Ilona Kooistra schreef op vrijdag 6 juni 2008, 0:02:
> Piet schreef op donderdag 5 juni 2008, 23:49:
> 
>> skey schreef op donderdag 5 juni 2008, 22:06: 

> Zolang er eerlijk wordt gedaan over de reden van verkoop (in
 > dit geval kun je zelfs het dagboek lezen!), vind ik het niet
 > verkeerd dat iemand ervoor kiest om een paard te verkopen. Als
 > het maar wél een goed tehuis krijgt!!
Hoe  groot  is  de kans  dat  een  ander  wel  zomaar  meer  met  dit  paard  kan? Juist omdat er  al zoveel aan gedaan is?
Hoe  meer  er  moeite  voor  gedaan is  hoe  moeilijker het  op  te  lossen is toch?
Wie  zegt  dat  een enthousiast  mens die  haar paard koopt  het  na  3  maanden  weer  te  koop zet  omdat  die het  daar toch eigenlijk ook  niet  'klikt'? en bij  de  volgende  ook  niet en  daarna  ook niet? Tot ze bij de slager  komt of  bij  iemand   die  niets  van haar  vraagt?
Als  ik een valse  hond  zou  hebben , zocht  ik  er  oplossingen voor  dat  hij  mij of  anderen  niet kon bijten, als  het  niet  af  te  leren zou  zijn.
Als  ik  een krabbende kat  had,  kwam ik  niet  zo dicht  in de  buurt   dat  hij  me  kon  krabben.
Als  ik  een probleem  heb  met  mijn paard  blijf  ik  zoeken  naar de  oplossing, verkopen komt  niet  eens  in  me  op.
Vandaar  dat  ik  ook  al  een paar  jaar  getrouwd  ben denk  ik 

Piet
hoof issues are man made; not genetic