Anja Seijn schreef op dinsdag 30 maart 2010, 23:36:


Ach meid , der zijn der die met hun tietjes open en bloot aan hun knop (westernzadels en topruiters dus !!) liggen te hangen voor een publiek van een twintigtal onbekenden terwijl hun BH hun oorlellen ondersteunt .Prijs jezelf gelukkig dat het enkel de voering van je jasje was dat doorscheurde .Voor de rest : dikke chapeau voor al je thuis oefeningen .De vogeltjesdans is bijna helemaal verdwenen .Weer zo'n zeldzame diersoort die op de bedreigde lijst komt te staan

Anja Seijn schreef op dinsdag 30 maart 2010, 23:48:


Lijkt me fantastich! Ik heb alleen een klein probleempje: m'n baas zal het niet zo leuk vinden als ik onder werktijd ga paardrijden . En m'n vakantiedagen heb ik meer dan nodig om de kinder-vakanties te overbruggen. Maar als jullie een keer op maandag (hele dag) of woensdag (ochtend) afspreken kom ik heel graag

angelique hage schreef op woensdag 31 maart 2010, 9:33:


Oké ... maar dan kan Yvonne niet. Zij kan alleen dinsdag- of donderdagmiddag. Maar what the fuck ... dan gaan wij toch gewoon met z'n tweetjes!!!!
Dan heb ik er weer een buitenritvriendinnetje bij en zo ... zo krijg ik mijn balboekje aardig gevuld Nu nog eventjes mijn man tevreden zien te houden, want die wordt inmiddels gestippeld van mijn paardrij-agenda en vraagt zich serieus af hoe lang het nog gaat duren voor ik de paarden mee de slaapkamer in neem
Wil jij hier heen komen dat wij samen naar de Veluwe trekken of kom ik naar jou? We kunnen het ook op regelmatige basis doen hé en als die kleine meid van jou ook mee wilt rijden (lijkt me leuk hoor!), maar dan passen we niet in mijn vrachtwagen ... kunnen we ook in het weekend hoor. Zeg maar, Angelique! Mag me natuurlijk ook mailen hé?

Ik mail je!

Niks aan het handje , ze is zo los als ze maar kan zijn...spieren kweken , en dit voorzichtig opbouwen.
De ostheopaat zag dit soort ''terugslag'' wel vaker , maar dan na de tweede behandeling.
pfff , ben opgelucht!
Vandaag weer even geoefend , maar op onbekent terrein , dat was niet zoon succes met die harde wind erbij , maar goed , het lijkt erop dat ze haar hals rechtsom makkelijker kan inbuigen zonder Vormpje te lopen , nu die achterhand rechtsom weer aan het werk krijgen.
Controle is nog ver te zoek , af en toe klapt haar hoef om , en steunt ze als het ware op haar kogel.

Gr Esther

Grappig Britt, ze zijn echt onze spiegel die gevoelige dieren. Zeker een uitdaging wanneer het geen simpele karaktertjes zijn. Hier ook zo eentje. Super intelligent maar inwendig zo gemakkelijk malcontent. Ik ben zelf, temperamentvol net een Italiaan en expressief maar absoluut zachtaardig. Teveel druk dus voor mijn madam! Ik probeer dus mezelf te veranderen in een rustig, vragend soms misschien eisende leider maar zonder over acting; Af en toe voedselbeloning maakt haar, zo heb ik de indruk, wat positiever bij wat ze doet. Nog veel succes
Myriam

amar schreef op woensdag 31 maart 2010, 18:50:


Ik ben ook zachtaardig maar ni expressief, nefaste combinatie voor ons madam
Maar het gaat al beter zenne! Het begin gaat nog wat moeizaam maar eens we op gang zijn, dan zijn we op gang en eens er een drafke is gedaan (begint te lukken voor een paar passen) dan is de motor warmgelopen en begin ik zelf ook aan ne work-out
En de voedselbeloning maakt haar dus ook positiever

van lennep schreef op woensdag 31 maart 2010, 18:10:


Esther,

Misschien vind je me een bemoeial

...... maar......

reageer je niet een klein beetje te laconiek?

Strijken na een behandeling door een ostheopaat, een week na behandeling pas klachten, hoef klapt af en toe om, ze steunt op haar kogel?!

Ik schrik hier behoorlijk van......
Wat heeft de ostheopaat in hemelsnaam met Namkje gedaan?!

Normaal zie je de dag na behandeling een paard wat zich duidelijk beter voelt, beter loopt, de twee dagen na de behandeling vooral spierpijn maar ook beter lopen. Na een week moet je niets meer zien. Ik snap er niets van?

Monique

Om je de eerlijke waarheid te zeggen, ik vind dit ook raar....
Toen mijn hond zo liep als jij omschrijft had die toch serieus iets klem zitten in de rug(een zenuw ofzo)Maar ja ik ben geen DA....
Ik geloof wel eerder dat hij(of was het zij ) zich overpakt heeft op die heuvels?
Dacht dat hij alles aankon na die behandeling? want toen zag het er toch nog wel goed uit?

Dat strijken en dat je schrijft dat ze als het ware op haar kogel steunt, vind ik ook vreemd klinken.
Maar ik kan mij er wel iets bij voorstellen.

Mijn paard is vorige week ook nog eens behandeld door een osteopaat. (Paardlief had zichzelf voor de verandering weer eens aardig in de knoop gelopen.) En ze kan momenteel nog niet terug galopperen, ook als is't een week geleden. Ik heb haar al een paar dagen heel simpel met een halstertje wat gelongeerd, maar galop lukt haar niet. Ze struikelt over haar eigen benen met het aanspringen, gaat dan vooral hard en valt er na 5 galoppassen alweer uit. t' Ziet er eigenlijk nogal lomp en hectisch uit. Net alsof ze haar benen niet gesorteerd krijgt. Draf was een paar dagen geleden trouwens ook niet om over naar huis te schrijven. Maar dat lukt nu al wel wat beter.
Dus ik geloof wel dat het mogelijk is, wat je schrijft.

Ik ben vandaag met haar wezen wandelen.
Heuvel op en heuvel af , vrij steil , en dat gewoon een paar keer gedaan , vooral heuvel af heel langzaam.
Ze loopt inmiddels duidelijk wat beter. Met gewoon lopen strijkt ze niet meer.

Ataxie/wobbler is mij door het hoofd geschoten , maar de peut heeft me echt gezegd dat het gewoon slapte is , en dat ze de tijd nodig heeft om weer wat sterker te worden.
Morgen ga ik goed kijken hoe ze loopt tijdens de oefeningen.
Ik ga er van uit dat het gewoon goed komt , met oefeningen , veel lopen , en met de tijd.
Probeer me even van doem scenario's af te sluiten...
[niet nog een!]

Gr Esther

van lennep schreef op donderdag 1 april 2010, 21:54:



Dat kan inderdaad goed komen. Oók als het wel degelijk neurologische schade is, bedoel ik.
Ik ken daar meerdere praktijkvoorbeelden van; het laatste is mijn ezeltje Jomanda, die zich door een val of vastrollen ernstig geblesseerd had (een paar weken geleden). Twee (of meer) wervels in haar schoft zijn tegen elkaar aangeknald en daardoor is neurologische schade ontstaan.
Ze heeft een tijdje héél extreem in hanentred gelopen daardoor, met beide achterbenen. De aansturing van de achterbenen was verstoord (een vorm van ataxie). Geleidelijk aan ging het beter en nu is dat probleem helemaal hersteld. Ze heeft nog wel steeds een heel pijnlijke schoft, maar gelukkig lijkt ze daar uitsluitend echt last van te hebben als iets of iemand daar op drukt. Ze loopt (in vrijheid) even veel als anders en is vrolijk. Behalve als 't regent, maar dát is een ander verhaal !

Karen

Ans Jondral schreef op donderdag 1 april 2010, 18:24:


ZO raar hé : hond ,muis ,vogel ,kat, wezel ,rat , nooit geen osteopaat nodig, noch verliezen ze het vermogen om te kunnen GALLOPEREN . Alleen paarden verliezen dit blijkbaar. En hebben regelmatig een kraker nodig .Iemand al is nagegaan hoezeer de krakers onder vuur liggen in de mensengeneeskunde ? In dertig jaar paardentijd heb ik nog nooit een osteopaat aan mijn paarden gelaten. Bij mij in 45j tijd niet zelfs , toch lopen mijn paarden zéér behoorlijk en ben ik in een fase waarin de meeste 20j zich nu bevinden . Fysiek gezien dan IK vind het vooral en bovendien : dikken brol en weeral mensgerichte pseudo geneeskunde op een viervoeterig niveau .Laat morgen is iemand komen om uw kanariepiet los te werken Er is namelijk geen markt voor zie je .Al deze oeliewoelie kutlekkertjespaardewijffies zorgen voor een extra markt voor charlatans van alle ordes en elke markt thuis .Je betaalt er je halve huis aan en je word naar huis gestuurt met mooie praatjes waar je eigenlijk nog je weide niet mee uit kunt . Ga toch paardrijden meiden , word je nog lekker relaxed van ook nog ipv dat upthigt gedoe , grondwerk is tegenwoordig en equivalent van MODDER MAAR AAN .

Als ik op mijn parkiet zou gaan zitten dan heeft die ook geen ostheopaat meer nodig...