e m kraak schreef op woensdag 17 maart 2010, 18:22:
>> Ja, uiteraard. Er ontstaat geen evenwicht op een kwart paard nauwkeurig,
>> en ook niet op een tiental paarden nauwkeurig. Er is natuurlijk wel een
>> "globaal evenwicht", ongeveer, over een termijn van vele jaren, waarbij
>> je kunt waarnemen dat de OVP bij gemiddelde omstandigheden ongeveer plaats
>> biedt aan een X aantal paarden. En dat bedoelde ik.
>
> En die gedachte is ook onjuist. Wat je nu bedoelt is een limitering.
> Limitering is iets anders dan evenwicht.
> Natuurlijk evenwicht = equilibrium = status quo = stilstand = evolutionair
> contra productief = kan niet bestaan.
Ik bedoelde met een globaal evenwicht een dynamisch evenwicht. Geen statisch evenwicht.
Je merkte al op dat er sowieso geen 500000 paarden op de OVP passen. En waarschijnlijk zijn we het er ook wel over eens dat als je begint met 10 paarden, het er waarschijnlijk meer zullen worden. Er ontstaat dus uiteindelijk een, wat, hoe zullen we het noemen, "evenwicht"? Een hoeveelheid paarden die globaal overeenkomt met de draagkracht van de omgeving in de geldende situatie?
> Maar, waarom zie je de validiteit van mijn denken nu op de allergrootst
> denkbare, evolutionaire schaal weer wél?
Ik ben het nergens met je oneens hoor! Ik druk me alleen anders uit.
> Recent is onderzocht (ik heb het nog niet zelf allemaal gelezen, maar
> geloof de resultaten zo ook wel - magen openhakken is op zich niet zo
> moeilijk) dat de "verhongerde" dieren niet eens een lege maag hebben!
> Verre van dat, maar om een of andere ándere reden functioneren ze niet
> meer.
Het zou me niet verbazen als er ook door de paarden zelf een selectie wordt uitgevoerd. Je ziet dit bij meer diersoorten. We kennen ook allemaal het voorbeeld van paarden die blijven vermageren, ondanks intensief bijvoeren. Wellicht wordt hier iets getriggerd (teveel paarden op een kluitje, ongunstige kuddesamenstelling) waardoor het paard zichzelf "wegwerkt" ten gunste van de soort. Aangezien paarden in kuddeverband leveren mag je aannemen dat de betreffende genen wel in de kuddegenoten voorkomen, en dat die een betere kans geven ook een vorm van overleven is. Het gaat tenslotte om het overleven van de genen, en niet om het overleven van de individuele drager.
Frans
Nieuws
