Hallo,

Ik heb net voor eind juni een afspraak gemaakt met mijn dierenarts voor inenten en een onderzoekje. Ik wil graag weten wat er nu eigenlijk aan haar mankeert en of hij mij kan adviseren welk lichaamsdeel ik eventueel moet laten röntgen.

De laatste dagen gaat Indy gelukkig met sprongen vooruit. Vorige week kwam ze achter uit het weiland aandraven zonder dat ze met haar rechter achterbeen trok, ik zie haar steeds afwisselend zuiver lopen en onregelmatig. Ik ben nu ook onder het zadel bezig met Schiefentherapie en Indy liep gisteren in de bak voor het eerst gedeeltes zuiver, op stukken met diep zand voelde ik haar nog wel wat onregelmatig lopen, maar het ging stukken beter. De overgang van stap naar draf is rustig, als ik haar vraag in draf te gaan, zoekt ze eventjes naar de juiste houding (ze buigt haar hals en maakt haar rug boller) en draaft dan rustig aan zonder een rare huppel te maken. Ze is ook tijdens vrij longeren in de bak heel erg met haar houding bezig, het lijkt alsof ze verschillenden "standen" probeert.

Ik ben trouwens eventjes weer op mijn oude bosal overgestapt, het touwbosal geeft toch teveel ruis om met kleine impulsen goed te kunnen corrigeren. Zodra de juiste "lichaamsstand" er goed inzit stap probeer ik weer met het touwbosal te rijden.

Ik ben echt benieuwd of op de foto iets te zien zal zijn.......

Groeten,
Monique

Danielle Schuwer schreef op maandag 4 juni 2007, 13:42:


Hi grappig. Mijn vader z'n huis is aan de brug over de Semois. Misschien ken je het wel? Als je van dat hotel in Cugnon komt en dan de brug over richting Mortehan, loop je er bijna recht op. In de weekends als hij daar is, liggen zijn honden (=grote herdershonden + 1 kleintje) vaak aan de ketting aan de voorgevel.

Leuk dat ik bij jou zou kunnen rijden. Kan nog gezellig worden.
Ik zal je mailen als ik weet wanneer ik daar ben.

Ans

Ans Jondral schreef op maandag 4 juni 2007, 14:45:


Ok dat is goed wij zitten precies tegen over het hotel. Het is een mooie omgeving hier om paard te rijden.

Geertje schreef op maandag 4 juni 2007, 13:29:


alles is eetbaar
al is het maar één keer......

Peter Donck schreef op zondag 3 juni 2007, 18:35:


Nu we het over dode dieren hebben, paarden zijn ook geen lekkertjes. Ik vond venochtend een dood vosje in het weiland helemaal vertrapt en verbeten. Dat vind ik zo zielig. En die beestjes zijn zo mooi vooral als ze nog zo klein zijn. Maar ze zien het als speelgoed lijkt wel. Onze hond had het ook vorige week maar ja dan sta je erbij en dan geef je een goede gil en dan stoppen ze er wel mee. Beest werd gewoon rond gegooid (jack russel).

Danielle Schuwer schreef op maandag 4 juni 2007, 14:49:


Dat wil ik best geloven. Er zijn daar echt prachtige bossen!
En wandelen met honden is natuurlijk ook leuk, maar te paard lijkt me toch net wat leuker.
Het idee (van mijn pa) was trouwens ook dat we af en toe de paarden zouden kunnen meenemen naar daar. (Hij heeft daar ook een wei enzo) Maar het is er nog nooit van gekomen. En t'is ook zo'n roteind voor de paarden om op de trailer te staan.

Ans Jondral schreef op maandag 4 juni 2007, 15:02:


OOOF met honden en paard samen (is ook een van mijn voorkeurstreken om te gaan rijden

eddy DRUPPEL schreef op maandag 4 juni 2007, 15:05:


Ja dat lijkt mij ook wel leuk maar weet niet hoe ik Cheyenne aan onze hond laat wennen, ze is niet bepaald lief met haar. Als ze er naast loopt krijgt Tina een schop van Cheyenne.

Wij zoeken nog weiland zou je vader het willen verhuren? De paarden mogen ook altijd bij die van mij staan hoor ze zijn gewend om met andere paarden op een weiland te staan.

Arabesk schreef op maandag 4 juni 2007, 13:45:


Kennen we ergens een voorbeeld van een 10? of een 9, of misschien een 8?
Is iets waar paarden niet altijd buiten kunnen lopen niet automatisch gediskwalificeerd? Verdient dat sterren?

Piet

Danielle Schuwer schreef op maandag 4 juni 2007, 15:00:


Hmmm.
Hier laat ik de hengst met of zonder merrie met een gerust hart bij twee honden, twee 'biggen', een handvol geiten met grut staan. Gaat allemaal heel geïnteresseerd en respectvol met elkaar om. Gewoon leuk om te zien en we hebben er een stoel heen gesleept.
Onze paarden reageren trouwens ook heel ontspannen op slangen. Vanmorgen langs de rivier gereden om te kijken of er schilpadden lagen te zonnen en we kruisten een forse 'rattenslang'. Niet zo dik als die van gister maar toch minstens 120 cm. lang. Mijn rijdier stapte gewoon rustig wat opzij en keek er heel geïnteresseerd naar, meer niet. Hij kroop wel van ons áf en dat scheelt een wereld uiteraard, maar toch erg zelfverzekerd van paardlief.
Oh, er lagen schildpadden trouwens. Erg fijn want we waren bang dat ze de lange droogte niet overleefd zouden hebben.

HC

Danielle Schuwer schreef op maandag 4 juni 2007, 15:12:


Mm, misschien.
Nu wordt dat weiland alleen maar gebruikt om de honden in uit te laten. Ligt verder al jaren braak. Voordien liepen er schapen op.
Ik weet ook niet of het wel ze geschikt is om paarden continue op neer te zetten. Want het ligt op een helling, nogal steil vind ik. Pa vond dat zelf geen probleem (anders had hij het niet gekocht) en volgens hem konden de paarden dat wel hebben. (En hij was ook van plan om ook stalling te maken in de schuur zodat ze toch af en toe horizontaal konden staan)
Maar ik heb daar mijn twijfels over
Je kan ook altijd zelf gaan kijken, het ligt achter het huis.
Of zoek je hooiland? Daarvoor is het wel geschikt zijn.
Ik kan het hem altijd vragen.

Piet schreef op maandag 4 juni 2007, 15:16:


Allereerst, waar hebben jullie het eigenlijk over bij 'manege'?
Over een stalling met rijbak of?? een school, een verhuur? combinaties daarvan of wat?

Een manége in de zin van verhuurpaarden kan 'natuurlijk' alleen relatieve minderslechtheidspunten scoren.
Stalling is per definitie al een compromis.

Een school kan zowel een dramatisch dwangvoorbeeld als een schoolvoorbeeld (bewuste woordkeuze) zijn, namelijk een ruiter die met diens eigen paardgericht gehouden paard rijtechnisch onderricht wordt het paard minimaal te belasten.

Persoonlijk vind ik dat geen enkele stalling of verhuur een 'voldoende paardgericht' kán krijgen wanneer je de beleving van het paard als maatstaf neemt.
Bij lespaardverhuur-met-onderricht zit je op welke wijze ook ingevuld al een heel eind op een hellend vlak van wat ethisch verantwoorde exploitatie is. In het meest gunstige geval kom je bij de fundamentele 'dierentuinvraag' terecht.

Dit onderwerp, 'manéges' kwalificeren, is in mijn ogen een erg listig punt. Minder slecht is namelijk nog niet goed en die associatie wek je al snel op.

HC

Ans Jondral schreef op maandag 4 juni 2007, 15:27:


Het is ook niet voor de hele tijd we hebben ook nog ander weiland maar het is om ze af entoe te verplaatsen zodat ze genoeg gras hebben. In de winter staan ze altijd op hetzelfde weiland ongeveer een hectare met schuilstal, maar daar kunnen ze zomers dan niet staan en dan hebben we nog ongeveer ander halve hectare maar voor vijf paarden begint dat iets te krap te worden en ik moet ze nu beginnen te scheiden aangezien mijn hengstje oud genoeg begint te worden om zo op zijn zus te duiken.

belinda defraene schreef op maandag 4 juni 2007, 13:29:


Hoezo raar Belinda? Een afwijkend uiterlijk of idem formaat is al snel en een logische reden om een ander buiten de groep te sluiten.
Dat verklaart zich uit het fenomeen dat 'anders' de aandacht trekt, ook van roofdieren en die aandacht wil je niet op je familie gericht. 'Rot op met je blauwe uithangbord' dus.
Dat kan wel met een minderkukel, niet met de bazen van de groep.

Áls het voortduurt kan je kijken wat er gebeurt als je de andere paarden van een paar rode, gele of blauwe handafdrukken met vingerverf voorziet. Wellicht een 'bliksemafleider'.

HC

Elzaliene Proost schreef op maandag 4 juni 2007, 11:00:

Ja, als meerdere mensen zo werken het is heel vreemd als een unieke methode geen naam heeft.
"SubtielTrainen" is er uiteindelijk uitgekomen omdat het we vinden dat dit het op deze manier trainen van mens en paard het best samenvat.
Subtiel zijn kan nooit met geweld, subtiel zijn kan nooit met trekken en scheuren aan je paard gepaard gaan, je kunt niet subtiel schreeuwen.
Ook het gebruiken van lichaamstaal is subtiel communiceren.
Bij het vastleggen van de relatie tussen mens en paard maak je hele subtiele afspraken. (Hoewel de controlevragen van je paard soms allerminst subtiel zijn, als het zeker wil weten of jij het leiderschap wel aankunt. )
Het is een doordachte manier, heerlijk om mee te werken en gebaseerd op handelingen die een paard van nature begrijpt, die Conrad in zijn na-Monty Roberts- tijd, ontwikkeld heeft en die ik heb leren kennen na onze demo paarden tijd bij Inge Teblick


Piet