Saskia Kooger schreef op zondag 1 oktober 2006, 13:30:


Ok, laat maar weten of ik iets voor je kan betekenen. Nogmaals we verhuizen waarsch eind december/begin januari. Weet niet op welke termijn je je data nodig hebt? Zag dat je het over een vragenlijst had... mail maar! groetjes anna

Sieta schreef op zondag 1 oktober 2006, 14:43:


Hai Sieta,
In het boek NB en de bijgaande dvd staat het allemaal duidelijk uitgelegd. Ik neem aan dat je wel het slijpsteentje hebt? Het is inderdaad heel belangrijk goed te slijpen want aan botte of kartelige mesjes heb je niets, maar oefening baart kunst en iedereen kan het. De kunst is je slijpsteentje precies gelijk aan het slijpvlak te houden en dan lichte bewegingen maken.
Fijn dat er weer iemand om is! Elk geholpen paard(je) is er weer een. Succes! gr anna

Nancy Beukinga schreef op zaterdag 30 september 2006, 11:26:
Hai Nancy, je verwoordt heel goed wat ik ook ervaar met onze paarden, het bitloos rijden lijdt tot onstpanning bij MIJ en daardoor automatisch ook bij mijn paarden - en zonder bit KAN je simpelweg niet meer in die mond trekken en dat is wel zo prettig, voor alle partijen.
groetjes anna

e m kraak schreef op zondag 1 oktober 2006, 23:51:


Is waar , lengtesprongen zijn (voor een paard dan ) ook véél minder risicovol dan (extreme) hoogtesprongen

e m kraak schreef op zondag 1 oktober 2006, 23:51:


Blijft mooi die foto van Asti, Brella sprong ook als veulen, alleen niet zo precies, ze sprong dwars dóór het houten hek heen. De hoogte verkeerd ingeschat. Atsi ook dóó'r het hek heen, maar dan echt een precisiespringer

Es

Nick Altena schreef op zondag 1 oktober 2006, 22:49:


Ja het blokje van deze site.
Mischien persoonlijke voorkeur, maar als ik het blokje op het mes houd
(de hen en weer) dan lukt het me beter plat op plat te houden.
En ja een maal langs de achterkant doe ik ook. Ene 3 maal is ec ht te weinig bij mij, dat stroeve daar wacht ik op en dan is hij ook goed scherp.

Michiel

epona schreef op zondag 1 oktober 2006, 21:46:


Sluit ik me bij aan.

Sandra

eddy DRUPPEL schreef op zondag 1 oktober 2006, 22:30:


Ik had dit berichtje bij Pien op de site gezet en kopieer het nu even hier naar toe.

Dan ben ik toch even nieuwsgierig hoor.
Als jij alleen aan het rijden bent en je paard besluit dat het rechtsaf wil terwijl jij eigenlijk links wil. Gaat hij dan altijd gewoon gelijk mee links, zonder dat je een strijd hoeft aan te gaan? Of als je paard het toch wel heel erg tijd vindt om te gaan grazen, terwijl jij nog een half uurtje door wil rijden. Luistert het dan altijd naar je?
Kun je hem dan zonder een beetje dwang van "eventueel" een bit van het feit overtuigen dat jouw wil wet is? Want als dat zo is, doe ik iets hopeloos verkeerd.
Als Bright geen bit in heeft en ze wil naar huis, dan draait ze om en gaat naar huis. En dan kan ik mopperen en druk uit oefenen of het stalhalster dat om heeft maar dat intereseert haar niks.
Als ze het bit in heeft en ze draait terug en ik stuur haar weer op de route die ik wil lukt dat wel.
Dus welke magische eigenschap moet ik me nog eigen maken om dat paardenbeest op mijn lijn te laten lopen?

Ik heb het al eerder gezegd. Ik rijd op een stalhalster perfect. Behalve als we buiten zijn. Dan heeft ze in de gaten dat ze zonder dat bit heel sterk is en haar eigen gang kan gaan.
Wat doe jij met je paarden dat ze zo perfect naar je luisteren. Of zijn ze willoos, doen ze altijd datgene dat jij wilt?

Groet,
Sandra

Groetjes,
Sandra

sandratien schreef op maandag 2 oktober 2006, 10:56:



Ik vind dat je een punt hebt, Ina, want bitloos en dan nóg een strakke laagzittende insnoerende neusriem doet net zo goed niks goeds.
Net zoals ik nog steeds niet geloof in knevelende gekruiste riempjes onder kin of kaak.

Zoals het ook niets goeds doet als mensen hun paard koste wat kost aan de teugel willen blijven rijden en hem omlaag trekken in de veronderstelling dat het paard dan beter/mooier gaat lopen, of dat ze meer controle hebben.
Ik denk dat die ruiters het niet helemaal begrepen hebben.

Bitloos in mijn geval, op mijn manege, op míjn paarden betekent loslaten en op een andere manier dan via je handen en via 'controle' communiceren.
Ik blijf zeggen dat controle over je paard niet zitten in je handen, maar dat er nog een heel traject aan vooraf gaat. Niet dat je niet aan de teugels mag trekken in een onveilige situatie waarin het paard gekke dingen dreigt te doen, nee, verre van dat, (jouw eigen veiligheid staat altijd voorop!) maar er zijn zoveel andere mooie en veel paardgerichtere manieren om je paard te openen voor communicatie en pas als laatste redmiddel zijn er die teugels.

Hoe gek het misschien ook klinkt vanaf mijn toetsenbord; ik ben absoluut niet tegen een bit, hoezeer ik bitloos ook promoot.
Maar ik ben er wel tegen dat mensen maar blijven menen dat controle in die handen , op de neus of in de mond van het paard moeten zitten.

Groet, Pien

e m kraak schreef op zondag 1 oktober 2006, 23:51:


Ik wil best aannemen dat een breedtesprong voor een paard leuker is dan een hoogtesprong.
Maar paarden die hoogtesprongen doen zijn echt geen uitzonderingen hoor. Mijn paard deed hoogtesprongen (voor haar is 1m al heel hoog) zonder enige druk van mijn kant en zonder dat het haar was aangeleerd. En ze was zeker geen veulen meer. (3 jaar)
En ik herinner mij net dat de (toen) driejarige van een vriendin van mij met gemak over een omheining van 1m50 sprong als hij liever aan de andere kant was. Ze vond haar paard geregeld op een verkeerd stuk land, en als ze met haar pony ging wandelen is haar paard er ook een keer achteraan gegaan. Uiteindelijk heeft ze al haar omheiningen maar verhoogd, zodat meneer wel binnenbleef. Aan dit paard was springen ook niet aangeleerd.
Dit zijn zomaar twee voorbeelden van paarden die zonder voorkennis uit zichzelf hoogtesprongen nemen.
En als je eens nagaat hoeveel paarden littekens op hun benen hebben omdat ze in hun jonge jaren wel eens wilden proberen of ze over de omheining konden springen en zichzelf blijkbaar iets overschatten. Als je een paard tegenkomt met de overblijfselen van een draadwond op z'n been en je vraagt de eigenaar om uitleg, zit er negen van de tien keer een uitbreek/spring verhaal achter.
Ik snap niet dat je zo'n gedrag nog nooit hebt gezien, je komt toch met veel paarden in contact? Of is het misschien rasgebonden, en kijk jij op de verkeerde plaatsen? (Ik kan me inbeelden dat een ijsco of Konik minder zin heeft om te springen itt een volbloed of doorgefokte warmbloed?)

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op maandag 2 oktober 2006, 11:20:


Ik ben toch blij dat mijn paard dit niet in zich heeft
ik heb namelijk het"strookafzetdraad" maar op 1 meterzoveel hoog . Al zou ik het op 10 cm laag zetten... weet zeker dat ze er achter blijft.
k denk dat ik haar voorlopig geen springen leer dan hahaha

Marielle

Spirithorses schreef op maandag 2 oktober 2006, 11:13:


Even een vraag over de side pull. Dit omdat ik er eentje bij de advertenties op deze site zag staan die betaalbaar is.
Kun je met een sidepull net zoveel dwang uitoefenen als met een bit op de momenten dat dat nodig is?
Het feit dat ik met bit blijf rijden heeft namelijk ook een financiele kant. Ik heb namelijk van alles geprobeerd dat iederen keer weer geld kost. Laatste uitgave, een leren bit van de nodige euro's. Iedere keer weer blijkt ze op dat dunne gebroken trensbitje gewoon het beste te berijden. Op den duur zie je dan echt de noodzaak niet om weer een duur ander systeem uit te proberen.
Weer uitproberen in de boomgaard en daar gaat het prima. Maar zodra we de weg opgaan is het weer mis. Ik wil naar huis is voor Bright ik ga naar huis. En ik ben niet bij machte om haar om te draaien. En dat weet ze. Bovendien klimt ze op auto's die aan komen rijden. Dus bit er weer in. Ik zie niet dat ze er veel last van heeft dus ik vind dat niet erg. Maar blijf open staan voor nieuwe ideeen.

Groet,
Sandra

Ans Jondral schreef op donderdag 28 september 2006, 21:12:


Hi Ans,

Ik heb in de lijst met natuurlijke bekappers een man gezien die in Hombeek woont, is dat niet heel dicht bij jou in de buurt? Ik ken hem niet persoonlijk hoor, kan je geen referenties geven. Ook Raf Anteunis komt in 't Antwerpse, die komt ook mijn paarden bekappen. Hij heeft nog klanten in Putte bij Mechelen, dat is ook in jouw buurt, niet?
Mijn paard had ook ondergeschoven hielen, maar dat is nu verleden tijd. 'Geduld' en 'regelmatig bekappen' zijn de toverwoorden, ik wens je veel succes.

Groetjes
Perdida

frits schreef op zondag 1 oktober 2006, 10:28:


Hi,

Je kan hem beter bellen dan mailen daar hij niet dikwijls thuis is, zijn GSM-nummer vind je op de site. Hij is ook veel in Nederland op cursusdagen (kalender ook op de site te vinden), ga er misschien eens heen dan kan je hem niet alleen persoonlijk spreken maar zie je welke resultaten hij behaalt met kreupele paarden. Lijkt me interessanter en directer. Veel succes

Groetjes
Perdida

neckebroeck Anne schreef op zaterdag 30 september 2006, 10:09:


Hoi Anne

Ik heb een Malibaud Randonnee zadel te koop .
Staat bij de advertenties (zadels) .
Ik kan nog wat foto´s via mail versturen .

groetjes Nancy