Cindy Helms schreef op zondag 7 september 2008, 15:22:
> Ik begrijp best wat je bedoelt Coralie, maar vroeger met Amaroc
 > idem dito. Als ik een baaldag had, wist ... of beter DACHT ...
 > ik: ik blijf er maar beter af vandaag anders dreigt er
 > ontploffingsgevaar (en dat was ook zo, alle hoekena van de pist
 > in recordtempo). 
...knip...
> Op een gegeven moment ben ik daarin
 > veranderd. Rustig blijven onder alle omstandigheden en blijven
 > vragen ook al bibber ik innerlijk uit mijn vel voor wat komen
 > zal ... Niet altijd makkelijk en vergt ook "lef" soms ... nu
 > rijdt ik op elk moment als ik zin heb. En we doen datgene waar
 > ik zin in heb (tenzij hij moe is 

) Of hij nou loopt te
 > bokken, weg te springen, te schrikken, terug te draaien, op te
 > trekken als een raket ... het doet me niks en hij begint het
 > stilaan nu ook door te krijgen. Hij krijgt me er niet bewust
 > meer af en hij bepaald ook niet meer wanneer we wel of niet een
 > ritje gaan maken. Proberen gaat altijd mee, maar eindigt altijd
 > in een Njet ... 
Leuk zoals je dit beschrijft Cindy.
Echt fijn hè, als je met je eigen rust en ontspanning je paard telkens weer terug rustig kunt krijgen.
Coralie