Want vorige jaar bekapte ik haar nog normaal. waarna ik na een aantal wedstrijden ook ijzers onder heb gedaan. Nu zijn we L2. Maar ik heb geen trek in dat ik straks verliespunten krijg omdat ik halverwege een proef moet stoppen. Op zich staat ze echt stevig op d'r benen. Alleen zodra het gras langer is en vochtig gaat ze glijden. We hebben thuis ook gewoon parcoursen gesprongen. Ik zoek een oplossing wie kan mij helpen??

ik schrik wle van die foto's. Als ze dan ijzers er toch onder doen. Besla ze dan goed.
Want dit is gewoon knudde werk.