Hallo,

Oke, ben geen held met de pc, maar hoe krijg ik foto's bij de fotoserie geplaatst? Heb wel de tekst kunnen schrijven, maar geen foto's erbij.

groetjes, Natasja

Geertje schreef op zaterdag 27 mei 2006, 21:32:


Hoi Geertje, Joyce is evenwichtig genoeg met paarden om aan een veulen te beginnen, ze is geen beginner meer en ik denk dat het wel eens heel leuk zou kunnen worden.

Zoals wij het met Spirit gedaan hebben :
Holly is tot 2 maanden voor de uitgerekende datum bereden, toen was het wat haar betreft echt wel goed geweest. Niemand kon voorzien dat Spirit pas 2 maanden na de uitgerekende datum geboren zou worden....
Toen hij een maandje oud was, zijn we weer aan het werk gegaan met Holly, in eerste instantie stappend met Spiritje ernaast (waarbij HIJ alle voorrang had, dus ook met drinken). Na een aantal weken hebben we hem geleerd bij de rest van de groep te blijven als mama aan het werk was en dat is nooit een probleem geweest, Holly vond het wel best zo en Spirit had bergen peettantes die zich nu nog druk lopen te maken als hij (inmiddels een jaar) te lang van hun weg is.
We wennen Spirit er nu aan om ook alleen met ons op pad te gaan (wandelen) en dat gaat prima!

Over het algemeen is het in het begin leuk dat veulen los naast je te hebben lopen , maar na een paar maanden is de lol er wel af, want het veulen gaat lopen klooien, bokken, overal in bijten, op mama springen enz en dat was erg onhandig, dus hup, achter een draadje en dat had hij heel snel in de gaten. Holly wilde hem toen al niet meer laten drinken als zij aan het werk was, daar hebben wij niks voor hoeven doen ! Na de les mocht hij altijd komen bijtanken.

Holly is bevallen met Steffie erbij, maar we hebben haar de eerste dagen apart gehouden vanwege de vele veulenpikkers (oa BD) die naar hem liepen te lonken en hem wegdreven van zijn mama, Holly werd dat geirriteerd, maar ze is niet het type paard dat terugvecht dus moesten wij voor haar opkomen. Ik geloof dat we hen na een paar dagen in een rustige groep gezet hebben en nooit is er ook maar één paard geweest dat Spirit scheef aangekeken heeft, sterker nog : Zo'n veulen krijgt in dat eerstejaar alle privéleges en kan overal aanschuiven. Nu wordt dat door de andere paarden niet meer zomaar geaccepteerd hoor.... en dat is goed, want hij is hengst en wordt nu goed opgevoed door de rest van de groep. Spatjes hoeft hij voorlopig niet te hebben, da's weer een enorm voordeel van een groep met alle leeftijden door elkaar, er zijn voldoende oudere paarden waarvan hij kan leren. De merries hier voeden hem op, hij hoeft niet te proberen bovenop hen te springen, en van de ruinen leert hij klooien en gekke spelletjes, daar zijn mijn merries weer niet erg in voor, die zijn een stúk serieuzer !

Een paard dat gezond in de kop is (zoals jouw paarden, ook Zaaf) zullen nooit wat doen aan een veulen, die weten dat het klein en kwetsbaar is en zullen het eerder nog beschermen, zou ik me niet te druk over maken.

Het is vreselijk leuk om je eigen merrie een veulen te laten krijgen, dan kun je het hele proces meemaken. Over een paar weken is Bombita aan de beurt, en weer zijn we benieuwd en verwachtingsvol!

Groetjes, Pien

Vitelli schreef op woensdag 16 november 2005, 19:33:


Waarom Biotex? Je kan beter een sodaoplossing maken. De werkzame stof uit de biotex is namelijk soda en verder zitten en onnodige dingen in biotex.

Even een korte mededeling:

29 mei maandag 20:30 uitzending Rader

Onderwerp:
Radar ontving veel klachten over een paardenhandelaar, variërend van paarden met een verborgen handicap hebben tot leeftijden die niet blijken te kloppen. Radar neemt de klachten serieus en duikt in de paardenwereld.

Misschien interessant voor diegene die interesse hebben om dit te volgen.

Groetjes,
Jeanet

Margot van Lare schreef op maandag 29 mei 2006, 14:02:


Dat is niet helemaal waar...

Soda is toch nog vrij aggressief en Biotex is wat zachter.
Wat ook heel goed werkt is Sunlight zeep.

Heb eens een verhaal gelezen van een paard met een akelige beenwond die maar nooit wilde helen. Elke dag wordt het been gewassen met soda en dat hield de wond maandenlang open. Toen overgestapt naar Sunlight zeep (tip van de plaatselijke kruidenier notabene) en de wond was binnen een paar dagen dicht.

Isabel van der Made schreef op zondag 28 mei 2006, 16:28:


Hoi Isabel,je vroeg om uitleg,nou dat ga ik proberen alleen weet ik de naam niet meer van deze gevaarlijke ziekte die vooral bij shetlanders en drachtige merries kan voorkomen.
het is in ieder geval zo heeft de dierenarts ons verteld dat een shetlander die te dik is nooit zomaar op (streng) dieet gezet mag worden omdat ze hun eigen vet niet kunnen verbranden en er iets met het bloed gebeurt waardoor ze niet meer willen eten.
eerst als ze op vermindering van voer worden gezet vreten ze alles zelfs zand en dat kan met kilo's tegelijk gaan.dat bedoelde ik eigenlijk te vertellen.
ik moet mijn shetjes goed in de gaten houden,moet de ribben kunnen voelen en ze krijgen geen gras,ik heb geen land maar veel hooi en daarbij het gehele jaar ietsje hippostar basis granenbrok verdeeld in 3 porties per dag met scheutje olie erdoorheen.
dit bouw ik langzaam op in de winter omdat ze voldoende reserve moeten hebben voor de verharing in het voorjaar,daarna bouw ik het weer langzaam af.
ze hebben rode liksteen en krijgen in de winter wortels,verder niets of af en toe appeltje.
ze meten net aan 1 meter en ik denk dat de kleinste zelfs meer eet dan de grotere want die is de baas.
ook moet je in de gaten houden als de pony met de neus over de grond loopt dat kan aantonen dat er koliek aan het opspelen is.
dit onderwerp kun je ook vinden bij paardnatuurlijk.
ik zal kijken of ik een fototje kan plaatsen in fotoalbum.
heb je nog vragen hoor ik het graag.
groeten.

Ik zit met een wespachtig vliegbeest:
- 35 mm. in totaal
- een dubbel paar vleugels
- een drietand als angel
- zwart met twee felgele vlekken op het achterlijf.
- felgele voelsprieten van 10 mm.
- heeft én sterke kaken én een complexe stuifmeeltong.
Ze komen in een aardig grote kolonie van enkele tientallen dieren voor en zijn gelukkig niet agressief.
Gelukkig, want ze zijn echt groot en zijn niet dood te krijgen: resistent tegen een gif waar een wesp in secondes van dood neervalt en ook met een steen zijn ze haast onverwoestbaar.
Ik heb een exemplaar op de tafel liggen maar kan níet vinden wat het is
iemand een idee?

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Huertecilla schreef op maandag 29 mei 2006, 14:50:


hoi,kan het een hoornaar zijn ofzo,wij gingen ooit naar spanje met auto en kregen er een in de auto een vreselijke ervaring en er kwam iemand van het tankstation en spoot wat naar binnen met grote doodskop erop dus wij in de stres maar het beest was dood!!!

Niki schreef op zondag 28 mei 2006, 21:01:


Zit je mij lekker te maken? of is tie te koop???
Gr Esther

Huertecilla schreef op maandag 29 mei 2006, 14:50:


In mijn insectenboekje staat niets wat er op lijkt.
De hoornaar is de grootste , maar die haalt de 35 mm , maar voldoet niet aan jou omschrijving.
Ik zou het wel prettig vinden als je ze daar wilt houden!! Ben als de dood voor wespen!!

Gr Esther

reddertje schreef op maandag 29 mei 2006, 15:16:


Hoi HC,
Kan een Grote Houtwesp (Urocerus gigas) zijn. Is volgens mijn boekje van de ANWB volstrekt ongevaarlijk. Zijn 10 tot 40 mm groot. Met Google kan je een plaatje vinden.
Groetjes, Els.

Huertecilla schreef op maandag 29 mei 2006, 14:50:


Misschien weten ze het bij EIS?
Even op googelen, ik moet anders een enorme link plakken. Zij weten veel van insekten.

Esther

jose schreef op maandag 29 mei 2006, 14:19:


Hoi Jose, ik had dezelfde tip van iemand die al z'n hele leven paarden heeft, hij is nu tegen de 70.... Hij gebruikte ouderwetse zeep, ook Sunlight. Hij vertelde dat de loog in de zeep de wond goed schoonhield, maar ook wondgenezend schijnt te zijn.
We hebben 2,5 jaar geleden de ervaring gehad met een flinke schaafglip op het spronggwricht van een paard, was tijdens het spelen door een ander paard (met ijzers natuurlijk!) gemept. Moet ik wel zeggen dat we het snel zagen, de wond was niet oud. Hij maakte een 'vet' sopje en sponse het schuim van de zeep er dik op.

De wond is nooit gaan ontsteken of echt dik geworden. Het genas zo ontzettend snel, binnen een paar dagen viel de korst er al af. Wondermiddel!
Enne.... toevallig heb ik nog blokken ouderwetse zeep, (erfenis) je moet wel de oude zeep hebben, niet wat ze nu in de supermarkten verkopen...
Haha... ik ben stikzuinig op de oude zeep!

Groetjes,
Wil.

Huertecilla schreef op maandag 29 mei 2006, 14:50:


Hoi HC,

ik denk ook een Hornaar! Een soort megagrote wespachtige, als je ze aan ziet komen denk je: wauw.... wegwezen! Ze schijnen niet zo agressief te zijn als de gewone wesp maar kunnen wel steken.
Hier in Drenthe kwamen ze bijna niet voor, maar de laatste jaren zie ik er steeds meer!
De verhalen doen de ronde dat deze Hornaars agressiever worden...
Wat je kunt doen: neem een Petfles, snij een klein stukje van de tuit af en haal door de nu overgebleven hals (2 gaatjes branden of prikken) een ijzerdraadje of zo.
Vul de fles met een zoete vloeistof, ranja of zo werkt uitstekend! Hang in struiken of bomen..... Je zult zien dat ze via het tuutje in de fles kruipen en er niet meer uit kunnen komen.
Einde wespen/hornaars!
Ik hoop dat je er iets aan hebt.

Groetjes,
Wil.

Wil schreef op maandag 29 mei 2006, 15:33:


Hallo, Wil,
Mijn moeder vond bij haar verhuizing ook nog een paar blokken van de ouderwetse Sunlight zeep in haar kelder, en een emmer bruine (dik)vloeibare zeep. Ik ben er ook erg zuinig op.
Monique