Het is ook heel moeilijk als bijrijder te vinden wat je zoekt. Ik heb nu een leuk adres gevonden, maar heb veel moeite er te komen. Ik moet naar het station lopen, tien minuten met de trein, twintig minuten wachten, twintig minuten met de bus en dan nog tweeenhalve km fietsen. En er gaat maar 1 bus per uur, dus moet altijd goed in de gaten houden dat ik niet net de bus mis en lang moet wachten. Best wel balen. Wel fijn is dat ik er niet hoef te betalen, want dat zou ik niet kunnen. Ik vind de bedragen die Michiel noemt ook verbluffend, ik kan dat in de verste verte niet missen elke maand.
Qua paardjes is het ook nog niet 100%. Ze worden met bit gereden en een staat voor op ijzers. De ander mag ik bekappen, dus dat is wel leuk Ik wil ook bitloos gaan rijden met ze, maar momenteel kan ik maar heel weinig dus nog niet echt puf gehad het te gaan voorstellen. Ze staan wel lekker sociaal, altijd op de paddock of in de wei en krijgen te eten zoals ik me erin kan vinden. Al met al kom ik zo dus een heel eind. Maar ik kan niet wachten tot ik een auto heb en er op mijn eigen tijden heen kan kachelen in veel kortere tijd!

Groetjes Karin

...

...

Net als hier dus: Ulaan heeft enkele dagen zijn deken niet om gehad, (met zo'n hitte is een deken toch moordend!?) en dan krijgt hij van die kale, bloederige plekken... ondanks het feit dat hij spontaan in zijn stal gaat staan. Deken op = veel beter. Wat kost een nieuwe Boett tegenwoordig? Die van Ulaan is zo langzaamaan aan het verslijten... wat wil je als je elke dag dezelfde trui draagt?! Heb ook al overwogen om zijn huidige versie "na te maken", maar het is nogal een speciaal stofje, dus waaaaaar vinden we dat weer hé!!

Trouwens: enkele jaren geleden hadden we hier een schaap met gelijkaardige kale etterige plekken in de zomer: ook vooral aan het hoofd en de oren, dus daar waar de wol geen bescherming geeft tegen de zon. Dit beestje had "zonlicht-allergie"... waarschijnlijk zit UVA en UVB er dus ook wel voor iets tussen bij onze paarden?!

Nele

Nele schreef op donderdag 7 juni 2007, 18:36:


Dat is mij door de dierenartsen ook al verteld. Het is een combinatie van allergie voor de 'mugje', maar ook een allergie voor zonlicht...

Ik kom sowieso als ik kan en ik hoop toch zo'n 10 mensen mee te krijgen. Ik zal ook contact opnemen met de LRV ruiterclub Herselt, waar ik in een ver verleden bij was. Ik herinner me dat ik ettelijke jaren geleden met de club ook een petitie ondertekende TEGEN ruiterpaden in de merodebossen. Toen zijn die paden er ook niet gekomen... Nu ook niet dus

Ans Jondral schreef op donderdag 7 juni 2007, 15:44:


goedenavond,

weet je wat je op die wondjes moet smeren,amos zwarte zalf bij de boerenbond verkrijgbaar,help echt

groetjes anne-marie

Ans Jondral schreef op donderdag 7 juni 2007, 15:44:


ik weet niet of het lukt iets eronder te schrijven,2 de poging,je moet er amos zwarte zalf op smeren,help echt,bij de boerenbond te verkrijgen,heb met deze tip al heel wat paardjes geholpen,ook mijn eigen paard

groetjes buntertje

Simpele vuistregel is 2 paarden per hectare. 1/4 hectare (50*50meter) voor 2 paarden en dan ook nog in 3 stukken verdeeld is binnen max 3 weken zand/aarde ipv weiland. Als je niet zoveel land hebt maak dan een paddock/spoor (4-6 meter breed en bv om het nu geplande stukje wei heen) waar ze moeten lopen voor hun hooi, water, etc.

Daarom zeg ik ook dat het vanuit mijn ervaring was in mijn situatie.

Je hebt helemaal gelijk verder, mensen zijn echt idioot genoeg om met een botte bijl op de hoeven in te gaan hakken als je hier zegt dat het misschien wel een goede methode is om meer winstpunten te halen.

Maar ik vind het lullig als mensen die wel na kunnen denken geen ervaringen van anderen mee kunnen krijgen (om daar zelf over na te denken en zo je kennis te vergroten) omdat die andere mensen bang zijn dat domme mensen er domme dingen mee gaan doen.

Als ik cursusleider was, zou ik zelf ook helemaal niks op het forum zeggen, want als cursusleider ben je natuurlijk helemaal het ideale doelwit. "Ze geven daar zomaar instructies over hoe je een probleemhoef moet aanpakken zonder ook maar de hoef gezien te hebben!"
(Nee... ze zeggen: wie weet is het mogelijk dat het net zoiets was als dit en dat wat ik toen meemaakte, vraag je bekapper eens of het zoiets is...)
Maar goed, ik heb mijn zegje gedaan, ben geen cursusleider maar een cursist en als een idioot zonder er zelf even bij na te denken of het voor hem ook opgaat aan de hand van mijn instructies gaat bekappen is dat niet mijn probleem
(Maar wel een probleem voor het paard)

Karin schreef op donderdag 7 juni 2007, 18:34:


Ik heb iemand gevonden, niet omdat ik geloof dat Don niet geweldig happy is in de wei, maar meer omdat zij niet verder wilde in een manege en hier op PN een advertentie gezet had.
Toevallig wonen we heel dicht bij elkaar.
Het is best een leerschool voor haar, Don is een ouwe slimme vos (ok, vliegschimmel) geef hem een keer de lengte en je krijgt em niet meer
met z'n hoofd uit het gras, desnoods loopt ie half de dijk op zodat ie z'n hoofd amper naar beneden hoeft te doen.
Ze doet een hoop moeite.
Ze neemt westernles bij iemand waar ze elke week een ander paard kan rijden, van het zachtste lieve merrietje tot het meest dominante apparaat. Ze leert daar beter en beter te focussen en te timen, zodat ze knokpartijen met Don steeds beter weet te voorkomen, door hem te vlug af te zijn. (Ik heb haar jouw verhaal verteld over de koekjes bij drie keer Pien ) Heeft het over Centered riding bij Pien enz.enz.
Van de week stelde ik voor om er maar een "bitje" in te leggen. Mwahah, of ik wel goed bij m'n hoofd was, zo werd ik bekeken.
Ze is een jong hardwerkend mens, heeft een heerlijk authentiek Indisch restaurant in Terneuzen en wil tzt iets kopen met een paard aan huis.
Ze leert SubtielTrainen, de beginselen van Clikkeren. Kijkt naar Natuurlijk Bekappen, leent boeken, leest op Inet. Kijkt als ik les geef.
Bitten, zwepen en sporen en ijzers zijn voor haar voor de rest van haar leven een NoNo en ik vind het leuk omdat Don nu extra aandacht krijgt. Ik voel me minder schuldig dat ik intensief met Shiny bezig ben. Nauurlijk betaalt ze niks, Haar enthousiasme is een leuke beloning.
Dus Michiel , ik heb er eentje, hoe nu verder?

Piet

Karin schreef op donderdag 7 juni 2007, 18:34:
...KNIP...
Al met al kom ik zo dus een heel eind. Maar

Dat vervoer probleem bedoel ik met mensen die geen eigen vervoer hebben...
Mijn bijrijdstertje werd wel door haar vader op de motor gebracht, of als ze de auto hadden daarmee, maar ik heb haar ook vaak zelf opgehaald en/of thuis gebracht... Toen haar school drukker werd ging het niet meer gewoon. Ook hadden ze op gegeven moment geen auto meer. Omdat zij zo jong was vroeg ik geen geld. Van iemand die werkt zou ik wel een bijdrage vragen.

buntertje schreef op donderdag 7 juni 2007, 18:46:


oh maar ik heb ook wel iets dat supergoed helpt hoor
Nele

Piet schreef op donderdag 7 juni 2007, 19:19:



Mooi Piet, je hebt geluk gehad (1 van de drie mogelijkheden, ha ha). Omdat het zowel voor eigenaars en bijrijders moeilijk is, om elkaar te vinden, want iedereen heeft eigen speciale wensen, zou je als trainer hierbij kunnen helpen en tevens lessen kunnen gaan geven.

Je zou op je website en hier bij advertenties kunnen zeggen dat als iemand een verzorger of bijrijder voor zijn paard zoekt, jij waarschijnlijk wel een leerling van je weet die dat graag doet en kan. Als het klikt dan krijgt hij ook lessen met zijn verzorgpaard van jou. Je vraagt de eigenaar dan om een advertentie op te stellen voor op je website. Een trainer trekt vanzelf mensen aan die bij hem passen en dat zijn precies de geschikte bijrijders voor bij die advertentie.

Zo kunnen mensen bij elkaar komen, jij kunt les geven en hopenlijk worden dat net zo Yes! als bij Don. Zo hoeft een jong iemand niet naar een flut manege en heeft een paard een jarenlange leuke bijrijder. Zo zou leren moeten zijn.

Groetjes, Michiel

Geertje schreef op donderdag 7 juni 2007, 12:23:


Ik heb voor mijn paard ook zo'n masker met gaas. Ik heb de oren eraf laten halen omdat ik hem puur voor de ogen nodig had. Hij werkt wel heel goed, alleen heb ik wel het idee dat mijn paard er minder door ziet. Hij schrikt net iets eerder als hij iets ziet wat hij niet direct kan plaatsen, terwijl hij daar zonder masker niet van schrikt. Als ze hun hoofd tegen hun been schuren dan deuken ze het masker wel wat in op de plek waar het wat boller staat, juist bij de ogen, dat vind ik wel een minpunt. Maar het ene masker is het ander nog niet.

Omdat één van de twee pony's die ik sinds maart erbij heb heel erg veel vliegen en dazen aantrekt wilde ik het masker eens bij hem omdoen, maar ik krijg het niet voor elkaar. Zodra ik het masker over zijn ogen moet doen, dan raakt ie in paniek en rent hij er vandoor als ie de kans krijgt. Hij heeft nu ook die sliertjes maar ik geef het nog niet op. Misschien is het voor hem wel een stuk fijner dat masker, maar moet hij er eerst nog even in gaan geloven.

Groetjes Jolanda

Hallo,
Ik heb een vraag aan jullie paardeliefhebbers.
Is het mogelijk dat een staart van een palomino friseert vanaf ongeveer de helft van de staart ?Sommigen vertellen mij dat dit een typisch kenmerk is voor haflingers (dus zij beweren dat er haflingerbloed zou in mijn palomino zitten..
Wie weet het???
groetjes

Michiel schreef op donderdag 7 juni 2007, 19:47:


Dit zelfde kun je ook op martplaats zetten, bij bijrijders en verzorgers. Zodat eigenaren die speciaal belangstelling hebben voor NH, clickeren en subtiel trainen, hun verzorgpaard bij jouw aanmelden in plaats van op marktplaats heel lang en kritisch te moeten zoeken naar een geschikt persoon.

De koppeling aan een trainer zal er mede toe bijdragen dat de juiste leerling zich aanmeld bij jou, zelfs dat kan ook via marktplaats.

Groetjes, Michiel