Vandaag deel II van het inburgeringsweekend achter de rug ... ofwel Jeen voor het eerst sinds hij terug is buiten gereden in gezelschap van Goke en Anne Marie.
Eerst wat geoefend in de rijbak en Jeen, overtuigt van zichzelf, dacht zijn oude patroon in de bak gewoon weer op te pakken. Met open teugels (als op de autobaan) Jeen laten lopen waar ik hem wilde, niks nie bochten afsnijden, niks nie ineens omkeren, maar gewoon die stomme bakrand volgen halthouden, achterwaarts, aandraven, overgang terug naar stap ... en ja regelmatig gekriebeld en als het echt super-de-super ging beloning in de vorm van lekkers.

Hup de kwekerij van de buurman over en jeetje ... wat een berg trainingmateriaal heb ik in mijn achtertuintje ... rond huppende hazen, betonplaten die dienen als brug, grote sproeiwagens met van die brandweerslangen die naast de weg staan en de platte slangen over de weg, koeien, schapen en veel plassen ...

Vanaf minuut 1 Jeen op kop laten gaan en Goke volgen. Slechts een paar keer de beide teugels moeten openen en zonder been "it's okay, go on" gevraagd en Jeen gaat super voorop!!! Eén momentje was er aarzeling, serieuze aarzeling ... een plas water met direct erachter een betonplaat als brug met daar direct weer achter een wagen met heel veel waterslangen met een gedeelte van die slangen als een soort echte slang over het weggetje ... dus je kon geen enkel object ontwijken, dan lag je in de sloot maar je moest overal overheen, door en langs ... Jeen wéér zonder been maar wel met veel geduld en open teugels gevraagd de angst te trotseren ... en voila .... jackpot! Nu komt het mooie ... mijn bomproof Goke weigerde en Jeen en ik hebben heel lang moeten wachten voor Anne Marie op exact dezelfde methode Goke bereid had gevonden toch ook te gaan! Joepie de poepie ... om de paddenpoel wat gedraafd, korte drafjes waarbij ik het tempo bepaalde, terug naar stap en dan weer naar draf. Galopje bewaren we voor de volgende keer ... Goke haar tempo-volume-knopje lag ter reparatie en zowel Anne Marie als ik hadden weinig zin om het eerste relaxte ritje met Jeen op kop te laten escaleren in een wedstrijdje met Goke.

Morgen naar Angelique, vreemde omgeving, vreemd paard ... ik ga eerst rustig volgen, maar zal zeker ook aan kop willen

Anja Seijn schreef op zondag 16 mei 2010, 0:51:

Jeen wéér zonder

'T werkt hé ,? Nu vooral niet verharden in je werkwijze !Is een valkuil waar velen in trappen ! Blijf hem al een kampioen beschouwen EN belonen als hij wéér ééns een record heeft gebroken , en DIE records ga je onmiddelijk herkennen als ze plaats vinden .Wees correct maar ten allen tijde belonend IN de seconde dat hij superman is !! Krijg je lang blond golvend haar van en een superman capeje met opschift SUUUPEEEERRR GRANNYY

Anja Seijn schreef op zondag 16 mei 2010, 0:51:


Leuk om te lezen, super gedaan!

Karen

Ans Jondral schreef op zaterdag 15 mei 2010, 22:57:


Ans, jullie hebben een hartstikke traditionele dierenarts en je gaat er maar al te graag in mee omdat je je er wel veilig bij lijkt te voelen.
Meen je het nou werkelijk dat dat veulen op stal moet staan en af en toe naar buiten mag om de benen te strekken???????????

Pien

Klinkt heel erg super anja.
Krijgen we hier de trainingsdvd te zien?

Zou willen dat ik met de merrie van mijn echtgenoot in training kon....
Ben jaloers.

Spirithorses schreef op zondag 16 mei 2010, 8:14:


Eh nee, voor mij is het ook een stuk praktischer als hij in de paddock zou kunnen.
Dat zou mij een hoop tijd en werk uitsparen. Het ging echt om dat zand, dat zou niet goed zijn ivm zijn navel?
Anders had hij gewoon de piste in gekunnen. Het heeft er niets mee te maken dat wij ons wel/niet veilig voelen.
De eerste 3 dagen, vonden we dat inderdaad niet zo héél erg omdat Jamaica heel veel slaapt. Telkens als hij een uur buiten geweest is en hij komt weer in de stal, gaat hij slapen.
De eerste 2 dagen was Char ook stikop.
Maar nu zou het wel fijn zijn als ze gewoon buiten konden blijven.

Ans Jondral schreef op zondag 16 mei 2010, 9:05:


Maak er aub geen mensenverhaal van, dat een merrie stikop is van een bevalling.
Ik denk dat dat je eigen interpretatie is. Ik heb nog nooit een vermoeide merrie gezien van een bevalling, integendeel, ze krijgen meestal juist energie voor tien, en willen hun veulen en zichzelf lopen showen tegenover de groep. Als ze echt zo moe is, is ze niet lekker (temperatuur?).
Hup, naar buiten die twee, praat met je pensionmens.

Beter voor het veulen zelf, kan het in zijn kracht komen, zich ontwikkelen, weerstand kweken, ervaringen opdoen én zijn hoeven sterk maken! Voor de mama en de melkaanmaak is het ook veel beter. Bovendien bevat een stal meer bacteriën voor een naveltje dan wat zand. Als het nou was omdat de DA bang was dat het veulen zand ging éten was het een ander verhaal (en zelfs dat is op te lossen, doen ze maar één keer). Dat naveltje is allang afgesloten en dicht aan het gaan.

Ik snap zo'n DA echt h e l e m a a l niet.
Groet, Pien