van lennep schreef op zondag 28 mei 2006, 12:32:


Hallo, Esther,
Ik kan goed met je meevoelen.....
Indy kan ik ook vaak niet berijden, ik heb haar nu 9 jaar en ik probeer haar zo goed mogelijk te verzorgen. Ik zou haar voor geen goud willen missen en ik vind het niet erg dat zo vaak rekening met haar moet houden, maar NA Indy koop ik wel een GEZOND paard.
Ik zorg graag voor Indy, ik heb heel veel voor haar over, maar als je paard steeds weer wat heeft, dan vreet het zo ontzettend aan je...... Ik heb vaak genoeg misselijk op mijn werk gezeten als ik aan Indy dacht die met een hoefverband zielig in de bak stond en veel pijn leed. Steeds vrij nemen kan nu eenmaal niet, maar gelukkig heeft mijn baas erg veel begrip gehad als ik weer eens gebeld werd dat ik moest komen omdat Indy niet meer kon en dat de dierenarts nog een keer moest komen.......
Dat is voor mij de hoofdreden dat ik heel erg zal proberen als het ooit zover is (ik hoop dat dat nog erg lang duurt!) en ik op zoek ga naar een ander paard, ik niet met een zielig ziek beestje thuis kom. Als ik geld genoeg had, dan wist ik het ook wel, maar dat heb ik jammer genoeg niet. Maar hoe ik het ook bekijk, ik voel me toch erg egoistisch dat ik zo denk....
Groeten,
Monique

Hallo allemaal,
Ik ben Joyce en heb een probleem met mijn friese merrie van 3 jaar.
Zij heeft erg snel mok en rap, haar moeder daarentegen nooit.
Toen ze in de winter nog stalarest had was het heel erg, nu houd ik haar al een tijd natuurlijker.

Ze loopt samen met Nikita (moeder) en Geja (paard van m'n vriendin) op een beton pad van 4 a 5 m breed en ongeveer 70m lang. Als het land geen moeras is staat ze overdag op de wei, zodat 's nachts op het pad de hoeven goed getraind worden en de doorbloeding van de benen beter is.
Ze wordt sinds kort natuurlijk bekapt en krijgt geen biks.
Ze krijgt gedorst hooi te eten en een beetje droog kuilgras.

Omdat ze nogal eens niet vooruit te branden was dacht ik aan insuline resistentie en heb ik magnesium chelaat aangeschaft.
Ze is nu heerlijk fel (5 wk gegeven, vorige week dosering gehalveerd).
Tot het begon te regenen afgelopen week was de mok ook over!
Nu heeft ze dus weer aan vier benen mok.

Heeft iemand hetzelfde probleem en/of tips!
Help!

Nee Esther, dat was mijn bedoeling niet. Maar dat was hoop ik wel duidelijk. Ik wilde, vooral op dit forum ook de andere kant even mee laten doen. Met overigens positieve reacties.
Maak de afweging vooral naar je eigen gevoel, want hoe fijn het in sommige gevallen ook kan zijn om een verschil in een willekeurig leven te maken, je kunt ook weer niet de hele wereld redden. En het feit dat je überhaupt al twijfelt zegt al veel over je!!
Piets optie vond ik trouwens erg goed.

En dan es heel wat anders, hoe gaat het met jullie poes?

marjolijn schreef op zondag 28 mei 2006, 18:23:


Dat komt niet door wat je schrijft , maar door mijn eigen keus die ik op dit moment maak.


Ja , ik ook.Heb het er al met mijn partner over gehad , maar die weet niet zo goed wat hij wil , maar hij wil een ding zeker ; Even geen gezeur met nog meer zieke beesten!!

Nou , niet zo goed dus. Hij krijgt hoge koorts aanvallen , en ik denk , en de dierenarts ook , dat het vanuit de hersenen komt. Ik was na 5 weken prednison spuiten gestopt met de prednison , maar ben inmiddels al weer opnieuw begonnen. Hij zal de rest van zijn leven een lage dosering moeten houden , en dan is het nog maar afwachten hoe het loopt.
De eerste koortsaanval heeft hij gehad toen ik nog met de eerste kuur bezig was , dus of de prednison alles onderdrukt? Ik heb toen ook bloed laten trekken , dat had ik jou ook gemailt , toen was dat dus!! En daar kwam helemaal niets uit.
Hij vreet zich momenteel helemaal klem , en begint ook steeds moeilijker te lopen , en scheef , en te zwaar... En afgelopen vrijdag , weer zomaar ineens bijna 41 graden koorts.

We zien wel wat het wordt...

Hoe gaat het met jou aanlopertje?

Gr Esther

Hoeveel gras is het beste om per dag te geven. Die van mij staan op een kaal stukje en elke dag verzet ik het draadje een stukje. Nou vind ik het heel moeilijk om te bepalen hoeveel gras ik moet bijgeven.

Wie kan advies geven.

Mirjam

Mirjam Beijert schreef op zondag 28 mei 2006, 20:00:


Het ligt er maar net aan hoeveel paarden je hebt en hoe oud ze zijn , en wat ze doen aan werk , en wat voorn ras het is, en hoe vet het weiland is , en...ik vergeet vast nog wel iets , maar je begrijpt dat je vraag moeilijk te beantwoorden is , voor mij dan he.

Gr Esther

Monique Meijer schreef op zondag 28 mei 2006, 17:03:



Hallo Monique,
Ik ben het met je eens dat je voor echt verschoven wervels een osteopaat nodig heb (helaas geven sommige mensen zich uit voor osteopaat zonder goede opleiding).
Ken je het paardje en het hele verhaal van Caroline? Anders weet je niet waarover je praat. Ik vind het ook sneu voor Caroline dat we deze keer geen positief resultaat hadden, maar ik heb hopelijk wel een goed advies gegeven. Equine Touch heeft bij talloze paarden echter wel positief effect. En je kunt het leren zelf te doen!
Ik geef mezelf niet uit voor therapeut en zo wordt Equine Touch ook helemaal niet beschreven. Het is een holistische en non-diagnostische discipline.
Op Equine Touch staan geen foto's of verhalen van scheve knieen en vreselijke wervelkolommen en wij hebben Niets maar dan ook helemaal Niets met Quantum Touch overeen.
Ik heb een keer geschreven dat in overeenkomst met QT de spieren in trilling gebracht worden, maar bij nader inzien wordt dat bij QT op een totaal andere manier bedoeld. Er wordt bij QT gesproken over healing en behandeling op afstand, dat klinkt mij veel te zweverig.
Zoek maar eens naar Bowen, Equine Touch is een vergelijkbare discipline.

Ik heb je foto's gezien en geloof dat je een hele fijne band met Indy hebt en dat je het beste met haar voor hebt. Volg je gevoel en doe wat het beste bij jullie past.
Veel succes met Indy.

Sorry voor deze dwaling van het onderwerp.
Gelukkig heeft Caroline al een afspraak met een osteopaat, ik hoop dat Patchouli weer snel opknapt.

Groeten Annemieke
Kijken met je handen!

Hier de afgelopen maand 25-30 graden overdag en droog. Het land is gemaaid, het weidehooi gedroogd, gisterenavond gebaald en we hebben als gekken gesjouwd om de 286 balen in de opslag te slepen: m.i.v. morgen worden 3 dagen buien verwacht. Anders.

Ik kan me echetr he-le-maal voorstellen dat de grondeigenaar de paarden van het natte, zompige land af wil hebben. Hie is het beheer m.b.v een winterwei de enige methode om hooi te verbouwen. Als we de paarden er in het natte seizoen op zouden laten hadden we núl opbrengst.
Ook lijkt het mij logisch dat stalhouding meer kost.
Beiden zijn uiteráárd volledig het recht van de eigenaar/beheerder. Sterker nog; het is diens plicht om zijn bezit goed te beheren. Als de wei volledig tot kaal snot getrapt wordt staan de eigenaars ook weer boos op de stoep.
Het is echter voor iedereen handiger om dit wat taktischer te communiceren. Wat de tíming betreft echter; die wordt logischerwijze gedicteerd door het wéér. Hij weet ook geen maand van te voren dat het zó nat zal worden.
Het is ook uiteraard jammer voor jouw paard en je kan uiteraard² andere weidegang zoeken: dát is nu joúw recht. Ik neem aan dat jij daarbij geen jaar opzegtermijn hebt, net zo min als de eigenaar/beheerder.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

reddertje schreef op zondag 28 mei 2006, 13:56:

Ik zou absoluut geen bix geven(zoiezo niet)
Ons shetje is ook zeer gevoelig voor hoefbevangenheid
Dat is een paar mnden geleden ook heel erg weer aan de orde geweest.
We hadden hem op een apart stukje staan ,en bijna had de eigenarresse hem in willen laten slapen.
Hij kon helemaal niks meer.
Ik heb t tegengehouden ,hem bekapt en de hele bak waar mijn merrie loopt een stroomdraad gezet ,zodat hij de hele dag en nacht lekker met vera kon hobbelen.
T is een hele grote bak dus ruimte zat.
Een flink stuk is betegeld en er zijn inloopstallen.
Nu al een 6 weken mogen ze sochtends als ik bezig ben n half uurtje a een uur grazen,t gras is lekker lang en dat is beter dan te kort gras en dan hooi en ze krijgen ook 2x per dag een bak met brandnetels. In de namiddag weer t zelfde ritueel.

Merrie is ook gevoelig voor bevangenheid en zo gaan ze mooi samen op.
Ze zien er allebei prachtig uit en lopen helemaal goed ,ook op de harde grond.
Verder absoluut geen hapjes en flapjes.
Hooguit een stukkie oud brood .
Kleintje loopt weer als een boemeltje.
Stress kan ook een factor zijn en hij is wel een gevoelig mannetje en zo kan hij lekker pierewaaien.
Nou ,heel verhaal maar hij was ten dode opgeschreven,hij lag meer dan dat hij stond en als je nu ziet?
Hoop dat je er wat aan hebt
trudy

Geertje schreef op zaterdag 27 mei 2006, 21:32:


Hallo Geertje,
wij laten zelf altijd de kudde bij elkaar als een merrie moet bevallen.
dit geeft meer rust voor alle partijen en ze zal gemotiveerder zijn om snel na de bevalling in de benen te komen.
(hierdoor geen zaken zoals stikken in het vlies enz.)
als de ruin de merrie geen rust gunt om te gaan liggen dan doe je er misschien wel verstandig aan om ze uit elkaar te halen, maar hier zou ik niet vanuit gaan.

wanneer je weer met de merrie kan rijden hangt een beetje van de merrie af. en van de conditie van de merrie (hoelang is ze al uit het werk?).
wij nemen de veulens mee tot ze 2 a 3 mnd oud zijn.
daarna blijven ze thuis waarbij de merrie niet langer dan twee uur wegblijft.
een veulen fokken is leuk, maar er kan ook wel eens iets misgaan.
ik kan niet adviseren of ze er een moet fokken of kopen, ligt er ook een beetje aan wat haar bedoeling met het veulen is.
groeten

Joyce Koot schreef op zondag 28 mei 2006, 18:21:


Aan de ene kant lees ik dat je op de goede weg bent, aan de andere kant lees ik dat je toch nog een hoop kennis mist....
Mijn belangrijkste (ongevraagde) tip.....doe de komende 2 jaar vanalles met je paard behalve rijden.
3 jaar jong pas lees ik hier boven....mijn maag draaid om als ik dan lees dat je Friese dame nu "heerlijk fel" is, met daarbij waarschijnlijk in jou ogen de achterliggende gedachte dat je heel paardnatuurlijk en paardvriendelijk bezig bent.
Lees op deze {maar ook ander} site's eens over het groeiprocces van je paard!
Wil je niet nog meer problemen dan alleen deze mok , laat dan je paard verder genieten van haar jeugd tot haar 5 a 6de jaar.

Voor je mok-probleem zijn vele middeltjes beschikbaar van dure zalfjes van je VA tot dure rommel uit de paardenwinkels alsook goedkopere huis-tuin en keuken oplossingen.
Ikzelf heb de mok behandeld met Propoliszalf....maar dat zegt niet dat het bij jou paard ook helpt.
Hieronder staat een knop met de tekst zoeken... typ in dat schermpje mok en er verschijnen vele berichten cq oplossingen.
MIsschien staat daar een voor jou paard goede oplossing tussen die je nog niet geprobeerd hebt.

Nick

van lennep schreef op zaterdag 27 mei 2006, 23:34:


ow ik heb hier nog een bonte fries staan hoor,
voor het geval dat je wat met bont hebt

van lennep schreef op zondag 28 mei 2006, 18:47:

Helaas, ze heeft het niet gered. Ik ben er doodziek van geweest (nog wel bij tijd en wijle). We hebben alles geprobeerd, maar haar weerstand werd steeds weer ondermijnd.
Ze wilde ook maar niet eten, at alleen nog wat om mij een lol te doen leek het wel.
Nou ja. Dit wilde je eigenlijk niet weten denk ik.
Trek maar geen vergelijking. Jouw poes is er nog, eet tenminste dus ik duim voor hem!

Sterkte met alles en om maar weer even on topic te gaan, ook met de paardkeusbeslissing!

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 26 mei 2006, 0:44:


ik heb een tijd onhandelbare shetjes bij een handelaar weer vertrouwen gegeven in de mens (ok, niet echt te vergelijken met een tinker maar toch, gedrag was hetzelfde) en dat deed ik door ze eerst een paar dagen te bestuderen en te zorgen dat ze zich niet bedreigt voelden door mij.. ik was geen indringer maar gewoon een raar object dat verder geen kwaad deed..
Waneer ze dan vervolgens niet meer reageerden wanneer ik de wei binnen kwam was voor mij de eerste stap gezet en richte ik mij op.. niet meer zitten maar lopen door de wei, en ik liet duidelijk merken waar de grens van afstand was..
deden ze lelijk, dan negeerde ik ze, deden ze normaal, dan prate ik lief en rustig.. vielen ze aan, dan maakte ik me groot en hield ik ze met mijn stem op afstand, meestal was dit al wel genoeg, en anders maakte ik een dreigende beweging erbij en negeerde ze verder tot ze normaal deden..
Ik heb echter nooit voer gebruikt om bij ze in de buurt te komen, hier kunnen ze misbruik van maken en dat is gelijk in mijn ogen een soort neerbuiging en machtoverdrage aan het paard.
Bij deze shetjes wist ik ook bijna nooit de achtergrond omdat ze puur voor de handel waren, en ik moest er kindvriendelijke pony's van maken, hier kreeg ik dan de tijd voor tot ze verkocht waren, en meestal werden ze pas verkocht wanneer ik er al me klaar was..

Uit jou verhaal kan ik niet echt opmaken of jij de eigenaar bent, of dat je er eigenlijk niks over het paard te zeggen hebt, maar dit is wel handig om te weten..
mischien dat je wat aan mijn verhaal hebt..

In onze wei staan enkele planten grote weegbree. De paarden eten het niet, maar is het gevaarlijk voor ze? Ik kan er niet zo heel erg veel over vinden.

Ik vind al dat onkruid maar vervelend, want veel planten raken ze niet aan en het neemt wel plaats in in de wei... Ik weet alleen van distels en brandnetels dat ik ze weg kan halen en aan de paarden kan voeren, maar met welke kruiden kan dat nog meer, of juist helemaal niet??
Van JKK en Sint janskruid wist ik al dat het niet goed was...

Misschien heeft iemand tips, of een site ofzo?