Anja Seijn schreef op donderdag 15 april 2010, 23:10:
> eddy DRUPPEL schreef op donderdag 15 april 2010, 21:45:
> Ik werd er een klein beetje verdrietig van dat ik de bevestiging kreeg dat
> hij door bepaalde dingen is geslagen! Ik heb Jeen nog nooit zonder
> spanning kunnen rijden en, zonder melodramatisch te doen, ik voelde mij
> daar niet prettig bij. Ben echt blij, Eddy, dat we de basis opnieuw kunnen
> doen, zodat Jeen kan ontspannen met wie dan ook op zijn rug. Als we dat
> bereikt hebben, ach ... dat schrikken, dat overleven we dan ook wel weer.
> Ik was best een beetje stiekem trots dat je hem vond zitten als een zetel
> en dat je vond dat hij mooi liep, ondertreden. Jeen is een kanjer, soms
> een kleine stinkerd, beetje erg verwend door mij ... maar ik vind hem een
> zeldzaam mooi karakter hebben!
Weet je wat nu het mooiste is aan mijn beroep ? Die eerste momenten ...........de eerste blik ,mekaar meten,afwegen . De blik in die ogen van dat paard ,die hond . Allééé, de zoveelste klungel . En dan ................ en van daar af aan is het kinderspel .
Verhalen
