Piet schreef op dinsdag 27 mei 2008, 21:52:
> Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 27 mei 2008, 14:21:
>
>> Wat ik me afvroeg. Clickeren met paarden staat toch niet 

> Een eerste  trede van een  trap  is  nooit  hoog, maar als  je 
 > honderd treden ziet  dan  is  het  al  heel anders , toch  is 
 > het  verschil  tussen de  1ste  en 2de  niet groter dan tussen
 > 99ste en 100ste  trede.
Ben ik het helemaal mee eens, snap ik dan. OK. Maar:
> Het  feit  dat  je  nu  niet  verder  komt  dan voer voorin
 > leggen, komt  dan ook  omdat  je niets  geleerd  hebt  van het 
 > Parelli-trailerlaadplan, anders  dan je  paard  in  een trailer
 >  krijgen.
 > Hij  heeft  je  een vis  gegeven , maar  niet  leren trainen
 > (vissen)
Holapola!! Dat klopt wel niet. Ik kan met 
Parelli meer en meer zelfstandig oplossen, dat is net ook de bedoeling van dat programma (weet jij toch ook wel?), je leert eerst de basisdingetjes, dan wat moeilijker, en al doende merk je dat het allemaal niet meer zo voorgekauwd hoeft te worden, dat je meer en meer zelf je kennis combineert om moeilijker puzzels op te lossen.
Dus daarin verschil 
Parelli niet van jou. Ik kan nu wel ongeveer alles (hum hum, nu ja, veel) oplossen met 
Parelli, die heeft me echt wel leren vissen hoor. Maar 
Parelli is nu eenmaal (nog? 

 ) geen clickeren, dus is het denk ik wel logisch dat ik met clickeren nog niet zoveel kan.
> Mensen  die  les  krijgen van mij, moeten  in  een bepaald 
 > stadium zelf  gaan bedenken,  met  het  'gereedschap'  wat  ik
 > ze  geleerd  heb te  gebruiken, ( het  basis  clickeren en 
 > timing) hoe  ze , welk probleem  dan ook, gaan aanpakken.
 > Kunnen  ze  dat, dan hebben ze geen les meer   nodig en  ben ik
 >  klaar.
Helemaal mee akkoord dus! Ik heb dus nog niet genoeg clickergereedschap om zelf snel een oplossing te bedenken voor 
trailerladen met voerbeloning. Je begrijpt, het 
Parelli-laden daarbij is de beloning wegvallen van druk, rust, en knuffels. Dat alles kan je even goed met de achterkant van het paard als met de voorkant. Maar voer moet er toch echt langs de voorkant in... 
Duur aanleren zal de oplossing zijn zeker? Via de oefening die ik al begonnen was: luidop tellen en paard mag pas voer nemen als ik goedzo zeg? Dus zodra ze er zo ver in ga als ik genoeg vind, ipv 'goed' te zeggen begin ik eerst te tellen (eerst maar één tel, progressief meer), gevolgd door terminal 
bridge 'goed', waarop paard naar achter komt om voertje in ontvangst te nemen. Tot paard er helemaal inloopt én ik tot twintig kan tellen én ik onderwijl kan friendly-en met de achterstang. Pfoe. Zo iets? Of zit ik op het foute spoor. Of zijn er andere oefeningen die ik eerst moet aanleren?