Nathalie Lagasse schreef op donderdag 13 september 2007, 20:14:


Ah zo ge hebt me ontzien omdat 'k hier meelees !! Awel merci zenne ! !

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 13 september 2007, 19:39:


Efkes op jouw naam scrollen of onder onderwerp zoeken, enkele
weken geleden gezet !

van lennep schreef op donderdag 13 september 2007, 11:25:


Hoi Esther! Ja jammer, en dat jij mij niet vond is nog te begrijpen, maar dat ik jou niet meer zag...?
Foto's plaatsen, daar moet ik nog even op oefenen, sorry (mijn eigen laptop met alle foto's is kapot) Maar, je zou het niet geloven, zo'n Parelliveulen lijkt precies op een gewoon veulen Behalve als ze op plasticzeil staat of zo En ze is natuurlijk ook veel mooier, echt waar eerlijk heel objectief het mooiste en schattigste veulen van de wereld
Huppel stelt het dus zeer goed! Ze is een schatje. Ze vindt alle mensen OK, ook de dierenarts en de bekapper bv. Beiden waren recent zeer verwonderd dat Huppel zomaar waar wij bijstonden in de stal op haar strobedje ging liggen, kennelijk is dat niet altijd zo bij veulens? Ze heeft ook nog niets anders gezien dan goede relaties tussen mens en paard, ziet dat mama Lolita en nonkel Cesar hinnikend naar mij toekomen als ik roep en doet dat nu ook.

Huppel is een bokkertje, steigeren heb ik nog bijna niet gezien. En huppelen natuurlijk. Een paar keer al kon ik haar tot een klein loopspelletje verleiden. Ik win, maar Huppel weet denk ik nu al dat ze mij moet laten winnen. We gaan wel eens buiten wandelen (voor de hoefjes!) en dan loopt ze heel mooi achter Lolita en mij aan (ik loop op de grond, rijdt nog niet) en als er iets engs is (auto) dan komt ze tussen ons in lopen, maar weet dat ze niet mag voorsteken. Dan loopt ze namelijk met haar borst tegen het leidtouw van Lolita, en wijken voor druk kent ze al, dus ze loopt er niet doorheen. Fietsers, kinderen in gocarts, auto's, brievenbussen, honden, heuveltjes, waterplassen, dat heeft ze al gezien, en aan mijn en Lolita's gedrag gezien dat het geen kwaad kan. Ook ontwormen (bleuch!) en temperaturen hebben we al gedaan, allemaal zonder halster dus. Touwen overal om haar heen (ze loopt mee als ik met Lolita bezig ben en dan went ze vanzelf), singel of zadeldekje op haar rugje, alles goed. Met de bal spelen, grappig hoe Lolita lijkt te snappen wat ik wil en dan zelf heel erg haar best gaat doen om aan Huppel te tonen hoe het moet. Ik heb al zo vaak genoten van het feit dat Lolita en ik al richting level drie Parelli zijn samen... Handig, als je merrie alle soorten rare dingen goed vindt en aan haar veulen laat merken dat alles wat de mens doet OK is. Handig dat ik Lolita ook zonder halster of touw (met carrot stick sorry! ) kan vragen om achterwaarts op de trailer te gaan, het is namelijk een anderhalfpaards smalle trailer, als Lolita er voorwaarts in ging zag ze Huppel niet meer waardoor ze er niet lang op durfde blijven en Huppel geen tijd had om te experimenteren. Achterwaarts erop en ze kon samen met mij geinteresseerd kijken wat Huppel zou doen. Na vijf minuten (toen ik zelf ook op de laadklep was komen staan) stond Huppel op de trailer bij mama de drinken.

Het is zo een flinke meid! Halster vindt ze niet enorm leuk maar ze laat haar wel doen om het aan te doen. (Van Parelli moet ik lang wachten eer een halster mag bij een veulen, maar ik maak mezelf wijs dat ik verstandig ben en zachte handen heb...) Veel kriebels maken dat dan weer goed. Leiden doen we er nog niet mee, enkel voorzichtig al eens hoofdje naar links of naar rechts. Voetjes geven doet ze wel maar zou ik eigenlijk eens aan moeten werken want dat is niet echt beter sinds toen ze een week was.
Maar wat ik eigenlijk wou vertellen. Al twee keer liep ik op de wei naar en in de trailer die ik daar gezet heb. En al twee keer liep Huppel achter mij aan de trailer op! Terwijl Lolita en Cesar meters weg stonden hooi te eten.

Minder leuk is dat Lolita echt vermagert, ik stak ze vol met hooi en bietenpulp, zonder resultaat. Nu was de dierenarts er dus en zij zag meteen dat Lolita eiwit tekort kwam en daarom haar eigen spieren aan het afbreken is voor melk. Heb het ook met de voedingscalculator berekend en inderdaad: veel te weinig eiwit. Wat voel ik me schuldig! Daar had ik dus niet aan gedacht, bij de calculator staat immers ook dat er altijd veel te veel eiwit in het rantsoen zit. Dat klopt dus voor een gewoon werkend paard maar niet voor een zogende merrie zag ik pas nu! Toch maar merriemengeling bijgeven nu, tegen alle principes... Ik kan die ribben en dat dunne halsje echt niet verdragen. Als ze een ijslander was kon ik haar nog haring geven

Gelukkige groetjes!
Huppel's tante Nathalie

Unartica schreef op woensdag 12 september 2007, 21:54:


Puim-steen? Ja daarmee zal het wel kunnen, had ik nog niet aan gedacht, maar met een borsten gaat 't niet lukken.
De eitjes die op plaatsen zitten waar het paard met de mond niet bij kan, of die het paard laat zitten (dus niet opgenomen worden) sterven e n kunnen geen kwaad.
Waarom wachten tot de winter?
Omdat er na oktober geen Horzels meer vliegen en alle opgenomen eitjes larven zijn geworden en zich hebben genesteld. Als je dan ontwormd heb je ze eigenlijk allemaal te pakken.
Verwijder je steeds de eitjes tijdens het vlieg seizoen (aug/okt) dan is de opname zo gering dat dit absoluut geen schade aan het dier doet. (lees de uitleg van "het Woud")
In een mest monster zijn H-larven nooit terug te vinden. Zou je mest monster van (bv) november geen advies geven te ontwormen, dan zou ik het ook niet doen.

Nils en Olly

Sieta schreef op donderdag 13 september 2007, 11:41:


Florien de Graaf, juist, dat was klassieke dressuur met als doel het paard lichamelijk te helpen. Het paard was van Florien, een arabiertje op leeftijd met heel wat medische problemen (de dierenarts was erbij om erover te vertellen) wat aan het kaptoom en uit het zadel (eerst halster, dan ook bit) geholpen werd om z'n lichaam beter te gebruiken. Het medische was niet zo aan mij besteed, het was nogal alternatief, 'het is een overwegend aardepaard dus heeft ie problemen met z'n dikke darm', dat soort dingen. Florien zag er een integer mens uit met zeer goede bedoelingen die ook goed reed en volgens mij inderdaad het paard wel hielp. Vraag is natuurlijk of je het paard niet nog meer helpt door em op de wei te laten, maar ze vertelden bv. dat ie psychisch juist veel verbeterd was nu hij overal op het erf mocht en veel aandacht kreeg, kan ik me bij een arabier ook wel voorstellen. Met bit, ja, ik zag het ook liever zonder, maar dit kon ik wel verdragen: twee teugels in een hand en superzacht. Florien is ridder van Bent Branderup, dat zag je wel.


Nee, klopt, Donald zei ook niks specifiek tegen Parelli, wel tegen NH in het algemeen, alle stromingen die niet de zijne waren dus.


Hij heeft getoond hoe hij het bit op een vriendelijke en logische manier aan doet, haalde het dan weer uit en heeft wat gereden op halster, niet echt veel, zijn tijd was al om eigenlijk.

Bedankt voor je aanvullingen, we denken precies hetzelfde!

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 13 september 2007, 20:19:


Nee, jong, ik heb u niet ontzien hoor, heb toen alles gezegd wat ik dacht. Maar ik heb wel de moeite gedaan om heel bewust op te schrijven wat ik wel allemaal goed vond, omdat ik eerlijk gezegd als het over mij zou gaan dat wel zou apprecieren als ik het las. En ik weet dat je leest, dus...
Doe gewoon zo voort en trek u niet aan van de commentaar van blonde Parellimeisjes

Ja, en daarmee komt er niet veel van in huis van stoppen met het forum... Maar kijk, echte verslaafden hervallen wel eens, stoppen met roken lukt ook niet altijd meteen schijnt het. Nog eens proberen maar... Tot over een paar weken!

Esther schreef op woensdag 12 september 2007, 21:53:

Eén achterbeen op rust, terwijl één voorbeen is opgelild en word bekapt??
Dan moet het toch wel een jongleur zijn om dan nog in evenwicht te kunnen blijven (of ben ik gek?)
OK, hier wil er ook wel eens 1 even geen zin hebben om in balans te gaan staan . Maar zo kan ik niet bekappen dus.
Wat ik dan doe, is naar zijn achterhand stappen en die even heen en weer bewegen, dan zet ie wel bijde benen op de grond en staat ie stevig.

Nils en Olly

charlot van r schreef :


Hmmm, slim paard Yes!
Pien

...

Grote knip
...

Michiel

Nils Vellinga schreef op donderdag 13 september 2007, 21:29:


Dan heb jij mazzel. Ze doet dit altijd met bekappen en kan dan wel haar balans houden, sinds kort kan ze het niet eens meer met een voetje geven.

Esther schreef op donderdag 13 september 2007, 21:51:


Wil je mij vertellen dat ze haar balans niet kan houden als ze met 3 benen op de grond staat???
Dan heb ik geen mazzel, maar is er inderdaad iets mis met jou paard en heb jij vreselijke pech

Nils en Olly

voor mijn brede haflinger heb ik een boomloos zadel, een torsion. Voor de shire wat verder op bij ons hebben ze ookeen boomlooszadel, een barefoot.

Christel Provaas schreef op donderdag 13 september 2007, 14:25:


Ja, ik zie het!
Ik heb iemand hier in de buurt die ook die opleiding deed, minder reizen natuurlijk. Als ik een zadel vind, laat ik het door diegeen bekijken.

Hel leven gaat met ups en downs.
Ik was gistermiddag helemaal blij (Zie de foto's in het album) omdat Shiny werkelijk perfect luisterde aan de lange lijnen en er geen moment van paniek meer was omdat ze langs zijn lijf schuurden en soms bewust wat meer druk gaven dan perse nodig was. Het ging zelfs zo goed en hij raakte zo ontspannen dat hij na een Ho! gras begon te eten. ( ik heb het voor 1 keer toegestaan )

Hoe anders was het gisteravond.
We hadden ons mottig gehaast om voldoende tijd te hebben om met de merrie te werken voor het donker was, maar een kwartiertje was helaas genoeg om te zien dat het zo niet ging.
Ik heb ( buiten Shiny) nog nooit een paard meegemaakt wat zo'n ondoordringbare barriere in het hoofd heeft. Het is tot hier en niet verder en ik kan proberen wat ik wil, maar er zit geen vooruitgang in. Echt tragisch.
Ik heb tegen de eigenaar moeten zeggen dat we er mee stoppen. Het was voor hem ook duidelijk, omdat hij natuurlijk de hele ontwikkeling gevolgd heeft. Ik zag dat hij er moeite mee had.
Hij is ook best wel realistisch. De enige aan wie hij ze ooit wil verkopen is aan de slachter. Hij wil terecht niet de verantwoording op zich nemen dat ze iemand doodschopt
Ik weet in theorie hoe ik verder zou moeten gaan; bij me zetten en elke dag mee werken. Met hetzelfde geduld waarmee ik al drie jaar met Shiny werk. Helaas is dat geen optie.
We hebben overlegd wat nu te doen, want hij wil haar toch graag houden, vooral omdat hij bezig is haar voor de kar te leren en dat heel goed gaat.
De enige oplossing die we konden bedenken was om haar naar een kliniek te brengen in de buurt van Brussel en haar zo verantwoord mogelijk te laten verdoven, men werkt daar met verdoving via infuus en haar daar hangend of liggend te laten bekappen.
Misschien is dan, als hij gaat mennen over straat, 1 of 2 keer per jaar voldoende.
Het is toch sterk, dat wanneer je er in slaagt de voorbenen geen probleem meer te laten zijn, de achterbenen meer dan 30 seconden opgetild kon houden, dat je dan niet verder komt. Dat je haar niet het vertrouwen kunt geven dat er niks gebeurt, maar dat je weer achteruit boert.
Helaas, het zij zo. Bij 90% van de paarden zal m'n methode werken en is het opgelost in een half uurtje.
Bij een enkel paard is er enorm veel meer tijd voor nodig. Dat heb ik wel weer geleerd.
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"